خود دیگر
خود دیگر،[۱][۲] دگرمن،[۳] یار غار،[۱] همزاد،[۱] خود اسطوره‌ای[۱] یا خود فانتزی[۱] (به لاتین: Alter ego) به خود دومی گفته می‌شود که از شخصیت اصلی فرد متمایز باشد. در این حالت، تجربه فرد در هر دو حالت خود مشابه است.[۴] در افراد مبتلا به اختلال تجزیه هویت، معمولاً خودهای دیگر از دسترسی به حافظه و خاطرات یکدیگر ناتوان هستند اما ممکن است بتوانند توانایی‌ها و تجربه‌های یکدیگر را به‌کار بگیرند.[۵]
افراد دارای خود دیگر در دوران کودکی، در صورت عدم درمان ممکن است وضعیت‌شان در بزرگسالی تشدید شود. چنین افرادی، واقعیت خود را با ایجاد رابطه با افرادی که دارای ارزشها، علائق و اعتقادات مشترک هستند برای خود ثابت می‌کنند.[۴]
مفهوم خودشناسی برای افرادی که خود دیگر دارند نه‌تنها بر شناخت خود درونی و اصلی، بلکه بر شناخت خود دیگر نیز استوار است.[۶]
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ایگلتون، تری (مرداد ۱۳۸۹). ترجمهٔ آرش بصیرت. «یار گرمابه و گلستان سرمایه‌داری: جام جهانی عامل دیگری بر متوقف ساختن هر نوع تغییر اساسی». مهرنامه (۴).
- ↑ مولیترنو، جینو (۱۳ بهمن ۱۳۹۲). «پیر پائولو پازولینی». ترجمهٔ آرمان شهرکی. انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۵ دی ۱۳۹۳.
- ↑ محمدرضا تاجیک (۳۱ مرداد ۱۳۸۷). «چرا جنبش های اصلاحی در ایران مانا و پویا نیستند؟». عصر نو (به نقل از ایلنا). دریافت‌شده در ۱۵ دی ۱۳۹۳.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Campbell, Robert Jean (2009). Campbell's Psychiatric Dictionary (به انگلیسی). Oxford University Press. p. 43.
- ↑ Friedman, Howard S. (2001). The Disorders: Specialty Articles from the Encyclopedia of Mental Health (به انگلیسی). Gulf Professional Publishing. p. 50.
- ↑ Hermans, Hubert J.M.; Dimaggio, Giancarlo (2004). Dialogical Self in Psychotherapy: An Introduction (به انگلیسی). Routledge. p. ۲۱.
 | این یک مقالهٔ خرد روان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |