Dantzarako musika

Dantza-musika edo dantzarako musika dantza errazteko edo laguntzeko berariaz sortutako musika da. Edozein musika-pieza osoago baten edo musika-moldaketa handiago baten zati bat izan daiteke. XX. mendeko azken hamarkadetatik, dantza-musika, normalean, dantzatzeko bereziki pentsatutako erritmo eta akordeak dituen musikarekin lotzen da, eta, eskuarki, dance musika edo antzekoa deitzen zaio.

Txirulariak eta dantzariak.

Dantzaleku batean hainbat pertsona dantzan DJ batek jartzen duen musikarekin.

Dantza tradizionaleko eta klasikoko doinuek dantzaren izena hartzen dute, eta askotan zaila izaten da jakitea lehenengo zein iritsi ote zen musikaren izena ala dantzaren izena. Musika-genero batzuek beren dantza modu paraleloa dute, adibidez, musika barrokoa dago eta dantza barrokoa ere bai (minuet bat instrumentu-lana edo dantzarako konposizioa izan daiteke); beste batzuek, berriz, musika klasikoa eta ballet klasikoa esaterako, partekatu gabeko musika-formak azaltzen dira batean edo bestean (adibidez, sonata delakoak ez dauka dantza elkarturik).

Batzuetan, koreografia bat sortzen da hasiera batean dantzarako sortu ez zen musika-doinu batetik abiatuta, eta, beraz, dantzan erabiltzen den musika-generoak ez du nahitaez dagokion musika-estilorik izango.

Dantza-musikaren elementuak

Dantza bost elementuk osatzen dute: mugimendua, espazioa, gorputz-adierazpena, estiloa eta erritmoa. Musikak, bestalde, hiru elementu nagusi ditu: melodia, harmonia eta erritmoa. Dantza motaren eta generoaren arabera, dantzako elementu batzuen edo besteen erabilera nabarmenduko da musikaren aldean, ia edozein musika-genero hartuz.

Erritmoa eta konpasa dira estilo bakoitza deskribatzeko elementurik garrantzitsuenak.

Musika erritmoak

Dantza, historian zehar, estilo askotan garatu da, esaterako balleterako musikan edo musika elektroniko dantzagarria. Estilo bakoitza osatzen duten definizioak faktore sozial, kultural, estetiko, artistiko eta moralen mende daude, baita erabilitako musika-tresnen heinaren mende ere (musika folklorikoa, adibidez) konposizio konplexuenetaraino (balletean bezala). Dantza-musika guztiek, estiloak axola ez duenez, gauza komun bat dute; izan ere, gehienetan, gorputzaren mugimenduak osatzeko behar den erritmoa, harmonia eta melodia izatea eskatzen du, baita multzoaren adierazkortasuna ere.

Klasikoak

Nagusiki elementu harmoniatsuak eta leunak dituzte:

• Baleta
• Erdi Aroko Dantza, Barrokoa, Errenazentista
• Dantza garaikidea
• Ballet garaikidea

Folklorikoak

Musika tradizionala edo folklorikoa belaunaldiz belaunaldi ahoz (eta gaur egun era akademikoan ere) transmititzen den musika da, herri baten balioen eta kulturaren beste osagai bat gisa. Beraz, izaera etniko nabarmena du, eta, normalean, hori ez da erraz ulertzen nazioartean. Bereziak izaten dira akordeak eta erabilitako tresnen tinbrea. Asko dira dantza folklorikoak eta adibide gisa balio dute:

• Rumba
• Tango
• Charlestón
• Pasodoble
• Fandango
• Tarantela
• Sabel dantza
• Danza africana
• Lakalaka
• Marinera
• Bacchu-berGreziar dantza
• Greziar dantza
• Danza azteca
• Polska, Suediakoa
• Schuhplattler, Hego-Alemaniakoa
• Flamenko
• Jota
• Vira, Portugalekoa
• cumbia
• joropo

Modernoak

Dantza modernoko musika Amerikako Estatu Batuetan eta Kariben hasitako eboluzio artistikotik sortu zen, arraza beltzeko antzinako esklaboen musika eta kantuak musika-banden musikarekin integratzen hasi zirenean. Musika modernoak musika klasikoaren arau eta irizpideak hausten ditu. Ez dira aldez aurretik finkatutako egiturak erabiltzen. Dantzatzeko generoen artean, besteak beste, hauek dira:

• Jazz
• Swing
• Soul
• Disko
• Salsa
• Rock n' Roll
• Twist
• Dance pop
• Chachachá
• Sanba
• Foxtrot
• Funky
• Techno
• House
• Ska
• Reguetón
• Reggeaton
• K-Pop

• Dantza modernoa

(ikus dantza ere)

Dantza klasikoko musikaren historia

Antzinatea

Dantza naturarekin komunikatzeko tresna gisa hasi omen zen. Historiaurretik gizakiak gorputzaren bidez komunikatzeko beharra izan du, sentimenduak eta gogo-aldarteak adierazten zituzten mugimenduekin. Lehen mugimendu erritmiko horiek gertaera garrantzitsuak (jaiotzak, heriotzak, ezkontzak) erritualizatzeko ere balio izan zuten. Hasiera batean, dantzak erritu-osagai bat zuen, ugalkortasun-, ehiza- edo gerra-zeremonietan edo erlijio-izaera desberdineko zeremonietan egina, eta musika objektu errudimentarioekin agertzen zen (hezurrak, kanaberak, enborrak, maskorrak...) soinuak sortzeko.

Badakigu K. a.3000 inguru Sumerian perkusio eta harizko tresnak zituztela (lira eta harpa). Lehen zibilizazioetan, hala nola Egipton edo Mesopotamian, musika-tresna ugari zeuden, harpa eta oboe bikoitza batez ere. Hain zuzen, Mesopotamiako musika-adierazpena mendebaldeko musika-kulturaren jatorritzat hartzen da.

Antzinako Grezian, inguruko zibilizazio guztiek eragin zuten musikan, hala nola mesopotamiakoak, etruskoak, egiptokoak edo indoeuropakoek, eta eragin handia izan zuten bai musiketan bai musika-tresnetan. Hori adierazten zuten adierazpen piktorikoak badira, adibidez, Keramika grekoetan dantzariak eta musikariak azaltzen ziren.

Erromaren sorreraz geroztik mugarri bat gertatzen da musikaren historian, ludionak. Jatorri etruskoko aktoreak ziren, eta tibiaren erritmoan dantzatzen zuten (aulós moduko bat). Erromatarrek arte horiek imitatzen dituzte eta ahots-musikaren elementua eransten diote. Horrelako musikarik ez da guregana iritsi, Terentzioren komedia baten zati txiki batean izan ezik. Erromak Grezia konkistatu zuenean, bi kultura haiek bat egin zuten, baina Erromak ez zion ezer berezirik ekarri musika grekoari. Festa handietan musika erabili ohi zen.

