ریچارد کی. گای

ریچارد کنت گای (Richard Kenneth Guy) (۳۰ سپتامبر ۱۹۱۶ – ۹ مارس ۲۰۲۰)، ریاضی‌دانی بریتانیایی بود. او در دانشکده ریاضیات، دانشگاه کلگری به عنوان استاد دانشگاه خدمت می‌کرد. وی برای کارش در حوزه‌های نظریه اعداد، هندسه، ریاضیات سرگرمی، ترکیبیات و نظریه گراف شناخته می‌شود. کارهای که او را به شهرت رساند شامل نوشتن راه‌های برنده شدن در بازی‌های ریاضیتان به‌طور مشترک (با جان کانوی و الوین برلیکمپ) و نوشتن مسائل حل نشده در نظریه اعداد بود. او بیش از ۳۰۰ مقاله علمی منتشر کرد. گای «قانون قوی اعداد کوچک» را تقریباً به‌طور شوخی‌آمیزی بیان کرد که می‌گوید: اعداد کوچک به اندازه کافی برای وظایفی که به آن‌ها محول می‌شود، در دسترس نیست و با استفاده از آن، سازگاری‌ها و روال‌های مختلفی که در میان فرهنگ‌های بی‌شمار یافت می‌شود را تشریح می‌کند. او برای این مقاله جایزه لستر آر. فورد MAA را به‌دست‌آورد.

ریچارد کی. گای
گای در ۲۰۰۵
نام هنگام تولد	ریچارد کنت گای
زادهٔ	۳۰ سپتامبر ۱۹۱۶ نانیتون، انگلستان
درگذشت	۹ مارس ۲۰۲۰ (۱۰۳ سال) کلگری، آلبرتا، کانادا
ملیت	بریتانیایی/کانادایی
محل تحصیل	کالج گانوین و کایوس، کمبریج (B.A. در ۱۹۳۸، M.A. در ۱۹۴۱)
شناخته‌شده برای	ریاضیات سرگرمی قانون قوی اعداد کوچک چندوجهی تک-پایدار
جوایز	جایزه لستر آر. فورد (۱۹۸۹)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	ریاضیات
محل کار	دانشگاه کلگری
وبگاه	science.ucalgary.ca/mathematics-statistics/about/richard-guy

زندگی‌نامه

دوران کودکی

گای در ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۶ در نانیتون، واریک‌شر، انگلستان از ادیلینا آگستا تانر و ویلیام الگسند چارلز گای زاده شد. پدر و مادر وی هر دو معلم مدرسه بودند و به درجه سرمعلمی رسیده بودند. او به مدرسه پسرانه وارویک که سومین مدرسه قدیمی در انگلستان است رفت، اما به بیشتر برنامه درسی اشتیاق نداشت. او در ورزش عمل‌کرد خوب داشت، اما در ریاضی عالی بود. او در ۱۷ سالگی اثر دیکسون تحت عنوان تاریخچه نظریه اعداد را مطالعه نمود. او گفت که این اثر از «تمام کار شکسپیر هم بهتر است» که این امر نشان‌دهنده علاقه وافر و دائمی وی به ریاضی بود.

گای، پس از برنده شدن چندین بورسیه تحصیلی در ۱۹۳۵ میلادی به کالج گونویلا اند کایوس، کامبریج رفت. برای این‌که این بورسیه تحصیلی که از همه مهم‌تر بود را برنده شود، او به کامبریج سفر کرد و برای دو روز امتحان داد. اشتیاق وی به بازی‌ها، زمانی که او در کامبریج بود آغاز شد و در آنجا او به یک تهیه‌کننده مشتاق مسائل شطرنج مبدل گردید. او در ۱۹۳۸ میلادی به عنوان دومین شاگرد ممتاز از کالج فارغ‌التحصیل شد؛ وی چندی بعد اظهار داشت که علت این‌که نتوانست شاگرد ممتاز نخست شود ممکن مرتبط با گرفتاری او به شطرنج بوده باشد. هرچند والدین او شدیداً مخالفت نشان دادند، اما گای معلم شد و دیپلوم معلمی خود را از دانشگاه بیرمنگام به‌دست‌آورد. او با خانم آینده خود، نانسی لویس تیراین، از طریق برادرش مایکل که برنده بورسیه تحصیلی در گونونیلا اند کایوس بود، آشنا شد. او و خانمش لویس، هر دو عاشق کوهنوردی و رقص بودند. آن‌ها در دسامبر ۱۹۴۰ باهم ازدواج کردند.

