فرانکو نرو
فرانچسکو کلِمِنته جوزپه اِسپارانِرو (انگلیسی: Francesco Clemente Giuseppe Sparanero؛ زاده ۲۳ نوامبر ۱۹۴۱) که با نام حرفه‌ای فرانکو نِرو (انگلیسی: Franco Nero) شناخته می‌شود، بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان ایتالیایی است. نقش موفقیت‌آمیز او به عنوان شخصیت اصلی فیلم وسترن اسپاگتی جانگو (۱۹۶۶) بود که او را به یک پاپ آیکان تبدیل کرد و حرفهٔ بین‌المللی او آغاز شد که شامل بیش از ۲۰۰ نقش اصلی و فرعی در طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی است.[۱]
فرانکو نِرو | |
|---|---|
 نرو در آویل ۲۰۱۸ | |
| نام هنگام تولد | فرانچسکو کلِمِنته جوزپه اسپارانرو |
| زادهٔ | ۲۳ نوامبر ۱۹۴۱ (۸۳ سال) |
| پیشه(ها) | بازیگر، تهیه‌کننده، کارگردان |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۶۲–اکنون |
| همسر | ونسا ردگریو (ا. ۲۰۰۶) |
| فرزندان | کارلو گابریل نرو |
از برجسته‌ترین فیلم‌های او می‌توان به کتاب مقدس (۱۹۶۶)، کملوت (۱۹۶۷)، سرباز حرفه‌ای (۱۹۶۸)، نبرد نرتوا (۱۹۶۹)، تریستانا (۱۹۷۰) سه حرفه‌ای (۱۹۷۰)، کئوما (۱۹۷۶)، یگان ۱۰ از ناوارون (۱۹۷۸)، نینجا وارد می‌شود (۱۹۸۱)، جان‌سخت ۲ (۱۹۹۰)، نامه‌هایی به ژولیت (۲۰۱۰)، ماشین‌ها ۲ (۲۰۱۱) و جان ویک: بخش ۲ (۲۰۱۷) اشاره کرد. نرو در بسیاری از فیلم‌های درجهٔ ب محبوب ایتالیایی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، از جمله وسترن‌های جالو و اسپاگتی کار کرد.
نرو رابطه طولانی با ونسا ردگریو داشته‌است که در طول فیلمبرداری کملوت آغاز شد. آنها در سال ۲۰۰۶ ازدواج کردند و والدین بازیگر کارلو گابریل نرو هستند. او همچنین به عنوان مهمان ویژه در سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور داشت.
اوایل زندگی
ویرایشفرانچسکو کلِمِنته جوزپه اِسپارانِرو[۲][۳][۴][۵][۶] در سن پروسپرو پارمنسه (پارما، امیلیا-رومانیا)، پسر یک افسر مأمور در کارابینری به دنیا آمد.[۷] پدر و مادر او در اصل اهل سان سورو (فوجا، پولیا) بودند.[۸][۹] او در بدونیا و میلان بزرگ شد و مدت کوتاهی در دانشکدهٔ اقتصاد و تجارت دانشگاه محلی تحصیل کرد اما بعداً برای تحصیل به تئاتر کوچک شهر میلان رفت.[۱۰]
برگزیدهٔ فیلم‌شناسی
ویرایش
|
به فیلم‌هایی اشاره دارد که هنوز اکران نشده‌اند |
فیلم
ویرایش| سال | عنوان | نقش | یادداشت‌ها |
|---|---|---|---|
| ۱۹۶۵ | من او را خوب می‌شناختم | ایتالو | |
| ۱۹۶۶ | جانگو | جانگو | |
| خداحافظ تگزاس | کلانتر برت سالیوان | ||
| کتاب مقدس | هابیل | اولین فیلم آمریکایی | |
| ۱۹۶۷ | کملوت | لانسلوت | آواز صدا توسط جین مرلینو
نامزد—جایزه گلدن گلوب برای امیدوارکننده‌ترین تازه وارد - مرد |
| ۱۹۶۸ | سرباز حرفه‌ای | سرگئی «پولاک» کوالسکی | |
| ۱۹۶۹ | روز پنجم | پرچمدار برونو گرابر | |
| جنگ نرتوا | کاپیتان میچل ریوا | ||
| یک کارآگاه | کارآگاه استفانو بلی | ||
| ۱۹۷۰ | تریستانا | هوراسیو | |
| باکره و کولی | کولی | نامزد—جایزه لورل طلایی برای ستاره فردا، مرد | |
| بی‌خیال درس | برونو گرازا | ||
| سه حرفه‌ای | یودلاف پترسون | ||
| ۱۹۷۱ | تعطیلات | اوزیراید | |
| ۱۹۷۲ | پاپ ژوان | لودوویکو دوم ایتالیا | |
| راهب | آمبروزیو | ||
| ۱۹۷۳ | ردنک | موسکیتو | |
| سپیددندان | جیسون اسکات | ||
| ۱۹۷۴ | آخرین روزهای موسولینی | والریو | |
| ۱۹۷۵ | گریه پیاز | پیاز استارک | |
