آوند

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /آوَند/

اسم

آوند

1. (گیاهی): لوله باریکی در ساقه گیاهان که آب و مواد غذایی را از ریشه‌ها به برگ و از برگ به اندام‌های دیگر گیاه میرساند و در استحکام گیاه نیز مؤثر است.
2. لوله‌هایی که شیره خام را از ریشه به برگ‌ها می‌رساند.
3. ظرف، کوزه آب یا شراب.

واژه‌های مشتق شده

• آوندی، آوند چوبی، آوند آبکش

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین