سرطان‌شناسی

سرطان‌شناسی یا تودینه‌شناسی یا اُنکولوژی (به انگلیسی: Oncology) از دو واژهٔ یونانی تشکیل شده‌است؛ اُنکوس (ὄγκος) به معنی توده و پسوند لوژی (λογία) به معنی شناختن. سرطان‌شناسی شاخه‌ای از رشتهٔ پزشکی است که در مورد تومورها و سرطان مطالعه می‌کند. پزشک متخصص در این رشته را سرطان‌شناس یا تودینه‌شناس یا انکولوژیست می‌نامند. در میان عامه مردم به آن دکتر سرطان نیز می‌گویند. اونکولوژی با موارد زیر سر و کار دارد:

• تشخیص هر نوع سرطان در یک شخص با اندازه‌گیری زیست‌نشانگرها، نمونه‌برداری، تصویربرداری‌های مختلف و اسکن رادیوایزوتوپ
• معالجه (شامل عمل جراحی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و هرگونه اقدام پزشکی دیگر)
• پیگیری وضعیت بیمار سرطانی بعد از مداوا (معاینه، آزمایش، اسکن و تصویربرداری)

سرطان‌شناسی

یک سی‌تی اسکن سرطان از ریه‌ها که مزوتلیوما را نشان می دهد. چندین نقطه با رنگ هایی نظیر قرمز و زرد برای نقطه‌گذاری هدفمند پیشرفته مشخص هستند.
تمرکز	سرطان
زیرشاخه‌(ها)	پزشکی سرطان، رادیولوژی سرطان، جراحی سرطان
آزمایش‌های مهم	نشانگر تومور ها، فناوری صحنه سازی، سی‌تی اسکن، ام‌آرآی
متخصص	سرطان شناسی، متخصص بیماری های عفونی، هماتولوژی، پزشکی سیستم تنفسی و ریه، متخصص ریه

سرطان شناس

پیشه
نام‌ها	اُنکولوژی
نوع پیشه	تخصص
زمینه‌های فعالیت	درمانی
توصیف
مهارت‌ها	دکترای حرفه‌ای پزشکی سپس متخصصی سرطان
تحصیلات موردنیاز	دکترای پزشکی (پی‌اچ‌دی) دکترای حرفه‌ای پزشکی (M.D.) دکترای پزشکی استئوپاتی (D.O.) لیسانس ارشد ابتدائی پزشکی، لیسانس ارشد ابتدائی جراحی (M.B.B.S.) حرفه پزشکی تخصصی، حرفه جراحی تخصصی (MBChB)
زمینه کاری	بیمارستانها، مراکز تحقیقات سرطان، پاراکلینیک ها، کلینیک‌های فوق تخصصی
کارهای وابسته	دکترای حرفه ای بهداشت و ایمنی، متخصص تغذیه

تشخیص

در تاریخچه پزشکی این پدیده در واقع یک ابزار غربالگری مهم است. برخی از علائم نظیر (خستگی، کاهش وزن،کم خونی ناگهانی، تب با منشأ ناشناخته، پدیده‌های پارانئوپلاستیک و سایر علائم) ممکن است برخی از علائم مهم سرطان باشند که برای جلوگیری از بدخیمی سرطان باید جلوی آن را گرفت. گاهی اوقات، معاینه و رفتن پیش پزشک ممکن است جلوی بدخیم شدن شرایط را بگیرد. روش‌های تشخیصی عبارتند از: بیوپسی یا رزکسیون؛ این روش‌ه، راه‌های درمانی مرسومی هستند که به وسیله آن‌ها می‌توان توده‌های نئوپلاستیک مشکوک را به طور جزئی یا کامل حذف کرد و توسط پاتولوژیست برای تعیین بدخیمی و نوع سرطان از آن‌ها استفاده کرد. در حال حاضر این روش نوعی استاندارد طلایی برای تشخیص سرطان محسوب می‌شود و در هدایت و مدیریت بیماری (نظارت فعال، جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی یا ترکیبی از این موارد) بسیار مهم است. آندوسکوپی، دستگاه گوارش فوقانی یا تحتانی، سیستوسکوپی، برونکوسکوپی، یا نازندوسکوپی همگی در کنار این روش درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای شناسایی مناطق مشکوک به بدخیمی و در صورت لزوم بیوپسی باید از این روش و ابزارها با هم استفاده کرد. ماموگرافی، اشعه ایکس، سی تی اسکن، اسکن MRI، سونوگرافی و سایر تکنیک‌های رادیولوژیکی برای تعیین محل و هدایت بیوپسی مهم است. سینتی گرافی، توموگرافی کامپیوتری با انتشار تک فوتون (SPECT)، توموگرافی پوزیترون (PET) و سایر روش های پزشکی هسته‌ای برای شناسایی مناطق مشکوک به بدخیمی غدد سرطان مهم است.

منابع

ویکی‌پدیای انگلیسی