Saluton al ĉiuj! Mi unue subskribis en Vikipedion en 2013, tiam mi aĝis nur dek-kvar. Mi ĵus nuntempe komencis vere redakti artikolojn kaj mi tradukis kelkajn artikolojn hebreen (la hebrea estas mia denasklingvo).
Esperanton mi komencis lerni en la printempo de 2017, sekvante mian intereson en lingvoj. Mi povas paroli ĝin per baza nivelo.
Unu afero kiun mi volas rakonti al vi. Io amuza. Kiam mi atendis la evento GLAM de vikimedio, mi rimarkis ke unu el la partoprenantoj surhavas T-ĉemizo, kiun estas skribita Esperanto. Mi tuj venis al li kaj lin demandis ĉu li parolas esperanton. Li surprizante respondis al mi ke li ja parolas esperanton kaj ke estis surprizo ke iu esperantisto estas ĉi tie.
Li estas el Kolombio.
Por mi estis la unua tempo ke mi renkontis unu kiun ankaŭ skribas kaj redaktas en la esperanta vikipedio.
Kio estas amuza ke du tagoj poste, ni subite renkontiĝis en la Sankta urbo.
Mi opinias ke unu el la plej efektivaj aferoj por lerni lingvojn estas legi, legi kaj legi... Eĉ se vi unue ne povas kompreni vortojn, vi kun tempo sukcesos kompreni pli. La esperanta vikipedio estas bonega ilo por plistudi kaj larĝigi la scion en la lingvo. Se vi timas de longaj artikoloj, estas multaj mallongaj kaj bazaj artikoloj de interesaj aferoj. Aŭ vi mem ankaŭ povas provi skribi. Jes, komencu skribi eĉ du-dek vortoj kaj aliaj uzantoj pli redaktos ĝin. Ĝi helpos vin kun bonstiligi kaj levigos vian mem-sekuro(n?) skribante.
Ne hezitu! Se vi havas ian malsekuro, demandu! Estas skribita en la antilva juda libro "Kapitoloj de la Seĝoj" "ne la timema lernu", kiel vi povas studi aferojn kiun vi ne komprenis se vi ne demandu?
Esperanto estis kreata por esti disvastigita lingvo en la mondo kiel facila lingvo kiun oni povos lerni pli rapide kaj pli facile. Ĝi estas fandujo inter aliaj precipe eŭropanaj lingvoj kaj la celo de “la espero“ atestas, ”Sur neŭtrala lingva fundamento, komprenante unu la alian, la popoloj faros en konsento unu grandan rondon familian“, unu mondo kun unu lingvo, pacvivante kun harmonio. La ideo estas bonsentita, Tamen en mia opinio, ĝi ne vere funkcios. Tra la historio, homoj vivis kune parolante unu lingvon senpace, Ne estas nur la lingvo ke pacigas, (ekzemple: en internaj imilitoj, frataj militoj). Por vere plunemi la mision, la ideo establitu sur la teroj de Nia amata Tero, lingvoj estas dinamoj, ĝi ŝanĝiĝas kuntempo. Eĉ se Esperanto bone estos establita, ĝi ŝanĝiĝos kiel la angla, itala kaj preskaŭ ĉiuj parolataj lingvoj en la mondo. Homoj volos ŝanĝi kaj simpligi la lingvon, kiel okazis kun Ido, Esperanto II ktp... Por la kialo ke la esperantujo konsistas el ne multe da parolantoj (komparante aliaj komunumoj), kiam ni esperantistoj renkontiĝas unu la alia, ligo formiĝas. Ni sentas nin kiel unu familio disvastigante novan senton kaj forta voko tra la mondo.
Mi, prelagante en la Tel Avivo E-o kluboE-o landa kunveno en Israelo - Somero 2018
La unua tempo kiam mi renkontis esperanton estis en libro. Gi estis libro pri modaj rekordoj kaj aperis kiel la plej parolata konstruita lingvo.
La ideo min interesigis sed ne tre. Ĝi okazis nur du jaroj poste kiam mia intereso en lingvoj komenciĝis.
Unu ke min influis, estas viro ke sole studis la hispanan lingvon unu jaron kaj nun flue parolas ĝin. Ĝi tre amuzis min, do
mi unue komecis lerni la hispanan lingvon per Duolingo. Ni paroladis pri lingvaĵoj. Mi estis pli fokusita (eĉ pli ol miaj lernejaj studoj)
en lingvoj kaj malkovri aferojn pri lingvoj. Tiam mi komencis lerni la jidan lingvon kaj la germana. antaŭire, nova kurso aperis en
Duolingo, Esperanto kurso. mi komencadis aliajn lingvajn kursojn ne ĉar mi volis lerni ĝin sed ĉar mi scivolis pri ili.
Por mi, la kurso en Duolingo estis la fenestro al la lingvo. En majo2017, mi komencis la kurson kun bazaj vortoj kiel viro, virino, knabo kaj knabino. Ĝi ŝajnis al mi tre simple, ĝis... kompreneble, ĝis la akuzativo. Mi freneziĝis kun la akuzativo, mi ne sciis kiel kaj kiam uzi ĝin. Mi multe malsukcesis en la kurso por tio kialo. La saman jaron, kiam mi revenos el Nepalo al Israelo, mi daŭris kun la kurso kaj en la somero de 2017, Mi finis la kursan arbon. Ekde mi finis la kurson, mi delonge ne relernis la lingvon, kaj ĉar mi ne konis aliajn fontojn por studi kaj ĉar mi ne konis aliajn esperantistojn paroli kun. Tio estis ĝis la fino de 2017, kiam mi trovis la apoAmikumu. Tie mi trovis iun esperantiston proksime kaj li min konsilis aliĝi en esperanta grupo en WhatsApp kiun malfermis li. La grupo estis (kaj ankoraŭ estas) agrabla. Ne longa tempo poste, mi trovis retejafiŝon pri esperanta landa kunveno kiu okazos baldaŭ. "Mojose", mi pensis, kaj tage de la kunveno mi iris tien. La kunveno okazis en la urbo Tel Avivo. Kiam mi alvenis, salutis min unu el la WhatsApp grupo. Ankaŭ gastigis min Doktoro Doron Modan, kiu delonge ĉeestas en la movado. Partoprenis en la kunveno Amri Wandel kaj aliaj lertaj esperantistoj. Ili parolis pri esperanto kaj Zamenhof, mi lernis multajn novajn aferojn.
Modan donis al mi libron kiel donaco kaj mi tre feliĉis. En la komenco de 2018, mi trovis la retejo lernu. Mia esperanto pliboniĝis ekde tiam kaj ne longe poste, mi finis la kurson de lernu. En la grupo mi proponis fari kunveneton en kafejo Jerusaleme. Kvankam nur kvin grupamikoj venis, estis agrabla etoso. Dum la kunveno, ni parolis nur en esperanto.
