افطار
روزه گشا
افطار (به عربی: إفطار) یا روزه‌گُشا به وعده شامگاهی مسلمانان که در ماه رمضان و در پی گفتن اذان مغرب صرف می‌شود گفته می‌شود. افطار به معنای گشادن روزه نیز است و معادل فارسی آن روزه‌گشا می‌باشد[۱]. گاهی مسلمانان عمل افطار را به صورت دسته‌جمعی انجام می‌دهند. افطار بلافاصله پس از اذان مغرب انجام می‌شود و در آن معمولاً از خرما برای بازکردن روزه استفاده می‌کنند.
| افطار و سنت‌های اجتماعی‌فرهنگی آن | |
|---|---|
| کشور |  جمهوری آذربایجان ازبکستان ایران ترکیه |
| منبع | ۱۹۸۴ |
| منطقه | آسیا و اقیانوسیه |
| اطلاعات ثبت | |
| ثبت | ۲۰۲۳ (هجدهمین فصل) |
ثبت ملی و جهانی
ویرایش
در تیرماه ۱۳۹۲، سازمان میراث فرهنگی ایران، آیین سفرهٔ افطار ایرانی را در فهرست میراث ملی ایران ثبت کرد.[۲] در ۱۵ آذر ۱۴۰۲، یونسکو سنت افطار را به نام ایران، جمهوری آذربایجان، ازبکستان و ترکیه، در فهرست میراث ناملموس ثبت کرد.[۳]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «افطار». وب‌گاه دهخدا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲ سپتامبر ۲۰۰۸.
- ↑ سفره افطار ثبت ملی شد
- ↑ «افطار ثبت جهانی شد». ایرنا. ۱۵ آذر ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۱۶ آذر ۱۴۰۲.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ افطار موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد اسلام است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |