ثته‌گوش

ثَتَه‌گوش (به پارسی باستان: 𐎰𐎫𐎦𐎢𐏁، Θataguš یا Thataguš یا Sāttagydiⁿa به معنای صدها گاو)، یکی از ساتراپی‌های هخامنشی، براساس سنگ‌نوشته داریوش یکم در نقش رستم است. ثته‌گوش سرزمینی باستانی در جنوب غربی در افغانستان مرکزی که تقریباً از هرات تا حوالی سند وسعت داشت. این سرزمین در سنگ‌نوشته بیستون داریوش بزرگ و نقش رستم در دورهٔ هخامنشیان به پارسی باستان «ثَ تَ گوش» نامیده شده‌است.

ثته‌گوش  (پارسی باستان) 𐎰𐎫𐎦𐎢𐏁 Sāttagydiⁿa
ساتراپی شاهنشاهی هخامنشی
۵۱۳ پ.م.–حدود قرن چهارم پیش از میلاد
درفش کوروش بزرگ
جایگاه ساتراپی ثته‌گوش در قلمرو هخامنشی
تاریخچه
دولت
شاهنشاه
• ۵۱۳–۴۹۹ پ.م.	داریوش بزرگ
• ۳۵۸–۳۳۸ پ.م.	اردشیر سوم
دوران تاریخی	شاهنشاهی هخامنشی
• فتح دره سند به دست هخامنشیان	۵۱۳ پ.م.
• انحلال	حدود قرن چهارم پیش از میلاد
پسین مقدونیه باستان

بگفتهٔ هرودوت، ساتاگیدها تیره‌ای از مردم شرق یا شمال شرق ایران بودند، و مقر ایشان در تقسیمات شاهنشاهی هخامنشی جزو ایالت هفتم بشمار می‌رفت.

جستارهای وابسته

• فهرست ساتراپی‌های هخامنشیان

منابع

• دانشنامه ایرانیکا
• ایران باستان ص ۱۴۵۲ و ۱۴۷۳