شفقت به‌معنای مهربانی، رحمت، رأفت و عطوفت است.[۱] در روان‌شناسی شفقت به‌معنای توجه به رنج و تلاش برای کاهش آن است. رنج ممکن است در درون خود فرد و یا در سایر اعضای جامعه وجود داشته باشد. افرادی که دارای شفقت هستند به‌جای قضاوت کردن‌های ارزشی، به رنج توجه می‌کنند و برای برطرف کردن آن قدم برمی‌دارند. می‌توان چنین تصور کرد که در شفقت، نگاه انتقادگر و قضاوت وجود ندارد.

شفقت در ادیان هندو

ویرایش

شفقت یا کرونا (Karuṇā؛ سانسکریت: करुणा) رحمت و اشتیاق معنوی ترجمه می‌شود. و یک مفهوم معنوی در ادیان هندی هندوئیسم، بودیسم، سیک و جینیسم است.

در بودیسم ترواده، (شفقت) یکی از چهار فضیلت است که همراه با مهربانی (پالی: mettā)، همدردی (Muditā) و متانت (Upekṣā) است.[۲] در متون دینی پالی، گوتاما بودا پرورش این چهار حالت ذهنی از فضیلت را به خانواده‌ها و بهکشوها توصیه می‌کند.[۳] وقتی کسی این چهار حالت را داشته باشد، به کرونا رسیده‌است.

ذهن حقیقی و مهربان

ویرایش

ذهن سالم و پاک، از عواقب ناشی از القائات ذهن بدخواه شیطانی جلوگیری می‌کند و به خوشبختی در قلمروهای زندگی می‌انجامد.[۴]

جستارهای وابسته

ویرایش

یادداشت

ویرایش
  1. دهخدا، علی‌اکبر. لغت‌نامه دهخدا. ج. ۹. مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران. ص. ۱۴۳۲۸. شابک ۹۶۴۰۳۹۶۰۸۷.
  2. Gethin (1998), pp.186-187; and, Rhys Davids & Stede, op. cit.
  3. For instance, in the Kālāmā Sutta (AN 3.65), the Buddha speaks of all Noble Disciples (Ariya-Savaka) developing the brahmaviharas (Thanissaro, 1994). بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۱۰-۰۶ توسط Wayback Machine
  4. AN 3.65 (Thanissaro, 1994). بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۱۰-۰۶ توسط Wayback Machine In regards to in which heavenly realm a frequent karuṇā dweller will be reborn, AN 4.125 (Thanissaro, 2006) identifies it as the realm of radiant (abhassara) devas, whose lifespans last two eons.

منابع

ویرایش

پیوند به بیرون

ویرایش
  NODES
Done 1
eth 1