e
Signifoj |
- la vokala litero «e» je sia minuskla skriba formo
Elparolo |
- IFA: [e̞] estas ĉiam ĝuste. Fakultative akcentaj IFA: [eː] en malferma silabo kaj IFA: [ɛ] en ferma silabo.[1]
Vidu ankaŭ |
- E, majuskla formo
- gramatika finaĵo e
Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980.
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | e | eoj |
Akuzativo | eon | eojn |
Signifoj |
- nomo de la litero E, sesa litero de la Esperanta alfabeto.
- Rimarkoj: la vorto e, liternomo, estas fundamenta vorto de Esperanto, tamen tiel konfirmita nur dum la Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro, farita de la Akademio de Esperanto.
- fundamenta noto en la muziko, solfeĝa mi
Vorterseparo |
Samsencaĵoj |
Vidu ankaŭ |
Tradukoj |
Signifoj |
- la eŭlera nombro, kiu estas la senfina sumo de 1/n!, ekde n = 0. Ties valoro estas proksimume 2,71828 18285. eiπ + 1 = 0. E-umaj (e-bazaj) logaritmoj estas la tiel-nomitaj naturaj logaritmoj.
- Rimarkoj: la cifero por e estas kutime skribata kursive
Deveno |
- el la nomo Eŭlero
Deveno |
Signifoj |
Deveno |
Signifoj |