Antzinateko musika-tresnen funtzio nagusia dantza, kantua eta poesia laguntzea zen. K. o. V. mendera arte, Erdi Aroaren hasi arte, oso arraroa da instrumentuak bakarlari gisa aurkitzea.

Erdi Aroa

Estampie "Retrove" Estampie anónima del Codex Robertsbridge, interpretada por Ulrich Metzner

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Erdi Aroan, kantu gregorianoa da Europako musika nagusia. Musika instrumentala Eliza Katolikoak apaintzeko eta fededunak distraitzeko balio duen zerbait bezala erabiltzen du, eta nahiz eta ohikoa izan kantua eta dantza herritarren artean, ez dago horren aztarnarik, ez baita idatziz betikotzen. Hala ere, dantza mistikoak ezagutzen dira, expiatorioen eta prozesioen gorteiatze gisa, baita makabra izeneko dantza ere. Erdi Aroko Mendebaldeko dantza-musikarik goiztiarrenak Estampie, carol, Saltarello, Trotto eta Ductia dantzarenak dira, Erdi Aroaren amaieran (XIII. eta XIV. mendeak).

Errenazimentua

Baja danza de la Suite de danzas recopilada por Attaignant

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

XV. mendean musika instrumentala berpizten da. Historian lehen aldiz, konposatu zen musika instrumentala, entzumenaren gozamenerako besterik gabe. Dantzak garrantzi handia hartzen du, batez ere goi-mailako klaseen artean, eta herri xeheko dantza ez hain fin eta alaiagoarekin bat egiten duen arren, dantza eta dantza herrikoia bereizten hasten dira. Musika instrumentalaren zati handi bat genero horretan aritzen da eta, gainera, inprenta asmatu ondoren, koreografia-liburuak argitaratzen dira. Errenazimentuko dantza nagusiak Zarabanda, alemanda, pavana, branle, gallarda, Morris dantza, tarantela, dantza baxua, turdioia, courantea eta spagnoletta dira. . Kontuan hartu behar da euskal jatorriko eta jatorri espainiarreko dantza asko daudela, eta horrek garai horretan duten eragin kulturala islatzen du.

Barrokoa

Minuet bat Sol Majorrean

Musika instrumentalak, aurreko garaian musika akademikoan lehen agerpena izan zuena, aurrekaririk gabeko gorakada izan zuen XVII. eta XVIII. mendeetan; historian lehen aldiz, musika bokala eta instrumentala maila berean erabltzen ziren. Dantza barrokoko estilorik dokumentatuena Frantziako gortean garatu zen XVII. mendean. «Dantza barrokoa» terminoa askotan erabiltzen da estilo frantses horri buruz hitz egiteko, garai hartako zegoen botere nagusia islatzen baitu. Europako aretoetan dantzatzen ziren dantzak Errenazimentuko dantza barrokoak ziren funtsean, bourrée, gavota, Giga eta paspiearen inkorporazioekin. Baina XVII. mendearen erdialdetik aurrera minuetoa sortu zen, gorteko dantza nagusi bihurtu zena, mugimendu soil eta finengatik eta bikote-trukeengatik.

Hainbat arte (poesia, musika, antzerkia, dantza...) forma bakarrean biltzen dituen opera agertzen da, eta hurrengo mendeetan protagonismo handiena izan duen forma gisa sendotzen da..

XVIII. mendeko lehen hamarkadetan, dantzako notazio-sistema sortu eta hobetu zen, eta, horren ondorioz, balleta sortu zen. Ondoren, balleta operatik bereiziko da.

Klasizismoa

Johann Strauen Danubio urdina (semea) musika-kaxa batean.

Garai honetako musika instrumentala melodia orekatu eta garbietara eta erraz ulertzeko moduko harmoniara bideratuta dago. Hasieran, Barrokoko pieza berak dantzatzen ziren, kontradantza ere barneratuta, harik eta burgesiak paper garrantzitsua hartzen hasi zen arte, eta orduan balsa goi-gizartean agertu zen, hainbat mendetako jatorrizko mugimenduak finkatuz, landa-eremuetatik eta eremu burgesetatik. Dantzaren historiako iraultzarik handiena da; izan ere, gizonak emakumea gerritik besarkatzen du eta aurrez aurre dantzatzen dute, jarrera itxian, ordura arte "hezitako" jendearen artean inoiz ikusi ez den zerbait.

Amerika kolonialean, XVIII. mendearen amaieraz geroztik, musika herrikoia Afrikan eragin handia zuen soinu bereizgarria sortzen hasi zen, eta, bereziki, Espainian, lehenik Fandangoa eta gero Flamenkoa.

Erromantizismoa

Cancán zatia. Orphée aux enfers (1:47) Musopen-i esker.

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Bals-ak dantza-aretoen dantza nagusia izaten jarraitzen du, baina mende erdi aldera, forma zaharragoen edo aurreko beste dantza batzuen eraginez, modan jartzen dira dantza berriak, hala nola, barkarola, mazurka, polka, Txotis, balada, polonesa, kanka eta koadrila (kontradantzaren aldaera bat)..

Kuban habanera, boleroa eta, mende aurrera doala, danzoia ere agertzen dira.

Bestalde, balleterako konposizio bereziak egiten dira, musika arina da, apaingarria, erritmikoki argia eta partituretan dauden melodia kutsakorren aldaera ugari sotzen dira, baltsak barne, eta sarritan Leitmotiv erabiltzen da.

XIX. mendearen amaieran ohiturak eta gustua aldatu zirenean, dantzarako musikaren ikusmolde berria sortu zen, gaur egungo kontzeptuarekin bat datorrena.

Garaikidea

XIX. mendearen amaieran, Frantzian Inpresionismo musikala agertu zen. Inpresionismo hori etengabe aldatzen da eta aurresan ezina da, hasieran musika-motibo sinple eta errepikakor batetik sortua, obra osoan zehar aldatuz doana, eta, begi hutsez ikusten ez bada ere, haren esaldi guztietan agertzen da..

Musika modernistak ildo horri jarraipena eman zion, eta printzipio nagusia tradizioarekiko haustura eta etengabeko berrikuntza da. Hori dela eta, abangoardiarekin estu lotuta dago. Balleta teknikaren gaineko adierazpenari garrantzi handiagoa ematen hasi zen, «ballet atmosferikoa» inauguratuz —dantza bakarrik, argumentu-haririk gabe—. Dantza espresionistak haustura ekarri zuen ballet klasikoarekin, gorputzaren keinuaren askatasunean oinarritutako adierazpen-modu berriak bilatuz, metrikaren eta erritmoaren loturetatik askatuz, non garrantzi handiagoa hartzen baitu gorputzaren autoadierazpenak eta espazioarekiko harremanak.

Dantza garaikideak edo dantza modernoak, dantzariaren bidez, ideia bat, sentimendu bat, emozio bat adierazi nahi du, ballet klasikoak bezala, baina XX. eta XXI. mendeetako gorputz-mugimenduak eta musika herrikoi modernoak (jazza, hip hopa edo erritmo latinoak, esaterako) nahasiz..

Dantza modernoko musikaren historia

Musika herrikoiak publiko zabalarentzat erakargarriak diren musika-generoen multzoa biltzen du, eta, oro har, musika-industriaren bidez entzule handiei banatzen zaizkie. Musika tradizional edo folklorikoaren aurrean, herri musika ez da nazio edo etnia berariazkoekin identifikatzen, nazioartekoa baizik. Gaur egungo herri-musikaren generorik adierazgarrienen artean, popa, rocka, dancea eta musika latinoa ditugu, besteak beste..

Aretoko Dantzen aroa

Bikoteko dantzek elkarri lotuta eta aurrez aurre begiratuta eboluzionatzen jarraitu zuten, Vals-ekin duela mende bat hasitako bideari jarraituz, XX. mendearen hasiera arte dantzan jarraitu baitzuen.

Maple Leaf Rag (Astigar-oriaren Ragtimea) Egilea: Scott Joplin

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Dantza modernoko musika XIX. mendearen amaieran hasi zen Amerikan, batez ere Estatu Batuetan, antzinako esklabo beltzen musika afrikarraren erritmoak musika-banden martxekin integratzen hasi zenean. Bat-egite horren ondorioz, blues urbanoa (landa-eremuan kantatzen zen blues primitibotik eratorria), jazzera eta Two step-a sortu ziren, urrats azkar eta jauziekin eta Foxtrotera eboluzionatu zuen musika beltz amerikarrean oinarrituta. .

La cumparsita (1915/16) Gerardo Matos Rodríguez musikari uruguaitarrak sortua. Roberto Firpo musikari argentinarraren konponketekin (estreinaldia baino lehen)

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Brasilen, Brasilgo estilora moldatuz, Maxixe agertzen da. Argentinan, Kubako habaneraren, candombearen, Andaluziako tangoaren, milongaren, mazurkaren, Europako polkaren eta batez ere Europaren etorrera den immigrante-olatuaren aniztasun etniko izugarriaren eragina duen tangoa agertzen da..

XX. mendearen hasieran, areto-dantzak ospe handia hartu zuen langile-klasearen artean, Industria Iraultzaren garapenaren ondorioz. Hasieran, dantza horiek ludikoak eta herrikoiak besterik ez ziren, eta hainbesteko oihartzuna izan zuten gizartean. Ondorioz, orkestra eta zoladura egokiz hornitutako areto bereziak sortu ziren. Lehenik fonografoa asmatzeak, eta ondoren irratia asmatzeak, musika-genero berri horiek aurrekaririk gabe zabaltzeko aukera ematen dute, eta, orain, musika herrikoi bat eskaintzen dute, gehiago oinarritua praktikari buruz idazketari buruz baino, ahaztuta izan beharrean transmititzeko eta heredatzeko aukera.

[[:Fitxategi:Samba_de_fato_1932.ogg|]] Pixinguinha e Cícero de Almeida

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

1917an Brasilen grabatu zen Sambaren lehen gaia, eta Lehen Mundu Gerraren ondoren Charleston agertu zen, 1920ko Foxtrotaren aldaera arrakastatsua. Bestalde, jazza XX. mendeko lehen hamarkadetan garatzen jarraitzen du, eta 20., 30. eta 40. urteetan kontsumo handiko musika izatera iritsi da, hainbat formatutan. Hamarkada horretan, gero eta nabarmenagoak dira eragin handiko genero tradizionalak, hala nola Hillbilly Estatu Batuetan eta Titia eta Kalipsoa Karibean.

1930eko hamarkadari Swing garaia deitu zioten. Big band batek egin ohi du, bluesa birbalorizatzen du eta Europako eta music halleko eraginak ditu. Urte horietan, soinu-zinema agertu zen, eta izugarri lagundu zuen lehendik zeuden generoak nazioartekotzen, Quickstep (fox azkarra) eta claquea bezalako filmen soinu-bandan sartu baitziren, Irlandako, Ingalaterrako eta Eskoziako zueko dantzak eta afroamerikarrek egindako dantzak (adibidez, XVIII. mendeko juba) bat eginda.

Red Dog Shuffle Boogie woogie garaikide bat

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

1940ra iristean, swing-a Jive, Bebop eta Boogie-woogie bihurtu zen, eta, gero, West Coast jazz. Nazioartean ere ezagunagoak izaten hasi ziren, zinemari esker, aurretik zeuden erritmo latinoak, hala nola Rumba, Conga, Son cubano, Merengue, Cumbia, Bachata eta Mambo, eta hamarkada horretan ere Chachachá agertu zen, dantzatik abiatuta. Urte horretan bertan R&B sartu zen, "race records" terminoaren ordez (arraza beltzeko diskoak). Rock and rollaren aurrekoa izan zen, eta, aldi berean, rockabillyaren ondorengoa (countryko zenbait korronterekin nahastean). Jazzak eta jumpak eragin handia dute, gospel musikaz gain, baita afrikar konpasak ere.

Rockaren eta poparen aroa

Mendearen bigarren erdian, aretoko dantza-musika gainbeheran hasi zen, eta, oraindik ere ezaguna den arren, indarra galtzen ari da gazteen artean, rockak eta popak aurrera egin ahala..

1950ean, rock & rolla agertu zen, eta, handik gutxira, haren azpigeneroa, Rockabilly. Musika berri hau blues, rhythm and blues sintesia zen. gospel eta country, eta musika modernoaren historian pizgarri bat izan zen, maitasuna egiteaz hitz egiten zuten letrekin, lehen gazte-iraultzaren ikur izanik..

Rock and rollaren eratorpen gisa, eta une hartan modan zeuden beste musika-genero batzuekin konbinatuta, Pop musika agertzen da. Pop-ak beste estilo batzuetako elementuak hartuko ditu etorkizunean, iraupen laburreko abesti-egitura mantenduz, oinarrizko formatu batean idatzita (askotan, bertso-errepika egitura). .

