صفحه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• صفحة

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /صـفحِه/

اسم

صفحه

1. در فارسی هر یک از دو سوی یک ورق کاغذ، مقوا و مانند آن.
2. صفحه مدوری که روی آن موسیقی یا آواز یا گفتار ضبط شده‌است و به کمک گرامافون به صدا درمی آید.
3. بخشی از نسک، کتاب و دیگر
4. رویه و سطح چیزی.
5. کناره چیزی، جانب.
6. چهره، صورت.
7. منطقه، زمین.
8. برگ، ور.

زبان دیگر

• بهاری

آوایش

• /صف/حهَ/

قید

صفحهَ

1. به‌زبان فارسی یعنی صف‌آری، صف‌بلی، به صف شدگان به قطار ایستادگان.

   صفحهَ از دو بخش صف که مفهوم آن مشخص است و حهَ یا حع به معنی جواب مثبت یا بلی است.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین