Hilemorfismo
Filosofian, hilemorfismoa gauzak materia eta formaz osaturik daudela baieztatzen duen Aristotelesen teoria filosofikoa da. Teoria honek eragin handia izan zuen Erdi Aroko kristau teologoengan. Izena grezieratik dator, hyle (materia) eta morphe (itxura) hitzetatik.
Aristotelesek substantziaren aldaketa izan zuen teoriaren oinarri. Aldaketa prozesu horretan gai guztietan izaten da aldatzen den zerbait, eta tinko geratzen dena beste zerbait. Aldaketatik sortu den gai berria ez da dagoeneko "izate" "bilakatu" baizik, hau da, ahalezko izaera du, eta ez aktuala dena. Ahalezko hastapena materia da, eta hastapen aktuala, forma. Hilomorfismoaren aurkako joerak dira atomismoa, mekanizismoa, dinamismoa eta gorputzen osaketa metafisikoa onartzen ez duten filosofia eskolak, edo osagai fisikoak (indarra, energia) besterik onartzen ez dituztenak. Teologiak ere erabili ditu hilomorfismoaren ideiak, gorputzaren eta arimaren arteko harremanak azaltzeko, adibidez.
Erreferentziak
aldatu- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011-12-27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Kanpo estekak
aldatu
Datuak: Q1122538
|
Artikulu hau filosofiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |