Dezerto Ĉolistano
Dezerto Ĉolistan (urdue صحرائے چولستان, surloke nomita Rohi) etendiĝas 30 km de Bahawalpur, pakistana Panĝabo, kaj kovras areon de 16,000 km². Ĝi najbaras al dezerto Tar, kiu streĉiĝas al Sindh kaj al Barato.
| Dezerto Ĉolistano | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| dezerto, regiono [+] | |||
| Lando | Pakistano | ||
| Koordinatoj | 28° 30′ 0″ N, 70° 0′ 0″ O (mapo)28.570Koordinatoj: 28° 30′ 0″ N, 70° 0′ 0″ O (mapo) | ||
| Akvokolektejo | 26 300 km² (2 630 000 ha) [+] | ||
| Areo | 26 300 km² (2 630 000 ha) [+] | ||
|
|||
 |
|||
| Dezerto Ĉolistano | |||
 Vikimedia Komunejo: Cholistan Desert [+] |
|||
La vorto Ĉolistan devenas de Ĉolna, kio signifas "moviĝanta". La loĝantoj de Ĉolistan kondukas duon-nomadan vivon, vojantaj de loko al loko en serĉo de akvo kaj nutraĵo por siaj bestoj.
La sekiĝinta riverujo de Hakra-rivero streĉiĝas tra la areo, en kiu troviĝas pluraj setlejoj de la Induso-kulturo.
Historio
redakti
legendo:
1 = torento antikva 2 = Nuna Rivero
3 = Nuna Thar Dezerto
4 = malnova marbordo 5 = Nuna urbo
En la valo de Hakra-rivero troviĝis ĉirkaŭ 300 lokoj de Harapo-kulturo (aŭ "Induso-civilizacio") [1], plej multaj elfositaj de M. R. Mughal.
Dezerto Ĉolistan ĝis 1200 a.K. estis tutjare regule irigaciata kaj ĝis 600 a.K. estis sezone irigacie kultivata[2]. La regiono dezertiĝis, kiam Hakra-rivero sekiĝis.
De 1986 denove estas klopodoj irigacii la dezerton per sistemo de kanaloj plenigitaj per akvo de rivero Satleĝo. La populacio de tiam dekobliĝis, sed restis tre malriĉa.
