Pioneer 11
La kosmosondilo Pioneer 11 estis unu de la unuaj kosmosondiloj de la programo de kosma esplorado de la NASA. Ĝi estis lanĉita el Kabo Cañaveral la 5-an de aprilo de 1973. Post trapasi sukcese la asteroidan zonon en la 19-a de aprilo de 1974, ĝi alĝustigis sian rapidon por situi sian itineron proksime de Jupitero. Dum sia superflugado de Jupitero, en la 4-a de decembro de 1974, ĝi akiris bildojn de la Granda Ruĝa Makulo, ĝi realigis la unuajn observojn de la polusaj regionoj kaj determinis la mason de Kalisto.
En la 1-a de septembro de 1979 ĝi alvenis al Saturno, kaj faris la unuajn fotojn faritajn deproksime de tiu planedo, kie ĝi povis malkovri du novajn satelitojn kaj aldonajn ringojn. Post sia renkonto kun Saturno, ĝi sekvis sian vojon al la ekstero de la Sunsistemo, studante la energiajn partiklojn de la suna vento.
La kosmosondiloj Pioneer akiris sian energion el fonto de radiaktivaj izotopoj (RTG). La perdo de efiko de tiuj elektrogeneratoroj eléctricos determinis la finon de ties misio fine de 1995.
Vidu ankaŭ
redaktiEksteraj ligiloj
redakti- Las Pioneer Arkivigite je 2009-08-08 per la retarkivo Wayback Machine Actividad educativa: Otras Naves Espaciales.