خودپنداره

خودپنداره^[۱] یا خودادراکی^[۲]^[۳] و گاهی مفهوم خود^[۴] (به انگلیسی: self-concept)، یکی از مفاهیم بسیار مهم در روان‌شناسی است. پنداره، به معنی گمان، خیال، فکر و اندیشه است.^[۵] خودپنداره تمام آن درک و ذهنیت و احساسی است که یک فرد نسبت به خویشتن خویش دارد. این که فرد خود را در یک زمینه توانا یا ناتوان، در یک زمینه آگاه یا ناآگاه بداند و اینکه خود را نسبت به اطرافیان در چه جایگاهی بداند تشکیل‌دهنده خودپنداره فرد است.

خودپنداره با خودباوری و خودانگاره متفاوت است، خودپنداره جزء شناختی و توصیفی از شخصیت یک فرد است (مثلاً: من دونده سریعی هستم)، اما عزت نفس نوعی ارزیابی و ابراز عقیده در این باره است (مثلاً: من احساس خوبی نسبت به دونده سریع بودن دارم).

خودادراکی یکی از موضوع‌ها و زمینه‌های فلسفی است که با ادراک نفسانی و استنتاج به کار می‌رود.^[۶]^[۷]

منابع

[1] ttp://ensani.ir/fa/article/68747/خودپنداره

[2] ttps://www.sid.ir/search/journal/paper/خودادراکی/fa?str=خودادراکی&page=1&sort=0&fgrp=all&ftyp=all&fyrs=all

[3] ttps://www.noormags.ir/view/fa/keyword/خود_ادراکی

[4] ttps://motamem.org/خود-انگاره-مفهوم-خود/

[5] ttps://www.vajehyab.com/moein/پنداره

[6] ttp://ensani.ir/fa/article/396174/خود-ادراکی-استعلایی-و-خودشناسی

[7] ttps://www.virascience.com/search/?q=خودادراکی

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]