William Dunbar
William DUNBAR (ĉ.1460-ĉ.1520) estis skota poeto kaj inter la plej gravaj verkistoj de la skota renesanco.
| William DUNBAR | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 14-an de decembro 1460 en Skotlando | |
| Morto | 14-an de decembro 1520 (60-jaraĝa) en Edinburgo | |
| Religio | katolika eklezio vd | |
| Lingvoj | skota vd | |
| Ŝtataneco | Skotlando  vd
| |
| Alma mater | Universitato St. Andrews | |
| Profesio | ||
| Okupo | poeto katolika sacerdoto verkisto vd
| |
| Verkado | ||
| Verkoj | The Golden Targe, The Flyting of Dunbar and Kennedy, The Ballade of Lord Bernard Stewart, The Tua Mariit Wemen and the Wedo, Lament for the Makars, Kynd Kittok kaj The Testament of Mr Andro Kennedy | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Li studis ĉe Universitato St. Andrews antaŭ ol iĝi dominikano. Li vagadis en Francio. En 1501 li akompanis Robert Blackadder, la unua ĉefepiskopo de Glasgovo, dum ties misio al Anglio por pridiskuti pactraktaton. Li ricevis pension de la skota reĝo Jakobo la 4-a, kaj ĉeestis la skotan kortegon. En 1511 li akompanis Margaret Tudor, la edzino de Jakobo, al Aberdeen.
Pluraj el lia poemoj estas satiraj aŭ komikaj. Tamen li nun famas ĉefe pro du poemoj:
- Lament for the Makars (Lamento por la bardoj), tre emocia poemo kiu enhavis la latinan refrenon "Timor mortis conturbat me" ("Timo de morto min timegas")
- Poemo laŭde de Londono