Melillako zezen-plaza

Melillako zezen-plaza , zezenketaren meskita bezala ere ezaguna, bertoko zezen-plaza da. Afrikara joateko bederatzi zezen-plazetako bat da, Tanger, Luanda, Oran, Uchda, Villa Sanjurjo eta Maputorekin batera, eta kontinentean jardunean dagoen bakarra da.[1][2] Neobarroko estilokoa da, eta Zabalgune Modernistan dago, Melillako Hiriko Multzo Historiko Artistikoaren barruan. Interes Kulturaleko Ondasuna da.[3]

Melillako zezen-plaza
Melillako multzo historikoa
Kokapena
Estatu burujabe Espainia
Espainiako autonomia hiri Melilla
Koordenatuak35°17′21″N 2°56′32″W / 35.28918°N 2.94233°W / 35.28918; -2.94233
Map
Historia eta erabilera
Irekiera1947ko irailaren 6a
Ondarea

Historia

aldatu

Estilo neobarrokoan eraikia, San Lorenzo muino desmuntatuko lurretan, non xx. mendearen hasieran nekropoli bat agertu zen, . mende mende artekoa, Alejandro Blond Gonzalezek zuzendutako arkitekto-taldearen proiektuaren arabera. Proiektu hori honakoek osatzen zuten: Manuel Sainz de Vicuña, Federico de Ike-k 1946ko urtarrilean, Jenaro Cristos eta José Varela. Plaza Carrasco Elizako bikarioak bedeinkatu zuen, Rada komandante jeneral melillarra eta Fernando Alvarez Claro alkatea bertan zirela. Lehenengo idi-zezenketa 1946ko irailaren 8an egin zen, eta inaugurazio ofiziala urtebete geroago egin zen, 1947ko irailaren 6an, Jose Enrique Varela teniente jenerala Marokoko Espainiako Goi Komisaldegian zela.[3][4] Ekitaldi horretarako kartelak Trianako Gitanillo, Manuel Rodriguez Manolete eta Pepin Martin Vazquez barrutietara eta Santa Coloma-Joaquin Buendía ganadutegiko idietara zabaldu ziren. Hala ere, Manoletek ez zuen Melillako koparik jo egun batzuk lehenago, abuztuaren 28an, Linareseko zezen-plazan hil zelako. Pepin Martin Vazquez toreatzailea ere baja izan zen. Beraz, hasierako kartela Domingo Ortega, Gitanillo de Triana, Luis Miguel Dominguín eta Agustín Parra Parritarekin iragarrita geratu zen. Plazan emandako lehen garaikurrak Domingo Ortegari eman zizkioten, bere lanagatik bi belarri lortu zituen, buztan bat eta hanka bat; Dominguínek bi belarri eta buztana lortu zituen, bi buelta emanez hondarrari bere lehen idian, baina arratsaldeko zazpigarrenean jaso zuen, afrikar kolsean zauritutako lehen ezpata izan zelarik.[3][5]

1949ko herriko jaietan Fernandez apaizak bedeinkatu egin zuen bere kapera, Laguntza Betiereko Ama Birjinaren irudiarekin. Gregorio Corrochano zezen kazetariak Toreoko meskita bezala bataiatu zuen.[3][6][3][7]

Deskribapena

aldatu

Inguruko harriz eta adreilu sinplez egina dago karga-hormetarako, eta burdinazko habeak eta teilaturako teila gorriak ditu.[8][9] Oinplano zirkularra du, bi solairutan eraztun bakarra duena eta hiru sarrera monumental dituena. Bertara iristeko, eskailera batzuk igo behar dira desnibela gainditzeko. 8.000 ikuslerentzako tokia du eta bigarren kategoriakoa da.[3]

Erreferentziak

aldatu

Kanpo estekak

aldatu
  NODES