Kantino

Kantino estas manĝejo kaj trinkejo en entrepreno, lernejo kaj aliaj instancoj kun multaj kunlaborantoj. La prezoj en kantino plej ofte estas pli malaltaj ol en aliaj manĝejoj ĉar profito ne estas la celo. La entrepreno kelkfoje kunpagas por la ekspluatado.

Plastaj kantinoteleroj el la 1960-aj jaroj

Laŭ Francisko Azorín Kantino estas Malgranda butiko, kie oni vendas trinkaĵojn k. manĝaĵetojn al soldatoj, laboristoj, k.c., loĝantaj ĉiuj en sama establejo.^[1] Li indikas etimologion el greka kantos (angulo).^[2]

Notoj

↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝoj 104-105.
↑ Azorín, samloke.

Vidu ankaŭ

Kategorio Kantino en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri manĝejo.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

[1] Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝoj 104-105.

[2] Azorín, samloke.

[1]

[2]