Konsultlibro
Konsultlibro aŭ referenca libro estas libro, kiu estas uzata por ĝisfunda lernado kaj esplorado, kaj baziĝas sur profesieco kaj profunda esplorlaboro, kutime de tre specifa temo..Ĝia deklarita celo estas provizi precizajn informojn pri reala temo. Per tio la libro diferencas de ĝenerala fikcio kaj de nefikcia literaturo.
Konsultlibro kutime dependas de kolekto de informoj kolektitaj por la celo verki la libron, disertaĵon, teorion, personan sperton, proksiman ekzamenon, biografiojn kaj enciklopediojn, same kiel pensojn kaj ideojn.
Referenca literaturo inkluzivas diversajn librojn: profesiaj libroj, lernolibroj, konsultlibroj kaj konsultlibroj.
La referenca literaturo postulas esploradon kaj profundan verkadon, ekzamenon de frua materialo verkita en la sama kampo, fidon je fruaj datumoj kun emfazo de profesia selektiveco, enhavformulon, poluradon kaj resumon. La konsultlibroj estas kutime aranĝitaj en ĉapitroj, kie la ordo estas kontinua kaj asocieca laŭ elpensado, kronologio, geografia evoluo kaj similaj. La konsultlibroj inkluzivas ankaŭ profesian kaj detalan indekson.
Konsultlibro povas inkludi multajn malsamajn temojn, kaj de natursciencoj, kaj teoriaj kaj precizaj, kiel ekzemple fiziko, psikologio, filozofio, retoriko kaj biografio. Ekzistas ankaŭ "Konsultlibro pri Esperantaj bibliotekoj kaj muzeoj"[1].
La celgrupo por kiu la libro estas celita, estas kio determinas la naturon de la verko kaj la enhavon. Konsultlibro povas esti destinita kaj por la akademia lernejo kaj la ĝenerala publiko. Akademia kaj profesia verko implikas provizi multajn referencojn kaj rilati al bibliografioj, alta profesia dialekto kaj aliĝo al sekaj faktoj. Kontraste, verkado destinita al la ĝenerala publiko estas reduktita en komentoj kaj referencoj, uzas pli popularan ĵargonon, kaj estas varia en klasikaj kaj pli intuitaj ekzemploj kaj eĉ iom da fikcio.
Referencoj
redakti- ↑ (eo) Marinko Gjivoje, Konsultlibro pri Esperantaj bibliotekoj kaj muzeoj - referenclibro, Eld. Gabrielli, p. 24, Ascoli Piceno, 1980.
