Francisco Largo Caballero

Francisco Largo Caballero
	; Irudi gehiago
; Ministro Kontseiluko Presidentea
; Espainiako gerra ministro
; Espainiako Errepublikako Gorteetako diputatua
; Espainiako Errepublikako Gorteetako diputatua
; 4. PSOE-ko Presidentea
; Minister of Labour and Social Welfare (en)
; Espainiako Errepublikako Gorteetako diputatua
; Minister of Labour (en)
; Kontsultarako Biltzar Nazionaleko kidea
; Gorteetako diputatua
; Madrilgo Udaleko zinegotzia
Bizitza
Jaiotza	Madril, 1869ko urriaren 15a
Herrialdea	Espainia
Bizilekua	Eloy Gonzalo Street (en)
Heriotza	Paris, 1946ko martxoaren 23a (76 urte)
Hobiratze lekua	Grave of Francisco Largo Caballero (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	politikaria, sindikalista eta plastering (en)
Lantokia(k)	Madril
Kidetza	Unión General de Trabajadores
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Espainiako Langile Alderdi Sozialista

Francisco Largo Caballero (Madril, 1869ko urriaren 15a - Paris, 1946ko martxoaren 23a) espainiar sindikalista eta politikari marxista izan zen. Espainiako Bigarren Errepublikan, Lan Ministroa (1931–1933) eta Gobernuko Presidentea (1936–1937) izan zen.

Bizitza

Francisco Largo Caballeroren bulegoa, Alcalá de Henaresen gordeta.

Gaztarotik mugimendu ezkertiarretan ibili zen. 1890ean UGTn sartu zen eta 1894an PSOEn^[1]. 1917ko greba iraultzailean parte hartu ondoren biziarteko kartzelera zigortu zuten, baina diputatu hautatu zutenean espetxea utzi zuen. 1918an UGT sindikatuaren idazkari nagusi aukeratu zuten. Primo de Riveraren diktaduraren garaian, kolaborazio politika burutu zuen erregimenarekin. Jarrera honek UGTko beste kide askoren arbuioa ekarri zuen^[2].

Espainiako Bigarren Errepublika iritsi ostean, 1931 eta 1933 artean Lan Ministroa izan zen. 1933ko hauteskundeetan eskuina nagusitu zenetik, bere jarrera erradikalizatu eta iraultza sozialista aldarrikatzen hasi zen. 1934n CEDA Alejandro Lerrouxen gobernuan sartu zenean, Asturiasko Iraultza prestatzen jardun zuen^[3].

1936ko irailean, Gerra Zibila hasi eta gero, Ministroen Kontseiluko Presidente eta Gerra Ministro izendatu zuten, Giralen gobernuaren porrotaren ondoren. Jose Antonio Agirrek irail horretan Largo Caballerok egindako ahaleginari egotzi zion neurri batean 1936ko euskal autonomia-estatutua azkenean aurrera atera izana.^[4] 1937ko maiatzeko egoera larriaren ondorioz (Bartzelonan istilu latzak izan ziren, komunisten, anarkisten eta POUMeko kideen artean) gobernua utzi behar izan zuen^[3].

1939an Frantziara ihes egin zuen. Hurrengo urtean, Alemaniako armadak herrialdea inbaditu ondoren, Vichyko gobernuak atxilotu eta 1943an Gestaporen esku utzi zuen. Sachsenhausengo Kontzentrazio Esparruan (Brandenburgo) egon zen, 1945ean sobietar armadak askatu zuen arte. Parisen hil zen 1946ko martxoan.

Erreferentziak

↑ Francisco Largo Caballero Ugt.es
↑ La Dictadura y los movimientos obreros Artehistoria.jcyl.es
↑ ^a ^b Francisco Largo Caballero Biografiasyvidas.com
↑ Esparza Zabalegi, Jose Mari. (2016). Nuestro pueblo despertará. David Jaime y la República vasco-navarra. Tafalla: Txalaparta ISBN 978-84-16350-44-5.. 169-170. or. Jose Antonio Agirre lehendakariaren hitzak.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Francisco Largo Caballero

Datuak: Q312040
Multimedia: Francisco Largo Caballero / Q312040

[1] Francisco Largo Caballero Ugt.es

[2] La Dictadura y los movimientos obreros Artehistoria.jcyl.es

[bioy-3] Francisco Largo Caballero Biografiasyvidas.com

[4] Esparza Zabalegi, Jose Mari. (2016). Nuestro pueblo despertará. David Jaime y la República vasco-navarra. Tafalla: Txalaparta ISBN 978-84-16350-44-5.. 169-170. or. Jose Antonio Agirre lehendakariaren hitzak.

[1]

[2]

[3]

[4]