منگوله پوستی
منگوله پوستی یا آکروکوردون (به انگلیسی: acrochordon) گونه‌ای تومور خوش‌خیم کوچک است که در بخش‌هایی که پوست چین می‌خورد (و برهم ساییده می‌شود) ایجاد می‌شود؛ مانند گردن، زیر بغل و کشاله ران. منگوله پوستی ممکن است روی صورت و پلک هم پدیدار شود. منگوله‌های پوستی مقعد ممکن است با بیماری کرون مرتبط باشند. منگوله‌های پوستی عموماً بی‌ضرر و بدون درد هستند و معمولاً با گذشت زمان رشد نمی‌کنند و تغییر شکل نیز نمی‌دهند. اغلب این تومورها بسیار کوچک هستند اما منگوله‌های پوستی با طول ۱٫۳ سانتی‌متر هم دیده شده‌اند.[۱] منگوله پوستی در بیشتر موارد روی ساقه‌ای گوشتی به نام پدانکل رشد می‌کند و سطح آن ممکن است صاف یا زمخت باشد. این تومورها متشکل از یک هسته رشته‌ای آوندی و گاهی همراه با یاخته‌های چربی هستند که توسط روپوست پوشانده می‌شود. منگوله‌های پوستی ممکن است در اثر ساییده‌شدن به پوشاک و جواهرات، اصلاح و درماتیت تحریک شوند.
| منگوله پوستی | |
|---|---|
 | |
| چند منگوله پوستی روی گردن | |
| تخصص | پوست‌پزشکی |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| پیشنت پلاس | منگوله پوستی |
سبب‌شناسی
ویرایش
گمان می‌رود این تومورها دراثر ساییدگی پوست به پوست ایجاد می‌شوند زیرا بیشتر در بخش‌های چروکیده پوست دیده می‌شوند. عامل وراثتی نیز ممکن است مؤثر باشد.[۲] وجود ویروس پاپیلوم انسانی کم خطر ۶ و ۱۱ در منگوله‌های پوستی دیده شده‌است که در این صورت این تومورها می‌توانند نقش بیماری‌زایی داشته‌باشند.[۳] اگرچه پژوهشی در سال ۲۰۱۲ میلادی هیچ ارتباطی میان منگوله‌های پوستی و ویروس پاپیلوم انسانی کم‌خطر یا پرخطر پیدا نکرد.[۴] شیوع منگوله پوستی ۴۶٪ در جمعیت عمومی است[۵] و در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. قبلاً تصور می‌شد منگوله پوستی با پولیپ کولورکتال مرتبط است؛ اما پژوهش‌های جدید این ارتباط را رد کرده‌اند.[۶] به ندرت ممکن است منگوله پوستی با آکرومگالی و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در ارتباط باشد.[۷]
انسولین و قند خون بالا احتمال ایجاد منگوله پوستی را افزایش می‌دهند. سازوکار این تأثیر ناشناخته است.[۸]
درمان
ویرایشمانند خال، برداشتن منگوله پوستی نیز با خطر وخامت محل تومور همراه است. اگرچه این احتمال بسیار کم است، اما برداشتن منگوله پوستی ممکن است در موارد نادر به ایجاد تومور بدخیم بینجامد. برداشتن منگوله پوستی می‌تواند در خانه با استفاده از ابزارهای مخصوص یا توسط پزشک پوست یا پزشک عمومی انجام شود. از روش‌های معمول می‌توان به شریان بندی، سوزاندن، جراحی سرمایشی، جراحی و لیزر اشاره کرد.[۹]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ "Cutaneous skin tag". Medline Plus. Retrieved 20 August 2012.
- ↑ "Acrochordons - Symptoms & Treatment". Womens-health-beauty.com. Archived from the original on 29 November 2011. Retrieved 28 November 2011.
- ↑ Gupta S, Aggarwal R, Gupta S, Arora SK (2008). "Human papillomavirus and skin tags: Is there any association?". Indian J Dermatol Venereol Leprol. 74: 222–5. doi:10.4103/0378-6323.39585. Archived from the original on 12 February 2020. Retrieved 16 May 2021.
- ↑ Pezeshkpoor F, Jafarian AH, Ghazvini K, Yazdanpanah MJ, Sadeghian A, Esmaili H, Karrabi M, Rohani F, Joushan B (May 2012). "An association of human papillomaviruses low risk and high risk subtypes with skin tag". Iranian Journal of Basic Medical Sciences. 15 (3): 840–4. PMC 3586892. PMID 23493098.
- ↑ Schwartz, Robert A. "Acrochordon". Medscape Reference. Retrieved 20 August 2012.
- ↑ Brendler; et al. (June 1989). "Skin tags are not a risk factor for colorectal polyps". Journal of Clinical Gastroenterology. 11 (3): 299–302.
{{cite journal}}: Explicit use of et al. in:|last=(help) - ↑ "Acrochordon (Skin Tag, Fibroepithelial Polyp)". Thedoctorsdoctor.com. 1 December 2008. Archived from the original on 27 September 2011. Retrieved 28 November 2011.
- ↑ Tamega A, Aranha AM, Guiotoku MM, Miot LD, Miot HA (1 January 2010). "[Association between skin tags and insulin resistance]". Anais Brasileiros De Dermatologia. 85 (1): 25–31. PMID 20464083.
- ↑ Manchanda, Yashpal (2 August 2018). "Removal of skin tags with Erbium:YAG Laser: A simple, safe, quick, and effective technique requiring no local anesthesia". Journal of the American Academy of Dermatology. 79: AB244 – via Elsevier Science Direct.