الی شلاین
النا اتل "الی" شلاین (به‌ایتالیایی: Elena Ethel " Elly " Schlein تلفظ ایتالیایی: [ˈɛlli ˈʃlain] ; متولد ۴ مهٔ ۱۹۸۵ (۳۹ سال)) یک سیاستمدار ایتالیایی و دبیرکل منتخب حزب دموکرات (PD) این کشور است. او عضو اتاق نمایندگان ایتالیا است و قبلاً معاون رئیس‌جمهور امیلیا رومانیا و عضو پارلمان اروپا بوده‌است.
الی شلاین Elly Schlein | |
|---|---|
 شلاین در سال ۲۰۲۳ | |
| دبیرکل منتخب حزب دموکراتیک ایتالیا | |
| آغاز به کار ۱۲ مارس ۲۰۲۳[۱] | |
| جانشین | انریکو لتا |
| عضو مجلس نمایندگان | |
| آغاز به کار ۱۳ اکتبر ۲۰۲۲ | |
| حوزه انتخاباتی | امیلیا رومانیا – ۰۲ |
| معاون رئیس‌جمهور امیلیا رومانیا | |
| دوره مسئولیت ۲۸ فوریه ۲۰۲۰ – ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲ | |
| رئیس‌جمهور | استفانو بوناچینی |
| پس از | رافائل دونینی |
| پیش از | ایرنه پریلو |
| عضو پارلمان اروپا | |
| دوره مسئولیت ۱ ژوئیه ۲۰۱۴ – ۲ ژوئیه ۲۰۱۹ | |
| حوزه انتخاباتی | North-East Italy |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | النا اتل شلاین Elena Ethel Schlein ۴ مهٔ ۱۹۸۵ (۳۹ سال) لوگانو، سوئیس |
| ملیت | ایتالیا |
| حزب سیاسی | حزب دموکراتیک ایتالیا (۲۰۱۳–۲۰۱۵; از ۲۰۲۲) |
| دیگر عضویت‌های سیاسی |
|
| محل تحصیل | دانشگاه بولونیا |
| پیشه | منشی تولید فیلم |
او دستی در جنبش‌های اجتماعی و زیست‌محیطی دارد و سابقه نمایندگی در پارلمان اروپا و مجلس ایتالیا و مدتی معاون اول رئیس همان منطقه زندگی‌اش در رزومه او دیده می‌شود.[۲] در فوریه ۲۰۲۳، او به‌شکلی غیرمنتظره به عنوان دبیرکل جدید حزب دموکرات انتخاب شد.[۳]
زندگی
ویرایشالی شلاین دختر یک زوج استاد دانشگاه، با مادری ایتالیایی و پدری آمریکایی است که در لوگانو سوئیس زاده[۴][۵] و تا سن ۲۲ سالگی در همان‌جا بزرگ شده‌است. به این ترتیب او دارای تابعیت‌های آمریکایی، ایتالیایی و سوئیسی است.[۶]
سال ۲۰۰۸، چهار سالی از پایان مدرسه‌اش می‌گذشت که به آمریکا رفت تا به عنوان شهروند آن کشور در کارزار انتخاباتی باراک اوباما شرکت کند. چهار سال بعد دوباره به آمریکا رفت تا این بار مددکاران کارزار انتخاباتی دور دوم اوباما را آموزش دهد. شعارش این بود که که «باید با یک کوله پشتی و یک دفترچه یاداشت به سوی رأی‌دهندگان رفت و به آنها گوش داد و درکشان کرد».[۲]
شلاین به بولونیا نقل مکان کرد.[۷] تا در رشته حقوق در دانشگاه بولونیا تحصیل کند او او در سال ۲۰۱۱ در این رشته فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه او در مورد قانون اساسی بود.[۸] در دوران دانشجویی شلاین نماینده دانشجویان بود و در همین کارزارها به سخنوری قهار تبدیل شد.
در سال ۲۰۱۳ به حزب دمکراتیک ایتالیا پیوست و یک سال بعد نماینده این حزب در پارلمان اروپا شد. «گرایش به راست بیشتر حزب» را خوش نداشت، پس گروهی تحت عنوان «حزب را تسخیر کنیم» ایجاد کرد تا حزب را «به‌راه» آورد. او در این امر توفیقی نیافت و از حزب خارج شد.[۲]
در سال ۲۰۲۰ شلاین در منطقه زندگی‌اش در شمال ایتالیا به عنوان نامزد یک ائتلاف چپ، چنان رأیی گرفت که استافونو بوناچینی، که رئیس منطقه بود - و بعدها در سال ۲۰۲۳ بر سر انتخاب رهبر حزب دمکراتیک ایتالیا از او شکست خورد - مجبور شد که او را به معاون اولی خود برگزیند.[۲]
در سال ۲۰۲۲ در انتخابات سپتامبر با رأیی بالا به نمایندگی مجلس ملی ایتالیا انتخاب شد و در عین حال استعفای رهبر حزب دمکراتیک را که نتوانسته بود در برابر ائتلاف راست پوپولیست ائتلافی قوی شکل دهد و به پیروزی برسد، فرصتی یافت که با نامزدی برای رهبری حزب «تلاش دوباره برای بازگرداندن آن به ریشه‌های سوسیال‌دمکراتیکش» را آغاز کند.[۲]
روزی که خود را برای رهبری حزب نامزد کرد، نوای «بلا چاو»، سرود معروف «ضدفاشیستی» ایتالیا بود که بر زبان هوادارانش می‌چرخید. در کارزار انتخاباتی برای رهبری حزب همچون گذشته تأکید می‌کرد که حزب باید در خدمت تأمین اجتماعی، توسعه‌ای مطابق با مقتضیات محیط زیست، فراگیر، چپ، ترقی‌خواه و گشوده به سوی جهان باشد.[۲]
در فوریه ۲۰۲۳، او در انتخابات حزب دموکرات ایتالیا رقیب خود استافونو بوناچینی را شکست داد و به‌دور از انتظار ناظران دبیرکل جدید این حزب شد.[۳]
زندگی شخصی
ویرایش
پدر بزرگ پدری شلاین یهودی و اهل اوکراین بود،[۵][۹] که بعدها به آمریکا مهاجرت کرد. شلاین چندان روی رگ و ریشه‌های یهودی‌اش حساس نیست و منتقد صریح شهرک‌سازی در مناطق فلسطینی هم بشمار می‌رود.[۲]
او دربارهٔ گرایش‌های جنسی‌اش تأکید دارد که این مسئله شخصی اوست، ولی در عین حال ابایی نداشته که بگوید: «مردان بسیاری را دوست داشته‌ام، زنان بسیاری را نیز؛ ولی حالا دلبسته یک زنم».[۲] در فوریه ۲۰۲۰، شلاین به عنوان دوجنسه معرفی شد.[۱۰][۱۱][۱۲] او خود را یک فمینیست و مترقی توصیف می‌کند.[۱۳]
در دسامبر ۲۰۲۲، آتش افروزان خودروی خواهرش سوزانا شلاین، دیپلمات حرفه‌ای که در آتن خدمت می‌کرد، را منهدم کردند که این امر باعث شد تا جورجیا ملونی، نخست‌وزیر فعلی ایتالیا، «نگرانی عمیق» خود را ابراز کند.[۱۴]
افزون بر این خواهر او یک برادر دارد که پزشک است.
پانویس
ویرایش- ↑ "Pd, Schlein: "Lavoro per la massima unità e per il rilancio del partito, l'assemblea il 12 marzo"". TGcom24. ۲۷ فوریه ۲۰۲۳.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ۲٫۷ حسینی‌فرد، حبیب (۲۰۲۳-۰۳-۰۱). «ایتالیا؛ ترک‌برداشتن انحصار مردان در عرصه سیاسی». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۰۱.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Chi è Elly Schlein, la nuova segretaria del PD". Il Post (به ایتالیایی). 26 February 2023. Retrieved 27 February 2023.
- ↑ "Differenze e convergenze. Il confronto tra i sostenitori di Bonaccini e Schlein". newsrimini (به ایتالیایی). 23 February 2023. Retrieved 26 February 2023.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Cazzullo, Aldo (18 February 2023). "Elly Schlein: O il Pd cambia o è finita. Io non ho nulla da perdere e per questo vincerò". Corriere della Sera (به ایتالیایی). Retrieved 26 February 2023.
- ↑ Pizzimenti, Chiara (27 February 2023). "Elly Schlein, la famiglia della nuova segretaria del Pd". Vanity Fair Italia (به ایتالیایی). Retrieved 28 February 2023.
- ↑ Sciorilli Borrelli, Silvia (13 February 2020). "Meet the Italian left's rising star". Politico (به انگلیسی). Retrieved 26 February 2023.
- ↑ Civati, Giuseppe (17 May 2014). "L'isola di Elly". Ciwati (به ایتالیایی). Archived from the original on 5 February 2023. Retrieved 26 February 2023.
- ↑ Sbaffi, Giulia (12 February 2020). "Sapevi che Elly Schlein ha frequentato il DAMS? Tutto sulla giovane politica". Donna Glamour (به ایتالیایی). Retrieved 4 October 2022.
- ↑ Zincone, Vittorio (21 February 2020). "Elly Schlein, amori bisex e la politica per caso: "Ma io sognavo il cinema»". Corriere della Sera (به ایتالیایی). Retrieved 4 October 2022.
- ↑ "Il coming out di Elly Schlein è perfetto perché non esiste un coming out perfetto". Gaypost.it (به ایتالیایی). 14 February 2020. Retrieved 27 February 2023.
- ↑ "Elly Schlein, una donna queer candidata alla segreteria PD - Gay.it". Gay.it (به ایتالیایی). Retrieved 27 February 2023.
- ↑ "Elly Schlein è la prima donna alla guida del Pd: "Bisessuale, femminista e progressista" - Luce" (به ایتالیایی). 26 February 2023. Retrieved 27 February 2023.
- ↑ Stamouli, Nektaria (2 December 2022). "Italian diplomat's car torched in Athens". Politico (به انگلیسی). Retrieved 26 February 2023.
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Elly Schlein». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ مارس ۲۰۲۳.
- حسینی‌فرد، حبیب (۲۰۲۳-۰۳-۰۱). «ایتالیا؛ ترک‌برداشتن انحصار مردان در عرصه سیاسی». رادیو فردا. بازبینی‌شده در ۱ مارس ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون
ویرایش