پزشکی کودکان
پزشکی کودکان (به انگلیسی: Pediatrics) از شاخه‌های اصلی پزشکی است که با عناوین دیگری همچون بیماری‌های کودکان، طب کودکان و طب اطفال نیز شناخته می‌شود.
پیشینه
ویرایش
نخستین نوشته اختصاصی راجع به امراض کودکان به زکریای رازی نسبت داده شده‌است و از این رو برخی همانند مورخ انگلیسی سایریل الگود او را پدر طب اطفال قلمداد کرده‌اند.[۱]
ایران
ویرایشآموزش پزشکی کودکان در ایران برای اولین بار در دانشگاه تهران با تشکیل گروه کودکان به همت دکتر محمد قریب آغاز شد. این گروه اولین گروه آموزشی کودکان در سطح دانشگاه‌های کشور است که از دهه ۱۳۲۰ تشکیل شده و فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی خود را در سطح دوره عمومی پزشکی آغاز نموده‌است.
آموزش تخصصی رشته کودکان از سال ۱۳۴۸ با تأسیس اولین بیمارستان تخصصی کودکان (مرکز طبی کودکان) در تهران آغاز شد و اولین گروه فارغ التحصیلان رشته تخصصی کودکان در سال ۱۳۵۰ فارغ‌التحصیل شدند. ازسال ۱۳۵۵ آموزش فوق تخصصی رشته کودکان در بیمارستان مرکز طبی کودکان در رشته بیماری‌های کلیه کودکان آغاز شد که با وقوع انقلاب اسلامی برای چند سال متوقف و مجدداً از سال ۱۳۶۵ آغاز گردید.
شاخه‌ها
ویرایشرشتههای فوق تخصصی کودکان که در حال حاضر در ایران وجود دارد شامل بیماری‌های کلیه کودکان (نفرولوژی اطفال)، بیماری‌های خون و سرطان اطفال، بیماری‌های عفونی کودکان، بیماری‌های قلب کودکان، بیماری‌های گوارش کودکان، بیماری‌های غدد و متابولیک کودکان، بیماری‌های ایمونولوژی و آلرژی کودکان، بیماری‌های روماتولوژی کودکان، بیماری‌های ریه کودکان، بیماری‌های مغز و اعصاب کودکان، روانپزشکی کودکان و رشته فوق تخصصی نوزادان می‌باشد.[۲]
مراکز برجسته
ویرایش- در ایران
- بیمارستان مرکز طبی کودکان ایران
بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر (ع) بیمارستان کودکان مفید
- در دیگر نقاط جهان
جستارهای وابسته
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایشمنابع
ویرایش
- ↑ Elgood, Cyril (2010). A Medical History of Persia and The Eastern Caliphate (1st ed.). London: Cambridge. p. 202-203. ISBN 978-1-108-01588-2.
By writing a monograph on 'Diseases in Children' he may also be looked upon as the father of paediatrics.
- ↑ Pedbase.org - The Pediatric Database