arrantzale
arrantzale | |
pronunciación (AFI) | [a.rãn.t͡s̻a.le̞] ⓘ |
Etimología
editarCompuesto de arrantza ("pesca") y zale ("amante").
Sustantivo animado
editarIndefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | arrantzale | arrantzalea | arrantzaleak |
Ergativo | arrantzalek | arrantzaleak | arrantzaleek |
Dativo | arrantzaleri | arrantzaleari | arrantzaleei |
Genitivo | arrantzaleren | arrantzalearen | arrantzaleen |
Comitativo | arrantzalerekin | arrantzalearekin | arrantzaleekin |
Benefactivo | arrantzalerentzat | arrantzalearentzat | arrantzaleentzat |
Instrumental | arrantzalez | arrantzaleaz | arrantzaleez |
Inesivo | arrantzalerengan | arrantzalearengan | arrantzaleengan |
Adlativo | arrantzalerengana | arrantzalearengana | arrantzaleengana |
Adl. extremo | arrantzalerenganaino | arrantzalearenganaino | arrantzaleenganaino |
Ac. adlativo | arrantzalerenganantz | arrantzalearenganantz | arrantzaleenganantz |
Adverbial | arrantzalerenganako | arrantzalearenganako | arrantzaleenganako |
Ablativo | arrantzalerengandik | arrantzalearengandik | arrantzaleengandik |
Partitivo | arrantzalerik | - |
-
|
Prolativo | arrantzaletzat | - |
-
|
- 1
- Pescador.
- Sinónimos: arrantzari, arrainkari
Adjetivo
editar- 2
- Pescador.
- Sinónimos: arrantzari, arrainkari
Véase también
editar- Wikipedia en vasco tiene un artículo sobre arrantzale.