plugi

Esperanto

 Verbo

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	plugis	plugas	plugos
Adjektiva aktiva participo	pluginta	pluganta	plugonta
Adjektiva pasiva participo	plugita	plugata	plugota
Substantiva aktiva participo	pluginto	pluganto	plugonto
Substantiva pasiva participo	plugito	plugato	plugoto
Adverba aktiva participo	pluginte	plugante	plugonte
Adverba pasiva participo	plugite	plugate	plugote
Moduso
Infinitivo	plugi
Volativo	plugu
Kondicionalo	plugus

1. Prilabori la teron, tranĉante ĝin per speciala ilo por prepari semadon kaj kulturon.

   La patro plugas la teron per du ĉevaloj kaj plugilo.

   Malsaĝuloj kreskas mem, sen plugo kaj sem'.

   Venis sezono de la plugado.

   La grundo ankoraŭ ne estas plugebla.

2. Fari longformajn truojn en io.

   La boatoj plugas la supraĵon de la lago.

   La ŝipo traplugis, tranĉis la maron.

   Vintre neĝplugiloj senneĝigas la vojojn.

Tradukoj

   

angla: plough → en franca: labourer → fr germana: pflügen → de

pola: orać → pl rusa: пахать → ru

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „plugi“.

Referencoj kaj literaturo

• plug
•  "reta-vortaro.de" plugi