de stupeō, -ēre ("quedarse estupefacto").
presente activo stuprō, presente infinitivo stuprāre, perfecto activo stuprāvī, supino stuprātum.
- 1
- Tener sexo ilícito con, violar la castidad de.
- 2
- Corromper mediante conducta libertina.
Flexión de stuprōprimera conjugación, perfecto con v
| indicativo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
stuprō
|
stuprās
|
stuprat
|
stuprāmus
|
stuprātis
|
stuprant
|
| imperfecto
|
stuprābam
|
stuprābās
|
stuprābat
|
stuprābāmus
|
stuprābātis
|
stuprābant
|
| futuro
|
stuprābō
|
stuprābis
|
stuprābit
|
stuprābimus
|
stuprābitis
|
stuprābunt
|
| perfecto
|
stuprāvī
|
stuprāvistī
|
stuprāvit
|
stuprāvimus
|
stuprāvistis
|
stuprāvērunt,
stuprāvēre
|
| pluscuamperfecto
|
stuprāveram
|
stuprāverās
|
stuprāverat
|
stuprāverāmus
|
stuprāverātis
|
stuprāverant
|
| futuro perfecto
|
stuprāverō
|
stuprāveris
|
stuprāverit
|
stuprāverimus
|
stuprāveritis
|
stuprāverint
|
| pasivo
|
presente
|
stupror
|
stuprāris,
stuprāre
|
stuprātur
|
stuprāmur
|
stuprāminī
|
stuprantur
|
| imperfecto
|
stuprābar
|
stuprābāris,
stuprābāre
|
stuprābātur
|
stuprābāmur
|
stuprābāminī
|
stuprābantur
|
| futuro
|
stuprābor
|
stuprāberis,
stuprābere
|
stuprābitur
|
stuprābimur
|
stuprābiminī
|
stuprābuntur
|
| perfecto
|
stuprātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
stuprātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
| futuro perfecto
|
stuprātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
| subjuntivo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
stuprem
|
stuprēs
|
stupret
|
stuprēmus
|
stuprētis
|
stuprent
|
| imperfecto
|
stuprārem
|
stuprārēs
|
stuprāret
|
stuprārēmus
|
stuprārētis
|
stuprārent
|
| perfecto
|
stuprāverim
|
stuprāverīs
|
stuprāverit
|
stuprāverīmus
|
stuprāverītis
|
stuprāverint
|
| pluscuamperfecto
|
stuprāvissem
|
stuprāvissēs
|
stuprāvisset
|
stuprāvissēmus
|
stuprāvissētis
|
stuprāvissent
|
| pasivo
|
presente
|
stuprer
|
stuprēris,
stuprēre
|
stuprētur
|
stuprēmur
|
stuprēminī
|
stuprentur
|
| imperfecto
|
stuprārer
|
stuprārēris,
stuprārēre
|
stuprārētur
|
stuprārēmur
|
stuprārēminī
|
stuprārentur
|
| perfecto
|
stuprātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
stuprātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
| imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
|
|
singular
|
stuprā
|
stuprātō
|
stuprātō
|
stuprāre
|
stuprātor
|
stuprātor
|
| plural
|
stuprāte
|
stuprātōte
|
stuprantō
|
stuprāminī
|
—
|
stuprantor
|
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
| infinitivos
|
stuprāre
|
stuprāvisse
|
stuprātūrus -a,-um esse
|
stuprārī
|
stuprātus -a,-um esse
|
stuprātum īrī
|
| participios
|
stuprāns
(stuprantis)
|
—
|
stuprātūrus -a,-um
|
—
|
stuprātus -a,-um
|
—
|
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
| acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
| stuprandum
|
stuprandī
|
stuprandō
|
stuprandus -a,-um
|
stuprātum
|
stuprātū
|
