Granda Sigelo de Francio

The Granda Sigelo de Francio (en franca Grand Sceau de la République française) estas la oficiala sigelo de la Franca Respubliko.

Granda Sigelo de Francio

Granda Sigelo de la Dua Franca Respubliko, en 1848. La aspekto de la kapo de Libereco estas simila al tiu de la posta Statuo de Libereco, kiu estos oferita de la franca popolo al la usona popolo post 40 jaroj. Ambaŭ estas fortaj respublikismaj simboloj.

Priskribo

La Granda Sigelo montras Liberecon personigita kiel sidanta Junono portanta kronon kun sep radioj. Ŝi tenas fasces kaj apogiĝas sur ŝipa rudro-direktilo kun koko gravurita aŭ stampita sur ĝi. Je ties piedo estas vazo kun la literoj "SU" ("Suffrage Universel", "universala balotrajto"). Dekstre fone estas simboloj de artoj (pentriloj), arkitekturo (Iona ordo), edukado (flamolampo), agrikulturo (tritikaj spikoj) kaj industrio (dentorado). La sceno estas ĉirkaŭata de la diraĵo "RÉPUBLIQUE FRANÇAISE, DÉMOCRATIQUE, UNE ET INDIVISIBLE" ("Franca Respubliko, demokratia, ununura kaj nedividebla") kaj "24 FEV.1848" (24a de Februaro 1848) malsupre.

La reverso portas la vortojn "AU NOM DU PEUPLE FRANÇAIS" ("je la nomo de la franca popolo") ĉirkaŭata de kverkokrono (simbolo de konstanteco) kaj laŭro (simbolo de gloro) kunligiĝas kun tritiko kaj vinberoj (agrikulturo kaj riĉo), kun la nacia moto "LIBERTÉ, ÉGALITÉ, FRATERNITÉ".

Bibliografio

Agulhon, Maurice. Marianne into Battle: Republican Imagery and Symbolism in France 1789-1880. Cambridge: Cambridge University Press, 1981.

Bourgin (Georges), Introduction à l’état sommaire des versements faits aux archives nationales par les ministères et les administrations qui en dépendent (série BB Justice), t. IV, lxxxxiii pages, Paris, Didier, 1947.

Les constitutions de la France, 1791-1992. Exposition réalisée par le Ministère de la Justice et l’association « Expo 200 », Paris, 6 novembre-31 décembre 1992.

Durand-Barthez (Pascal), Histoire des structures du Ministère de la Justice, 1789-1945, Paris, Presses universitaires de France, 1973, 92 p. : 35-36.

Durand-Barthez (Pascal), "Qu’est-ce que le Sceau de France", Histoire pour tous, n° 22, February 1962.

Guillaume (Marc), "Le Sceau de France, titre nobiliaire et changement de nom", paper delivered at the Académie des sciences morales et politiques, www.asmp.fr Arkivigite je 2007-09-27 per la retarkivo Wayback Machine.

Hunt, Lynn. Politics, Culture, and Class in the French Revolution. Berkeley: University of California Press, 1984.

Monnerie (Michel), "Sceller avec le grand Sceau de l’État. Mode d’emploi", Histoire de la Justice, 7, 1994, p. 199-207.

Nave (Guilhem), Les textes constitutionnels de 1791 à 1995. Analyse technique des documents, Unpublished report, October 1996, 27 p.

Nielen-Vandevoorde (Marie-Adélaïde), "Le sceau de la 5e République", Revue de l’AMOPA, 161, July 2003, p. 27 à 29.

Popkin, Jeremy D. A Short History of the French Revolution. Boston: Prentice Hall, 2010.

Rouvier (Louis), Les Sceaux de la Grande Chancellerie de France de 458 à nos jours, Marseille, imprimerie de la société du Petit Marseillais, 1935, 94 p. : 83-84. [About the great and the little seals of the third Republic].

Rouvier (Louis), La Chancellerie et les Sceaŭ de France, Marseille, Imprimerie marseillaise-Moullot, 1950, 181 p. : p. 87-89.

Vallet (J.), "Le Sceau de France", La Vie judiciaire, August, 14-20 1977, p. 5.

Yvorel (Jean-Jacques), " 'Déritualisation' et désacralisation de l’audience du sceau (XVIIIe-XIXe siècles)", Le sanglot judiciaire, la désacralisation de la justice, VIIIe-XXe siècles, Séminaire de Royaumont sous la direction de Frédéric Chauvaud, Créaphis, 1999, p. 209-224.