franĝo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	franĝo	franĝoj
Akuzativo	franĝon	franĝojn

franĝo de tapiŝo

Elparolo

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

1. ornamaĵo el pendantaj fadenoj por borderi randon de vesto, tapiŝo aŭ alia teksuma objekto

Ekzemploj

[1] ĉiujn siajn agojn ili faras, por esti rigardataj de homoj, ĉar ili larĝigas siajn filakteriojn kaj grandigas la franĝojn de siaj vestoj

[1] li havis blankan tunikon kaj purpuran antaŭtukon, broditan per oraj franĝoj

[1] virino en moda vesto el violkolora atlaso, kun multe da veluro kaj franĝoj de tia sama koloro Marta

[1] la meblaj kovriloj estis el blua atlaso, kaj la lignaĵo de la seĝoj estis origita, tie sin trovis ankaŭ multaj etaĝaretoj, egale kovritaj per blua ŝtofo kaj ornamitaj per bluaj franĝoj, kiujn najletoj origitaj firme tenis

[1] abunda kolhararo kaj franĝoj ĉe la vosto

[1] (figure) li sentas sin malplena, eĉ ne duono de homo, restas de lia persono nur franĝo, ĉifeto

Tradukoj

   

angla: fringe → en germana: Franse → de ina

rusa: бахрома → ru ina baĥromá sveda: frans → sv komuna

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „franĝo“.

Fontoj kaj citaĵoj