Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo konkludis konkludas konkludos
Adjektiva aktiva participo konkludinta konkludanta konkludonta
Adjektiva pasiva participo konkludita konkludata konkludota
Substantiva aktiva participo konkludinto konkludanto konkludonto
Substantiva pasiva participo konkludito konkludato konkludoto
Adverba aktiva participo konkludinte konkludante konkludonte
Adverba pasiva participo konkludite konkludate konkludote
Moduso
Infinitivo konkludi
Volativo konkludu
Kondicionalo konkludus
  1. Tiri per rezono logikajn sekvojn el argumentoj, principoj aŭ faktoj.
    El nia parolo mi povas konkludi, ke ni ne povos kunlabori.
    Mi faris la konkludon, ke ŝi ne volas vidi min.
    Via konkludo estas tute erara.
    Kaj konklude ŝi diris: "Ni devas informi aliajn pri la aperintaj problemoj."
    Liaj argumentoj ne estis konkludigaj (ebligantaj konkludon).
  2. Formale finaranĝi.
    La ŝtatoj konkludis pacon.

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo
  NODES