Jamaikan, batez ere garai hartako musika afroamerikarrak Jamaikako herri-erritmoekin bat egitearen ondorioz, Ska agertu zen, eta Brasilen, sanba, eta jazzak eragin handia izan zuen Bossa nova..

1960an, Twist sortu zen, Rock & Rollaren aldaera berri gisa, eta, aldakak eta gorputz-enborra bihurritzeaz gain, bikotekiderik gabeko lehen dantzetako bat izan zen. Bestalde, rhythm & blues tradizionala gospelarekin nahastu zen, eta soul-a bezalako estiloak sortu zituen, eta urte batzuk geroago funka soulari jazza eta erritmo latinoak gehitzean. Boogalooa erritmo afrokubanoen eta soularen fusiotik sortutako erritmo latinoa da, eta arrakasta handia izan du hamarkada honetan.

Bitartean, Ingalaterran Beat sortu zen, eta horrekin batera talde britainiar batzuk, rock and rollaren eragina jaso zutenak, Pop rocka eta rocka sortu zituztenak. Termino zabala da, eta hainbat musika-genero biltzen ditu: rhythm and blues, country, blues eta folk, eta jazzaren, musika klasikoaren eta beste iturri batzuen eraginak. "Urre koloreko aroa" edo Rock klasikoa hasi zen, eta genero horretako azpigenero bereizgarriak sortu ziren: blues rock, folk rock, country, jazz rock, rock psikodelikoa eta hard rocka

[[:Fitxategi:Salsa Music Example2.mid|]] Saltsa musika

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Erdialdeko Amerikan, rocksteady-ra eboluzionatu zuen Skak, eta hamarkada amaitu zen Reggae eta Dub. Salsa 1960aren amaieraz geroztik agertu zen Kubako musikaren eta Karibeko musikaren sintesiaren ondorioz sortutako musika genero hispanoa definitzeko, jazzarekin eta Estatu Batuetako beste erritmo batzuekin

Hamarkada horretan, halaber, diskotekak agertu ziren Alemanian, eta Mendebaldeko Alemanian kokatutako soldadu estatubatuarrek formatua eraman zuten hamarkada bukatzean

1970ean, Garage rock eta Glam rock-etik aurrera, Punk rock-mota sinplea agertu zen, iraupen laburreko doinu oldarkorrak, gitarra anplifikatu, zaratatsu eta distortsionatuen soinuak eta, oro har, konpas eta denbora azkarreko doinuak dituena

Reggaek nazioarteko onarpena lortu du, eta hamarkada bat geroago mundu osoan ospetsu egin zen Lambada agertu da

Diskoteken aroa

Diskotekak Estatu Batuetan agertu ziren 1970eko hamarkadan, eta klubaren kultura sortu zen Disc-jockeys-ek (DJ) nahasitako diskoekin. New Yorken turntablig-eko teknikak garatzen hasi ziren. Teknika horiek berak lagungarriak izan ziren remixeak, dubaren adierazpen "paraleloa", eta Rap eta Break dance jaio ziren break beat-a ezagutarazteko, beren mugimenduak Salsa eta Capoeira inspiratuz

Hamarkadaren bigarren erdian, Disko musika edo Diskoa soul eta funketik eratorritako dantza-musikaren genero gisa gailentzen da, ukitu latinoekin askotan, eta diskoteketan ezagun bihurtzen da.

Bestalde, EDMk garapen handia lortu du sintetizadorea asmatu zuenetik, eta urte batzuk esperimentatzen eman ondoren, dantza elektronikoko musikaren lehen lanak agertu dira Eurodiskotik abiatuta. Hamarkadaren amaieran, instrumentu elektonikoekin erritmoak eta melodiak sartuz joan zen diskoa, eta boogie, Italo disco eta Hi-NRG sortu ziren. Rocka eta punka ere sartzen dira, eta New Wave esaten diote. Pop-arekin, Synth popa sortzen dute

Pop musika nazioartera zabaltzen da, eta mendebaldeko pop/rockaren elementuak eta bertako musika herrikoia nahasten dituzten estiloak sortu dira (horrela osatzen dituzte Afropop, rock latinoa, J-Pop musika, pop errusiarra eta abar.). Hamarkada hasieran, Bubblegum popak ere gorakada izan zuen, melodikoa eta erritmo bizikoa, eragin handikoa hurrengo hamarkadetan

1980ko hamarkadan, gero eta musika-estilo dantzagarri gehiago agertu ziren, tresna elektroniko eskuragarriagoak eta ordenagailuz lagundutakoak sartu zirenetik, eta, oro har, postdiskoa deitu zitzaien. Dance -rocka eta Dance pop musika (Dance edo EDM), Electro funk, Freestyle R&B garaikidea, Europop eta, hamarkadaren amaieran, New jack swing musikaren atarikoa dira

Heavy metal musika. Adibidea

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Duela urte batzuk sortutako Heavy metala nabaria da, bluesaren azken eraginak kendu eta punk rockaren elementu batzuk sartu baititu, eta oldarkortasunean eta abiaduran indar berri bat eman baitio

Dantzarako musika elektronikoaren aroa

Soinu sintetizatuak sartzeak eta bideokliparen ospeak markatu zuten 80ko hamarkadako dantza-musikaren bilakaera, hots alternatiboen bilaketa nabarmenduz. Zenbait diskoetxe txiki independentek, kostuak merkatzeari eta aurrerapen teknologikoei esker, tokiko musika-generoak grabatzen dituzte, multinazional handiek ezagutzen ez dituztenak. Diskoteketan, disko-musikak dantza-musika elektronikora igaro zen pixkanaka. 90eko hamarkadaren hasieran, industria diskografiko handia gero eta ospe handiagoa hartzen hasi ziren genero horiei erreparatzen hasi zen..

1980ko hamarraldia

1980an, musikariz eta ekoizlez osatutako talde bat ados jarri zen interfaze bat estandarizatzeko. Interfaze horren bidez, hainbat musika-tresna elkarrekin komunika zitezkeen, bai eta MIDI ordenagailu nagusiarekin ere. Horren ondorioz, House musika agertzen zen, lehenik Estatu Batuetan, eta genero elektroniko hutsa da, eta haren eragin nagusiak elektroan, synthpop-ean, hi-NRG diskoan eta 'soul' diskoan daude. Eskualdeetako aldaerekin (Garage, adibidez) eta oso goiztiarrak diren azpiestiloekin (Deep house edo Acid house, adibidez), arrakasta handiz iristen da Europara, eta, hamarkadaren amaieran, Techno iristea errazten du, italodiskoa, electro funk eta P-Funk dituen Europako lehen elektroaren fusio gisa. Bien bitartean, EBM Europan garatzen da, eta ezaugarri hauek ditu: industria-musika, elektro minimala, elektropunk eta post-punk.

