La Grupo Bloomsbury estis influa grupo de asociataj anglaj verkistoj, intelektuloj, filozofoj kaj artistoj,[1] kies plej bone konataj membroj el kiu inkludis Virginia Woolf, John Maynard Keynes, E. M. Forster kaj Lytton Strachey. Tiu izolita kolektivo de amikoj kaj parencoj loĝis, laboris aŭ studis kune ĉe Bloomsbury, Londono, dum la unua duono de la 20a jarcento. Laŭ Ian Ousby, "kvankam ties membroj malakceptis esti grupo en ajna formala senco, ili estis unuigitaj per daŭra kredo pri graveco de la artoj".[2] Iliaj verkoj kaj opinioj havis gravan influon al la literaturo, estetiko, kritikaro, kaj ekonomiko same kiel al modernaj sintenoj al feminismo, pacismo, kaj al sekseco.[3]

Maldekstre dekstren: Lady Ottoline Morrell, Maria Nys (nemembroj de Bloomsbury), Lytton Strachey, Duncan Grant, kaj Vanessa Bell.
Detala grupo de plej kaj malplej konataj membroj de la Grupo Bloomsbury.
  1. Fargis, p. 262
  2. Ousby, p. 95
  3. The Bloomsbury Group: Artists, Writers & Thinkers Arkivigite je 2010-11-25 per la retarkivo Wayback Machine

Bibliografio

redakti

Plia legado

redakti
Libroj kaj artikoloj
  • Quentin Bell, Bloomsbury, 1986.
  • Leon Edel, Bloomsbury : a house of lions, Philadelphia : Lippincott, c 1979
  • Paul Levy, "Bloomsbury's Final Secret". The Telegraph. 14 Mar 2005
  • Oxford Dictionary of National Biography, 2004.
  • Rindert Kromhout, "Soldaten huilen niet" (Dutch Young Adult novel about the youth of Quentin 2010)
  • Steve Moyers. "British Modernism’s Many Manners ." Humanities, March/April 2009, Volume 30, Number 2
  • Christopher Reed, Bloomsbury Rooms, 2004.
  • S. P. Rosenbaum (eld),
    • A Bloomsbury Group Reader, 1993
    • The Bloomsbury Group: A Collection of Memoirs and Commentary, revised edition, 1995
    • The Early Literary History of the Bloomsbury Group: Victorian Bloomsbury, 1987
    • Edwardian Bloomsbury, 1994
    • Georgian Bloomsbury, 2003
  • Richard Shone, Bloomsbury Portraits (1976).
Muzeoj kaj bibliotekoj
  NODES
chat 1