Dendrimero

Dendrimeroa hiru dimentsioko makromolekula da zuhaitz-egitura duena. Dendrimeroak polimeroak dira eta egitura kimiko zehatza dute, non atomoen arteko lotura kimikoak zehatz deskribatu baitaitezke. Dendrimeroak simetrikoak dira gunearekin eta, maiz, hiru dimentsikoko morforlogia esferikoa hartzen dute.

Propietateak

Dedrimero-molekulen ezaugarririk behinena egiturazko perfekzioa da. Dendrimeroak monosakabanatuak dira eta normalean konposatu esferiko eta simetrikoak eratzen dituzte. Pisu molekularrari dagokionez anplitude handia dago pisu baxutik pisu handietarainoko espektroa osaturik.

Dendrimeroen ezaugarriek gainazal molekularrean dauden funtzio-taldeek markatzen dituzte^[1]. Molekula funtzionala kapsulatzea ere posible da eta kasu horretan biomaterialak mimifikatzen dituzte^[2].

Dendrimero batzuk uretan disolbagarriak izan daitezke, gainerako polimeroak ez bezala. Horretarako kanpo-azala talde hidrofilikoekin edo kargatutako espeziekin funtzionalizatzen dira.

Erabilerak

Dendrimeroek erabilera asko dituzten hala nola: gainestalduretan, katalizatzaile moduan edo biskositate-aldarazle gisa. Dena den, atzen urteotan medikuntzaren alorrean asko erabiltzen hasi dira odol-analisietan edo erresonantzia magnetikoetan kontraste moduan esaterako^[3]. Terapia genikoetan ere baliatzen hasi dira^[4].

Erreferentziak

↑ (Ingelesez) Antoni, Per; Hed, Yvonne; Nordberg, Axel; Nyström, Daniel; von Holst, Hans; Hult, Anders; Malkoch, Michael. (2009). «Bifunctional Dendrimers: From Robust Synthesis and Accelerated One-Pot Postfunctionalization Strategy to Potential Applications» Angewandte Chemie International Edition 48 (12): 2126–2130. doi:10.1002/anie.200804987. ISSN 1521-3773. (Noiz kontsultatua: 2020-11-19).
↑ (Ingelesez) Hecht, Stefan; Fréchet, Jean M. J.. (2001). «Dendritic Encapsulation of Function: Applying Nature's Site Isolation Principle from Biomimetics to Materials Science» Angewandte Chemie International Edition 40 (1): 74–91. doi:10.1002/1521-3773(20010105)40:13.0.CO;2-C. ISSN 1521-3773. (Noiz kontsultatua: 2020-11-19).
↑ Hermanson, Greg T.. (2008). Bioconjugate techniques.. Academic Press ISBN 978-0-12-370501-3. PMC 228299980. (Noiz kontsultatua: 2020-11-19).
↑ (Ingelesez) Fu, Hui-Li; Cheng, Si-Xue; Zhang, Xian-Zheng; Zhuo, Ren-Xi. (2008). «Dendrimer/DNA complexes encapsulated functional biodegradable polymer for substrate-mediated gene delivery» The Journal of Gene Medicine 10 (12): 1334–1342. doi:10.1002/jgm.1258. ISSN 1521-2254. (Noiz kontsultatua: 2020-11-19).

Kanpo estekak

Datuak: Q903923
Multimedia: Dendrimers / Q903923

[1] (Ingelesez) Antoni, Per; Hed, Yvonne; Nordberg, Axel; Nyström, Daniel; von Holst, Hans; Hult, Anders; Malkoch, Michael. (2009). «Bifunctional Dendrimers: From Robust Synthesis and Accelerated One-Pot Postfunctionalization Strategy to Potential Applications» Angewandte Chemie International Edition 48 (12): 2126–2130. doi:10.1002/anie.200804987. ISSN 1521-3773. (Noiz kontsultatua: 2020-11-19).

[2] (Ingelesez) Hecht, Stefan; Fréchet, Jean M. J.. (2001). «Dendritic Encapsulation of Function: Applying Nature's Site Isolation Principle from Biomimetics to Materials Science» Angewandte Chemie International Edition 40 (1): 74–91. doi:10.1002/1521-3773(20010105)40:13.0.CO;2-C. ISSN 1521-3773. (Noiz kontsultatua: 2020-11-19).

[3] Hermanson, Greg T.. (2008). Bioconjugate techniques.. Academic Press ISBN 978-0-12-370501-3. PMC 228299980. (Noiz kontsultatua: 2020-11-19).

[4] (Ingelesez) Fu, Hui-Li; Cheng, Si-Xue; Zhang, Xian-Zheng; Zhuo, Ren-Xi. (2008). «Dendrimer/DNA complexes encapsulated functional biodegradable polymer for substrate-mediated gene delivery» The Journal of Gene Medicine 10 (12): 1334–1342. doi:10.1002/jgm.1258. ISSN 1521-2254. (Noiz kontsultatua: 2020-11-19).

[1]

[2]

[3]

[4]