tagiĝo
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | tagiĝo | tagiĝoj |
| Akuzativo | tagiĝon | tagiĝojn |
 | Vorterseparo |
 | Signifoj |
- Tiu momento, kiam la lumo de la suno komencas aperi ĉe la horizonto
 | Ekzemploj |
- [1] Kaj dum tagiĝo komenciĝas la eliro, drameca eliro de homaj riveroj, eliro laŭ praa aspekto, kiu trapasas la pordojn de Malago, la urbo de ora legendo…[1]
- [1] Nur kiam en printempo ŝi travagadis kun mi la kampojn de tagiĝo ĝis vesperiĝo kaj el ŝia animo elŝiriĝis tiuj harmonioj, tiuj rapsodaj improvizaĝoj kiel floro metita sur fenestron kadritan ŝutante siajn kalikerojn sur la trotuaron, kaj kiam sentante nek malsaton nek soifon, ni flugetadis tien kaj reen apenaŭ tuŝante la teron, kaj kiam poste vespere falinte liten ŝi altiris min al si kaj ĉirkaŭprenis kun tia forto, ke mi ekkriis tiam ŝi edukis min, tiam ŝi edukis min revoluciulo.[2]
 | Tradukoj |
 | Samsencaĵoj |
- [1] matenruĝo
 | Fontoj kaj citaĵoj |