House musika. Adibide bat Egilea: Wickethewok

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

House musika Europara iritsi zenean, 1987tik aurrera, instrumentazio elektronikoa soilik erabiltzen zuten dantza-musikako diskoak gero eta ezagunagoak bihurtu ziren. New beat, Balearic beat, Eurohouse (Italo House barne) edo dance pop sortu berrian eta Madchester soinuan eragin handia dute. House musika, orduan, integrazio-prozesu motel bati ekin zion, musika dantzagarri komertzialagoaren estiloekin, eta nazioarteko pop izarren errepertorioan sartu zen. Horiek, house eragin geldiezinaren pean, 90etako eszena dantzagarria definitu zuten.

1990eko hamarraldia

1990eko hamarkadaren hasieran, rave music-ek hartu zuen protagonismoa, house musikaren hasierako goraldiaren ondoren. Hasieran, acid house, breakbeat hardcore rápido eta Hardcore techno konbinatzen ziren, eta, ondoren, Hard house, Makina eta happy hardcore bihurtzen ziren.

Trance musika. dibidea (Uplifting Trance) Egilea: Kesean Beat

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Horrekin batera, Trance eta Goa trance agertu ziren. Ondoren, hainbat azpiestilorekin ospea hartzen hasi ziren: Hard trance, Dream trance, progressive trance, psytrance, Balearic Trance, uplifting trance, Euro trance eta Bokal trance. Dance pop-ak oinarri erritmiko sendoagoak hartzen ditu, eta Eurodance hamarkada erdian sortu zen. Eurodance hori gainbeheran beste erritmo batzuekin elkartzen da, eta Dance musika mota batzuk sortzen ditu, eta, aldi berean, lehendik dagoen Europop-ean eragiten du. .

Bestalde, House, progressive house (beste genero batzuk nahasten ditu), French house (Funky house) eta Erresuma Batua (Erresuma Batua) estiloak agertzen dira. Garage housetik eratorria da, eta junglearekin bat egiten du Speed garage sortzeko.

Oinarri elektronikoekin, sintetizadoreekin eta/edo dance orientazioko sampleekin nahastuz, musika latinoek edo rockak soinu berriekin esperimentatzen dute, eta aldaera elektroniko berriak agertzen dira, hala nola Merengue house edo Alternative dance, hurrenez hurren. Heavy metalak ospea galdu eta azpigenero askotan dibertsifikatzen da. Big beat ere agertu zen dantza-musika elektronikoaren eta rockaren arteko loturan beste urrats bat eginez.

Drum & Bass musika. Adibidea Egilea: Aces R.

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Rap-ari dagokionez, G-funk (Gangst-funk edo Ghetto-funk) garatu zen, 90eko hamarkadaren hasieran mendebaldeko kostaldeko gangsta rapetik sortu zena. Aurreko hamarkadaren amaierako Miami bass-ek eta Jungle-k eragina dute Drum and bass-aren garapenean.

Hamarkada horretan, hurrengo hamarkadetako generoetan eragina duen Glitch musika agertu zen.

2000ko hamarraldia

Teknologia informatikoa eskuragarriago bihurtzen da eta musikako softwarea aurrera doa, musikaren produkzioa posible egiten delarik praktika tradizionalekin zerikusirik ez duten bitartekoak erabiliz.

Diskoteketan lehen urteetan gero eta gehiago dira trance, french house, funky house, nudiskoa eta nu-italo, gero horiek ospe apur bat galtzen dute eta Electro houseren eta erritmo latino elektroniko berriak inposatzen dira; horien artean, Reggaeton nabarmentzen da, popean oinarritutako egitura du eta diskotekarako pultsu eta erritmoetan indar handia dakar.

Dubstep musika. Edibidea. Egilea: Dynabee

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

UK Garagetik eboluzionatuz, Grime eta Bassline agertzen dira. Hip hopean crunka garatzen da, eta, elektro berriarekin konbinatuta, Elektro hopa sortzen da. Hamarkada horretan, Dubstep sortu zen, eta 2-step garage, broken beat, drum and bass, jungle, dub eta reggae estiloko leinuen gailurra da.

Teknologia berriak eta 1980. urteko musika-mugimendueak konbinatzetik sortutako azpigeneroak agertzen dira, hala nola electroclash-a, hamarkadaren hasieran; uneko musika elektronikoaren aurkako erreakzio gisa, new wave edo electropop-a inspiratuta, hamarkadaren amaieran, dantza-musika elektronikora bideratutako soinuarekin eta dance musikak nazioarteko artisten harrera handia jasotzen du.

2010eko hamarraldia

Mikroprozesadoreen teknologian egindako aurrerapenei esker, kalitate handiko musika sortu daiteke ordenagailu bakarra erabiliz. Aurrerapen horiek demokratizatu egin dute musikaren sorkuntza, eta, horren ondorioz, asko hazi da Interneten jendeak eskura duen etxeko musika-ekoizpena.

Hamarkadako lehen urteetan, dantza-musikako mainstreamak elektropop-a jarraitzen du, eta r&b edo electrorock soinuetara eta erritmo latindarretara deribatzen hasten da, Elektro latinoa sortuz.

Big Room House musika. Adibidea. Egilea: Shadiac

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Electro house generoa beste genero batzuekin nahasten da, eta Complextro, Big room house, Dutch house eta moombahton generoak agertzen dira. Moomcore delakoak (moombahstep izenaz ere ezaguna) dubstep baho duthouse eta Mobahomsoul direlakoen eraginak ditu. Azken horrek soinu tropikalak urtzen ditu house tropikala sortuz, edo soinu elektroagoak, Future house delakoa sortuz.

Aurreko hamarkadaren bukaeratik, chillwaveak indarra hartu zuen, efektu prozesadore, sintetizadore, looping, sampler eta efektu eta melodia sinple askoko ahots-lerroen erabilera handiak markatuta, eta hortik sortu zen baporwave..

90eko hamarkadan, Hip Hop-en eta musika futuristikoaren (musika elektronikoa) arteko nahasketa gisa ezaguna zen trapa, soinu oldarkorra eta eduki lirikoa zituena, eta southern hip hop, hardcore hip hop, crunk, house, moombahton, dubstep, electro house eta big room housen eraginak zituen ekoizpenetan sartzen hasi zen.

Munduko dantza-musikak

Latinoamerikako musika, Afrikako musika, Japoniako musika, Txinako musika, Asiako hego-ekialdeko artea, Herrialde islamiarretako musika, Indiako musika .

Dantza modernoko forma musikalen zerrenda

Forma musikalen zerrenda

Garaia	Forma musikala	Definizioa
Erdi Arokoa	Estanpie	Erdi Aroko dantza, jatorriz Proventzakoa, oso modan XII. mendetik.
Erdi Arokoa	Saltarello	Dantza alaia, Italiako XIII. mendean Napoliko gailurretik abiatuta egin zena.
Errenazentista	Branle	XVI. mendeko dantza-estiloa eta musika-forma, jatorriz Frantziakoa, non mugimendu nagusia albokoa baita, eta binaka edo talde batean dantzatzen baitzen, lerroak edo zirkuluak osatuz.
Errenazentista	Gallarda	1480 inguruan Lombardian agertutako hiru aldiko bikote-dantza. Hasierako handitasunaren aurrean, berehala ospea irabazten du eta XVI. mendean oso estimatua den dantza bihurtzen da, dantza suiteetan indioilarrari jarraitu ohi dio.
Errenazentista	Pavana	Dantza prozesional arrunta Europan XVI. mendean.
Errenazentista eta barrokoa	Courante	"Korrente", "koranto" edo "corant" izenak ere erabili dira Errenazimentu amaierako eta Barrokoaren hasierako dantza hirutarren familia honi.
Barrokoa	Alemanda	Dantza aleman barrokoa (XVIII. mendea), kuaternarioa edo bitarra eta bakuna. Termino hori suiteko elementu estandar bat izendatzeko ere erabiltzen da, normalean lehen edo bigarren mugimendua. Allemanda, Almán edo Almaín ere deitzen zaio.
Barrokoa	Musettea	Suite bat osatzeko oinarrizko piezetako bat. XVII. eta XVIII. mendeetako dantza frantsesa da, eta musika-tresnaren izena hartu zuen: musette edo cornamusa. Parisen nagusi zen musika-estiloari ere egiten dio erreferentzia, akordeoia baitzen musika-tresna nagusia.
Barrokoa	Tarantela	Italiako hegoaldeko musika tradizionala. XVII. mendetik ezaguna, bereziki bizia, neurrigabeko dantzarekin batera, zeremonietan jotzen zuten, eta egun osoak iraun zitzaketen, armiarma legendario batek, tarantulak, hozka egin ziela uste zutenak sendatzeko. Lortu nahi zituen ezaugarri terapeutikoak aitzakia bat ziren, XVII. mendeko Italia katoliko errigoristan dantza paganoak iraunarazteko.
Barrokoa	Gabota	Dantza herrikoi frantsesa, oso ezaguna Frantziako Luis XIV.aren gortean, non Baptiste Lully baitzen konpositore nagusia.
Barrokoa	Giga	Dantza azkarra edo oso azkarra, jatorriz ingelesa (jig). Kronologikoki, suite barrokoan oinarrizko elementu gisa integratu zen azken dantza izan zen. Bukaeran, sarabandaren ondoren jotzen da, baina aukeran zenbait dantza tartekatzeko aukerarekin, hala nola minuetoa, gavotta, bourrée, passepied, rigaudon, etab.
Barrokoa	Chacona	Hiru denborako dantza, jatorri hispanoamerikarrekoa, Europan zehar zabaldu zena. XVII. mendean, Chaconak gai melodiko bat garatu zuen, eta baxuan aldaketak aplikatzen zitzaizkion (basso ostinato). Monteverdik eta Frescobaldik sarabanda motako erritmo motelagoan erabili zituzten, Couperin eta Lullyren gustukoa, eta beren lan eszenikoetan erabiltzen zuten.
Barrokoa	Minuetoa	Antzinako musika barrokoko dantza tradizionala, Frantziako Poitou eskualdean sortua, 1670 eta 1750 artean garatu zena. Frantziako gortean sartu zuen Baptiste Lullyk (1673), eta bere operetan sartu zuen. Une horretatik aurrera, operetan eta balletetan parte hartu zuen.
Barrokoa	Sarabanda	Dantza motela, jatorriz Erdialdeko Amerikakoa, Espainiako kolonietan ospetsu egin zena, Atlantikoa zeharkatu aurretik Espainiara iristeko. Ondoren, mugimendu tradizional bihurtu zen Barrokoko suitean.
Barrokoa	Bourrée	Binakako dantza tradizionala, jatorri frantsesekoa, XVI. mendekoa. Dantza azkarra da, eta suite barrokoan eta XVII. mendeko eta XVIII. mendeko ballet eta opera frantsesetan erabili zen.
Barrokoa, klasikoa eta erromantikoa	Barkarola	Veneziako gondoleroek abestutako kanta folklorikoa, edo estilo hartan idatzitako musika-lana. Musika klasikoan, bi ezagunenak hauek dira: Jacques Offenbachen Hoffmann-en ipuinak opera, eta Frédéric Chopinen Opus 60 opera, fa sostenitu maiorrean.
Barrokoa, klasikoa eta erromantikoa	Dibertimentoa	Musika-forma hori oso ezaguna izan zen XVIII. mendean, musika-tresna gutxi batzuentzat konposatua. Suitearen antzera, eta suitea bezala, dantza-mugimenduek osatzen zuten, nahiz eta motzagoak eta sinpleagoak izan, eta oro har libreagoak.
Klasikoa eta erromantikoa	Balleta	Genero dramatikoa, pantomima eta dantzen bidez antzezten dena. Frantziako ballet kortesiarra Florentziako monodia dramatikoaren lehen saiakuntzen garaikidea da (tartekoak, XVI. mendearen amaierakoak). Gorteko balleten irudikapenetatik abiatuta, Lullyren eta Molière-ren -balleta lortzen da. Balet tartekatua, opera batean txertatua, arte liriko frantsesaren berariazkoa da, Lullyren eta Rameauren tragedia lirikoen irudikapenetan islatzen den bezala. Noverre (ekintza-balleta) eta Gluck-en erreformak.
Klasikoa	Balsa	XII. mendeko musika-dantza dotorea. Bere konpasak 3/4koak dira.
Klasikoa eta erromantikoa	Mazurka	Bikote-dantza animatua, Poloniako dantza tradizionala, XVI. mendekoa, Poloniako dantza baino azkarragoa. Hasieran, areto-dantza bat herri-dantza bihurtu zen. XIX. mendearen bigarren erdian ezagutarazi zen Europa osoan, polkarekin batera (antzeko egitura zuen). Vals eta minuearen (jatorri frantsesekoa, XVIII. mendeko dantzarik ezagunena) antza du, egiturari eta mugimendu moderatuari dagokienez. Frédéric Chopin izan zen musika mota horren aitzindaria musika klasikoan eta kontzertuan.
Klasikoa eta erromantikoa	Polonesa	Mugimendu moderatuko dantza poloniarra, 3/4ko konpasean. Jatorrian (XVI. mendea), nobleziaren festei hasiera eta amaiera ematen zien ibilaldi ospetsua zen; bikoteek, eskuetatik hartu eta etxearen jabeak gidatuta, aretoak, galeriak eta lorategiak zeharkatzen zituzten, eta mugimendu bitxiak egiten zituzten. XVIII. mendean polonesaren estilizazioa gertatu zen. Garai horretan, polonesa Suitean nahasten da, Zarabanda edo Rondó forma hartuz.
Klasikoa eta erromantikoa	Scherzo	Minuetotik abiatuta garatu zen, eta pixkanaka aldatuz joan zen sonataren hirugarren mugimenduan (edo batzuetan bigarrenean), hari-laukotean eta sinfonian. Tradizioz, minuetoaren forma hirutarra gordetzen du, baina azkarragoa da eta ia beti alaia.
Erromantikoa	Rapsodia	Erromantizismoaren ezaugarri den musika-pieza, askatasunez eta beren artean inolako harremanik ez duten gai-zatiz osatua. Ohikoa da bi ataletan banatuta egotea: bata dramatikoa eta geldoa eta bestea azkarragoa eta dinamikoagoa, efektu distiratsuko konposizioa lortzeko.
Erromantikoa	Boleroa	Jatorri espainiarreko musika generoa, Argentina, Kolonbia, Kuba, Ekuador, Espainia, Mexiko, Peru, Puerto Rico, Venezuela eta beste herrialde batzuetan garatua. Boleroaren erritmoa lau aldiko konpasa da. Mundu osoan, giro guztietan eta klase sozial guztien artean egin zuen dantza hain sinplea.
Erromantikoa	Polka	1830 aldera Bohemian agertu zen dantza herrikoia. Haren forma zuzenean minuetik dator, gaiaren sarrera prestatzen duen jarraibidearekin eta obraren amaiera gisa balio duen ukondarekin.