| ۱۹۷۶ | تسلیم | آرماند | |
| کئوما | کئوما شانون | ||
| ۱۹۷۸ | یگان ۱۰ از ناوارون | کاپیتان نیکولای لسکووار /
سرهنگ فون اینگورسلبون |
|
| ۱۹۷۹ | مهمان | عیسی | ذکر نشده |
| شکارچی کوسه | مایک دی‌دوناتو | ||
| ۱۹۸۱ | نینجا وارد می‌شود | کول | |
| ۱۹۸۲ | کوئرله | ستوان سبلون | |
| ۱۹۸۷ | دختر | یوهان برگ | |
| ۱۹۸۸ | توسکانینی جوان | کلودیو توسکانینی | |
| ۱۹۹۰ | جان‌سخت ۲ | ژنرال رامون اسپرانزا | |
| ۱۹۹۲ | خواهران و برادران | فرانکو | |
| ۱۹۹۵ | من و پادشاه | سرگرد فری | |
| ۱۹۹۸ | صحبت از فرشتگان | ||
| ۲۰۰۰ | میرکا | جیانکارلو | |
| ۲۰۰۸ | پست‌فطرت‌ها | رنه یووارا | |
| باتوری | ماتیاس، امپراتور مقدس روم | ||
| ۲۰۱۰ | نامه‌هایی به ژولیت | لورنزو بارتولینی | |
| ۲۰۱۱ | راسپوتین | راوی | |
| ماشین‌ها ۲ | عمو توپولینو | صدا | |
| ۲۰۱۲ | جنگوی زنجیرگسسته | آمریگو وسپی | پیش درآمد جانگو (۱۹۶۶) |
| ۲۰۱۶ | شهر گمشده زی | بارون دو گوندوریز | |
| ۲۰۱۷ | جان ویک: بخش ۲ | جولیوس | |
| ۲۰۲۳ | مردی که خدا را ترسیم کرد | امانوئل | همچنین کارگردان |
| جن‌گیر پاپ | پاپ | ||
| TBA | در دست دانته | [۱۱] |
تلویزیون
ویرایش| سال | عنوان | نقش | یادداشت‌ها |
|---|---|---|---|
| ۱۹۷۸ | دزد دریایی | شیخ بیدر الفی دزد دریایی | مینی‌سریال |
| ۱۹۸۳ | واگنر | کرسپی | مینی‌سریال تلویزیونی |
| ۱۹۹۰ | نامزد | پدر کریستوفورو | مینی‌سریال تلویزیونی |
| ۱۹۹۱ | کاترین جوان | کنت میخائیل ورونتسوف | مینی‌سریال تلویزیونی |
| ۱۹۹۷ | بلا مافیا | ماریو دومینو | فیلم تلویزیونی |
| ۲۰۰۱ | جنگجویان صلیبی | ابن ازل | مینی‌سریال تلویزیونی |
| ۲۰۱۱ | نظم و قانون: واحد قربانیان ویژه | روبرتو دیستاسیو | قسمت: «زمین سوخته» |
بازی‌های ویدئویی
ویرایش| سال | عنوان | نقش | یادداشت‌ها |
|---|---|---|---|
| ۲۰۱۱ | ماشین‌ها ۲ | عمو توپولینو | صداپیشه |
منابع
ویرایش- ↑ Lyman, Eric J. (2013-01-01). "Original 'Django' Franco Nero on His Iconic Character and the Film's Legacy (Q&A)". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Retrieved 2021-08-06.
- ↑ (به ایتالیایی) Franco Nero in MyMovies
- ↑ "Movies". The New York Times.
- ↑ (به ایتالیایی) Franco Nero in CinemaItaliano.info
- ↑ (به ایتالیایی) Franco Nero بایگانی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۲ توسط Archive.today in Cinemastore Italy
- ↑ (به ایتالیایی) Francoo Nero Biography in Hollywood.com
- ↑ Ann Pearce. "He Lost His Guenevere, Vanessa Redgrave, but Franco Nero Found His Camelot Back in Italy". People.
- ↑ Redazione online (5 December 2011). "San Severo, cittadinanza a Franco Nero". Corriere del Mezzogiorno. Retrieved 17 April 2013.
- ↑ Fusco, Maria Pia (22 January 2012). "Franco Nero straniero in patria". لا رپوبلیکا (به ایتالیایی). Retrieved 9 May 2018.
- ↑ O'Neill, Phelim (26 May 2011). "Franco Nero: No escaping Django". گاردین. Retrieved 9 May 2018.
- ↑ Kroll, Justin (October 16, 2023). "Oscar Isaac, Jason Momoa & Gerard Butler To Lead Julian Schnabel's 'In The Hand Of Dante'". ددلاین هالیوود. Retrieved October 17, 2023.
پیوند به بیرون
ویرایش
- فرانکو نرو در IMDb