اتاق

دیوار درونی در یک مکان

اُتاق[۱] به فضایی گفته می‌شود که با دیوار درونی از دیگر فضاها جدا شده‌است. نخستین کاربرد اتاق‌ها به ساکنان جزیره کرت در عصر مفرغ بازمی‌گردد. در معماری امروزی، اتاق‌ها کاربردهای زیادی دارند؛ برای مثال، اتاق می‌تواند یک مکان خواب باشد یا آشپزخانه، محل پذیرایی از مهمان باشد یا حمام و هر مکان دیگری که در تعریف «اتاق» می‌گنجند.

واژه اُتاق

ویرایش

واژگان ( کَد، کَده ) به چم ( خانه ) در زبان اوستایی ، پهلوی، سانسکریت و. . . بدین گونه واگویی می شده است:

اوستایی:KATA، KOTA

پهلوی:KATAK، KADAK، KOTAK ( کُتا در اوستایی به کتاک در پهلوی وسترده شدن آوای ک ( نخست ) و دگرگونی آوایی ( ک دوم ) به ( ق ) )

سانسکریت:CATTA

گوتیک:HETHJO

اسلاوی کهن:KOTICI

روسی:KOTEC

نکته: این واژه در زبانهای اوستایی، گوتیک و اسلاوی کهن به چم ( به معنای ) اُتاق هست.

چم این واژه در زبان سانسکریت: پنهان، نهفته

چم این واژه در زبان روسی:سد رودخانه ( برای ماهیگیری )

پسگشت ( منبع ) هادرباره ی واژه ( کَد، کَده ) :

MACKENZIE ( HOUSE/118 )

POKORNY:586 - 587

DELAMARRE:62

MALORYَ and ADAMS: - ket

فرهنگ ریشه های هندواروپایی/ رویه ی 400

decken ( دِکِن ) ، در زبان آلمانی نیز به معنای ( پوشیدن، پوشاندن و سرپوش گذاشتن ) است که با واژه پارسی تاک، تاق از یک بُن و ریشه است. ریشه یِ واژه اتاق واژه ای پارسی و هندواروپایی است.

واژه اتاق از کتاگ در زبانِ پهلوی و کُتا در زبان اوستایی گرفته شده است . آتش در زبان پارسیِ باستان و اوستایی ( آتر ) بوده است و هیچ پیوندی میان واژه اتاق و آتش ( آتر ) وجود ندارد.

واکاوی واژه ( اتاق ) :

واژه اتاق از دو تکواژِ ( کُتا/کَتا ) به چم ( کَده، خانه ) و پسوند ( اَگ/اَک ) در زبانِ پهلوی می باشد. این واژه در زبان گوتیک HETHJO نیز بکار می رفته که انگاره یِ مغولی بودنِ این واژه را رَد می کند. این واژه از درگاهِ زبانِ سغدی - سکایی به زبانهای شمال شرقِ آسیا رفته است.

حجره کلمه‌ای عربی به معنی اتاق است. از قدیم برای خوابگاه طلاب علوم دینی در حوزه‌های علمیه گفته می‌شده است. در مساجد قدیمی یا بازارهای قدیمی تعدادی حجره برای تحصیل در نظر گرفته می‌شده است.[۲]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. "اتاق". ویکی‌واژه. 2024-06-26.
  2. «هم حجره‌ای سلام». تورجان.
  NODES
mac 1