دِکلَمِه یا روخوانی[۱] یا بِه‌خوانی[۱] به فن خواندن شعر یا متن به طوری که آهنگین و با شور و حرارت باشد و بتواند احساسی متناسب با موضوع نظم (شعر) یا نثر (متن) مذکور را به مخاطب القا کند، گفته می‌شود. کسی که دکلمه می‌کند را دکلماتور می‌گویند.

تالما ، مردی که به بهبود دکلماسیون در تئاتر کمک کرد.

دکلمه در اصل یک واژهٔ فرانسوی است که از واژه لاتین declamatio گرفته شده‌است. منظور از آن خواندن شعر یا نثر ادبی با صدای بلند و آهنگ مناسب و با حالت‌های خاص به منظور القا کردن محتوا و مضمون کلام به شنونده مطابق کلام است.[۲]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ رو خوانی، بِه خوانی واژگان پارسی سره بجای واژه فرانسوی دکلمه هستند. گروه گردآورندگان (۱۳۹۰). «واژه‌نامه پارسی سره». انتشارات فرهنگستان زبان فارسی. ص. ۱۲۵. شابک ۹۷۸۹۶۴۷۸۱۴۱۱۹.
  2. Bell 1810, p. 109.
  NODES