اعتقادنامه
اعتقادنامه بیان مختصر دکترین و اعتقاداتی است که باورمندان به یک مذهب باید به بندهای آن ایمان داشته‌باشند. در مسیحیت، اعتقادنامه‌ها توسط شوراهایی که در اوایل توسط کلیساها تشکیل شد تدوین یافتند.[۱] از مشهورترین اعتقادنامه‌ها، اعتقادنامهٔ نیقیه است که در شورای نیقیه (۳۲۵ م.) تدوین شد.[۲] اعتقادنامه‌های اولیه در مسیحیت شامل پرسش به هنگام غسل تعمید در مورد اعتقاد به ارکان تثلیث بود ولی بعدها اعتقادنامهٔ نیقیه توسط اکثر شاخه‌های مسیحیت پذیرفته شد.[۳]
در اسلام، اعتقادنامه‌های مختلفی وجود دارد که دکترین اسلام و رابطهٔ آن را با متون مذهبی شرح می‌دهند. ولی به جز شهادتین هیچ‌کدام از آنها مورد قبول همهٔ مسلمانان نیستند. قرآن و احادیث اعتقادنامهٔ خاصی را توصیف نمی‌کنند. افراد و گروه‌های مختلف اعتقادنامه‌های مختلفی را برای پیشبرد عقیدهٔ خود، محکوم‌کردن عقیده‌های دیگران، و انتقال عقیدهٔ خود به نسل‌های بعدی تدوین کرده‌اند. نمونه‌هایی از کتاب‌هایی که اعتقادات مسلمانان را شرح می‌دهند به شرح زیر است: اصول خمسه (معتزلی)، اعتقادات صدوق (شیعه دوازده امامی)، احیاء علوم‌الدین (اشعری)، و طبقات الحنابله و شرح السنة (حنبلی). بسیاری از این اعتقادنامه‌ها همچنان تدریس می‌شوند و گه‌گاه اعتقادنامه‌های جدیدی نیز نوشته می‌شوند، مانند اعتقادنامهٔ جدید سلفی توسط القاعده که دموکراسی و سکولاریسم را محکوم می‌کرد.[۴]
منابع
ویرایش- ↑ Editors, The. "Creed." Encyclopedia of Christianity Online. Brill Online, 2015. Reference
- ↑ Wikipedia contributors, "Creed," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed February 13, 2015).
- ↑ Flynn, William. "Creed." Religion Past and Present. Brill Online, 2015.
- ↑ Hoover, Jon. "Creed." Encyclopaedia of Islam, THREE. Edited by: Kate Fleet, Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson. Brill Online, 2015.