Forma musikalen zerrenda

Garaia	Forma musikala	Definizioa
XIX. mendea	Tangoa	Musika- eta dantza-generoa, Río de la Plata eskualdeko bereizgarriak. Herri-dantzan iraultza eragin zuen, bikote besarkatuaren dantza sentsuala sartuz. Tangoak 4/4ko konpasa («El dos por cuatro» deitzen zaion arren) eta forma bitarra (gaia eta leloa) ditu.
XIX. mendea	Ragtime	Estatu Batuetako musika-generoa, Afrikako musikaren martxaren eta erritmoen ondoriozkoa. Eskuarki, 2/4 edo 4/4ko metro bat izaten du, ezker-eskuan oktabe gutxiko patroia duela denbora bakoitietan, eta akorde triatua erabili ohi dela denbora bikoitietan lehen edo bigarren inbertsioan, eskuineko eskuan sinkopatutako melodia batekin batera.
XIX. mendea eta XX. mendearen lehen erdia	Jazza	XIX. mendearen amaieran Estatu Batuetan sortutako musika-generoa, Ragtime, Blues eta Afrikako musikatik abiatuta. Ezaugarri erritmiko berezia du, swing, inprobisazioa eta soinu eta fraseo bat, musikari exekutatzaileen nortasuna islatzen dutenak. Haren musika-nortasuna konplexua da, eta ezin da erraz mugatu; izan ere, musika-gaiei buruzko jazzaren estandarrak sortu dira, eta, ondorioz, ospetsu egin dira.
1900etik aurrera	Sanba	Brasilen sortutako musika generoa, jatorri afrikarrekoa, polka, maxixe, lundu eta xote erantsiz, izaera berezia hartuz. Haren erritmoa azkarra da, minutuko 50-54 denborakoa. Bizitasun handiko konpas bitarra da, sinkopan nagusi dena.
1910 eta 1920ko hamarkada	Foxtrota	Dantza estatubatuarra, 1912an sortua lehen jazz-orkestrekin. Haren izenak, hitzez hitz, «azeriaren trosta» esan nahi du, eta antzinako dantza beltzak aipatzen ditu. 1920ko hamarkadan, Charleston foxtrotaren aldaera batek arrakasta handia izan zuen, ordura arteko dantzarik bitxienetako eta ezagunenetako bat baitzen. Fox motela minutuko 32 konpasetan dantzatzen da. Quickstep-ak, berriz, 50 eta 52 konpas artean ditu minutuko.
1940ko hamarkadatik aurrera	Latinoamerikako musika	Eskualdeko bertako generoak biltzen ditu, hala nola boleroa, saltsa, bossa nova, musika tropikala, merengea edo bachata, eta baita nazioarteko estiloetatik datozen genero latindar eta tropikalak ere, hala nola pop, rock eta jazz latinoak. Zehazki, kantak konposatzeko Espainiako formak, Afrikako erritmoak eta Europako harmonia musika tropikal eta latindarraren zati garrantzitsuak dira.
1940ko hamarkadatik aurrera	Rhythm and blues	Musika afroamerikar herrikoia, blues, jazz eta gospeletik abiatuta Estatu Batuetan sortua. 1980tik aurrera, berriz sortu zen musika elektronikoa: hip hop, soul, R&B klasikoa, pop eta funk. Jazzaren eragina dela eta, bere musika-nortasuna konplexua da eta ezin da erraz mugatu.
1950eko hamarkada	Rock and rolla	Erritmo markatuko musika-generoa, Estatu Batuetako musika folklorikoaren hainbat generoren nahasketa batetik eratorria (doo wop, rhythm and blues, hillbilly, blues, country eta western dira garrantzitsuenak). Konpas-bluesaren egiturari jarraitzen dio (8,12,16 edo konbinatuak). Kasu askotan, rock and roll klasikoa bluesaren azelerazioa izan zen, tonu handiagoan, pisu erritmikoarekin, 2. eta 4. denboren gainean.
1950eko hamarkadatik aurrera	Pop-a	Herrialde anglosaxoietan garatutako musika generoa, rythm and blues-en eta folk musika britainiarraren eraginpean. Beste estilo batzuetako elementuak maileguan utz ditzake, bertso/errepika egitura mantenduz. Oro har, erritmo konstante batek, korronte nagusiarekin bat datorren estilo batek eta hogeita hamabi konpaseko egitura tradizional batek markatzen dute. Harmonia bat dator europar tonalitate klasikoarekin, sub-d.tónica edo blues eskala erabiliz.
1960ko hamarkadatik aurrera	Rock-a	Gitarra elektrikoan oinarritutako hainbat musika-genero biltzen dituen termino zabala. Agertzeagatiko azpigenero bereizgarriak hauek dira: garage rock, blues rock, folk rock, country rock, jazz fusioa, rock psikodelikoa, rock progresiboa, glam rock, heavy metal eta deribatuak, punk eta deribatuak, new wave, rock alternatiboa eta deribatuak... Eskuarki, rocka abestietan oinarritutako musika da, normalean 4/4ko konpasarekin eta bertso/errepika egitura erabiliz, baina generoa oso anitza bihurtu da eta ohiko musika-ezaugarriak definitzea zaila da.
1960ko hamarkada	Soul-a	Musika-genero hau Estatu Batuetakoa da, eta Góspeleko eta Rhythm and blues-eko elementuak konbinatzen ditu. Erritmo itsaskorrak, palmaz nabarmenduak eta berezko gorputz mugimenduak, solistaren eta koruaren arteko dei eta erantzuna eta bereziki tenkatua den ahots soinu bat soularen elementu garrantzitsuak dira.
1960ko hamarkada	Funk-a	Soul, jazz, erritmo latindar eta R&B musika-generoa. Melodiaren eta harmoniaren protagonismoa murrizten du, eta pisu handiagoa ematen die perkusioari eta baxu elektrikoaren lerroari, musika-forma erritmiko eta dantzagarri berri bat sortuz.
1970etik aurrera	Breakbeat-a	Musika elektronikoko zenbait azpigenero, 4/4 patroi erritmikoak erabili ohi dituztenak; lehenik, Hip hop-a, 80 Jungle, 90 Big beat eta Drum and bass, 2000 Dubstep edo 2010 Moombahton taldeetan. Funtsean, bateria-kolpeez osatutako oinarri erritmiko baten break-en edo "hausturen" sekuentzia bat da, 4/4 azpizatiketa bitarreko konpas kuaternario gisa, four-to-the-floor erritmoak breaks-ekin konbinatuz.
1970eko hamarkada	Diskoa	Rhythm & bluesetik eratorritako dantzako musika-generoa, aurreko generoetako elementuak, soul eta funk-a esaterako, ukitu latindarrekin nahastu zituena. 4/4ko konpasa, zortzi edo hamasei aldiko charlesez markatua, eta sinkopatu gutxiko lerro nagusi bat, ahots oso erreberberatuak dituena. 110 eta 136 bpm arteko erritmo errepikakorrak, itsaskorrak eta maiz jatorri latinoko erritmoek inspiratuak, hala nola merengea, rumba edo samba.
1980tik aurrera	Dantzarako musika elektronikoa	EDM edo, besterik gabe, dance musika elektronikoko generoen multzoa da, hala nola Italo disco, dance pop hibridoa, house, techno edo trance. Erritmo ongi markatu eta errepikakorrak [4-on-the-floor], melodia alaietatik loop monotono sinkopatuetara. Dance musika beste edozein dantza-musikarekin konbina daiteke, hala nola pop-arekin (Dance Pop), breakbeat-ekin (drum & bass edo dubstep), latinarekin (reggaeton edo moombahton), rockarekin (rock elektronikoa) eta jazzarekin (Nu jazz).

Euskal dantzak

Euskal dantzak Euskal Herriko dantzak dira, Euskal kulturaren eta folklorearen osagai garrantzitsuak. Herri, eskualde edo lurralde batetik bestera dantzak aldatu egiten dira, baita esanahia eta dantza egiteko modua ere (jantziak, partaideak...). Dantza batzuk oso zaharrak dira, Euskal Herrian duela mende asko sustraituak, baina badira antzinako dantzen bertsio eraberrituak ere.

Zinta-dantza Legazpin.

XXI. mende arte euskal dantza tradizionaletan gizonezkoen eta emakumezkoen dantza bananduak heldu bazaizkigu ere, bereizketa formal hori XX. mende hasierakoa omen da Oier Araolaza dantzari eta antropologoaren arabera.

Dantza tipologiei dagokienez, hiru eratakoak daudela esan genezake;

• Erromeria edo plazetako dantzak. Herrietako jai eta erromerietan egiten dira, eta nahi duen guztiak parte hartzen du. Gaur egun dantza taldeek egiten dute gehienbat, baina zenbait tokitan (landa guneetan bereziki) dantza irekiak izaten jarraitzen dute.

• Ezpata dantzak. Europako antzerako beste dantzen ezaugarri bertsuak dituzte. Ohorezko dantzak izan ohi dira, egun bereziak gogoratzeko egiten dira gehienetan.

• Festa amaierako dantzak. Ziklo baten amaiera eta ondorengo baten hasiera antzezten dute. Adibidez, inauterietan jaia eta parranda girotik garizumako garaira pasatzea gogorarazten dute.

Hauek dira dantza ezagun batzuk:Arku-dantza, Auritzeko dantzak, Aurreskua, Axeri dantza, Axuri beltza, Dantzari dantza, Eltziegoko dantzak, Erriberako dantzak, Erronkariko ttun-ttuna, Ezpata-dantza, Iribasko ingurutxoa, Larrain dantza, Kaxarranka, Lapurdiko kaskarotak, Sorgin dantza, Lapurdiko inauteria, Luzaideko inauteria, Otsagiko dantzak, Sagar dantza, Xemeingo ezpata dantza eta mahai gainekoa, Txulalai, Zahagi dantza, Zinta-dantza, Zubietako Inauteria, eta Zuberoako maskarada

Espainiako eskualdeko dantzak

Hauek dira Espainiako folklore-musika duten dantza batzuk:

• Jota, dantza herrikoia, oso hedatua Espainian
• Makilen dantza, Katalunian eta Aragoin oso zabaldutako herri-dantza
• Tarragonako kossi-dantza
• Salouko deabru madarikatuen dantza (katalanez: Ball de diables maleïts de Salou)
• Deabru-dantza, tradizio katalana
• Zinten dantza, hainbat kulturatako dantza tradizionala
• Cossierren dantza, Mallorcako herri-dantzen taldea
• Oilasko-dantza, Leongo iparraldean eta Asturiasko hegoaldean ohikoa
• Maiordomoen dantza, Aragoi Garaiko tradizionala, Espainia
• Malagueña (dantza), Kanariar Uharteetakoa (Espainia)
• Isa, Kanariar Uharteetakoa (Espainia)
• Rondon (dantzaldia), Gredos mendilerroan eta Alberche haranean ohikoa

Kanpo estekak

• Datuak: Q316930
• Multimedia: Dance / Q316930