سال‌های جنگ

گای در نوامبر ۱۹۴۲ میلادی یک مأموریت اضطراری در بخش هواشناسی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، با درجه نظامی فلایت لوتنینت (ستوان) دریافت کرد. او به عنوان هواشناس نخست در ریکیاویک و سپس در برمودا گماشته شد. گای تلاش نمود تا برای لویس هم اجازه پیوستن به خود را بگیرد، اما این درخواست او رد شد. زمانی که در آیسلند بود، او تا اندازه بازی‌های سفر روی یخ، اسکی و کوهنوردی انجام داد که آغاز یک عشق دیگر بود، اما این بار با برف و یخ. گای پس از ختم جنگ دوباره به انگلستان بازگشت و دوباره به تدریس پرداخت، اما این بار تنها برای دو سال در مدرسه دستور زبان استاکپورت تدریس کرد. او و خانواده‌اش در ۱۹۴۷ میلادی به لندن نقل مکان کردند و او در آنجا به عنوان معلم ریاضی در کالج گلدسمیت مشغول به تدریس شد.

اواخر زندگی و مرگ

او در ۱۹۵۱ میلادی به سنگاپور نقل مکان کرد و در آنجا تا سال ۱۹۶۲ میلادی در دانشگاه مالایا تدریس نمود. پس از آن، او چند سال را در مؤسسه فناوری هند در دهلی، هندوستان گذراند. زمانی که آن‌ها در هندوستان بودند، او و لویس در کوه‌پایه‌های هیمالیا به کوهنوردی پرداختند. گای در ۱۹۶۵ میلادی به کانادا رفت و در دانشگاه کلگری در ایالت آلبرتا مشغول به تدریس شد و در آنجا به درجه علمی پروفسوری رسید. هرچند او به‌طور رسمی در ۱۹۸۲ میلادی باز نشسته شد، اما او هنوز هم چند روز در هفته به دفتر می‌رفت، حتی پس از این‌که عمر او از ۱۰۰ سال هم فراتر رفته بود. گای همراه با جورج توماس و جان سلفریدج در جریان سال‌های اولیه، در اردوی ریاضی کانادا/ایالات متحده تدریس می‌کرد.

دانشگاه کلگری در ۱۹۹۱ میلادی به او دکترای افتخاری اعطاء کرد. گای بیان داشت که آن‌ها برای خجالتی او، این مدرک تحصیلی را داده‌اند، اما دانشگاه اظهار داشت که «پژوهش‌های گسترده و نوشته‌های پُربار وی در حوزه نظریه اعداد و ترکیبیات کمک بسیاری به نظریه بازی و کاربرد گسترده آن در فعالیت‌های مختلف انسانی نموده‌است». گای و خانم وی لویس (که در ۲۰۱۰ وفات کرد) به کوهنوردی و طرف‌داری از محیط زیست، حتی در اواخر عمر شان بسیار متعهد باقی ماندند. او در ۲۰۱۴ میلادی مبلغ ۱۰۰٬۰۰۰ دلار به کلب الفاین کانادا کمک کرد تا رهبران آماتور را آموزش دهند. در مقابل، کلب الفاین با اعمار یک کلبه لویس و ریچارد در نزدیکی دامنه مانت دیس پولیوس، به آن‌ها افتخار بخشید. آن‌ها سه فرزند داشتند و از میان آن‌ها مایکل جی.تی. گای متخصص علوم رایانه و ریاضی‌دان بود.

گای در ۹ مارج ۲۰۲۰ به عمر ۱۰۳ سالگی درگذشت.

ریاضیات

من بسیار عاشق ریاضیات هستم و هرکس را که آن را به خوبی انجام دهد را نیز دوست دارم، لذا دوست دارم بدون توقف و به بهترین وجه ممکنی که می‌توانم به تقلید از آن‌ها بپردازم، گرچه که واقعاً در تیمشان قرار نداشته باشم.

– R. K. Guy

گای، هنگامی‌که در سنگاپور تدریس می‌کرد، با ریاضی‌دان مجارستانی، پاول اردوش آشنا شد. اردوش به مطرح‌نمودن و حل کردن مسائل سخت ریاضی مشهور بود و چندی از این مسائل را با گای شریک ساخت. گای چندی بعد اظهار داشت «من در هر کدام از این مسائل پیشرفتی داشتم. این کار من را تشویق کرد و من شروع به فکر کردن خود به عنوان شخصی همانند یک ریاضی‌دان پژوهشی کردم، کاری که قبلاً انجام نداده بودم». در نهایت او چهار مقاله با اردوش نوشت و شماره ۱ اردوش به او تعلق گرفت، وی همچنین یکی از مسائل که اردوش به داده بود را حل کرد. گای مسحور این مسائل حل‌نشده گردیده بود و دو کتاب را نوشته و به آن‌ها تقدیم کرد. بیشتر نظریه اعداد دانان در آغاز تلاش نمودند تا مسائل حل نشده از کتب مسائل حل نشده در نظریه اعداد را حل کنند.

گای خود را یک ریاضی‌دان آماتور می‌خواند، در حالی‌که کارهای او به‌طور گسترده مورد احترام ریاضی‌دان‌های حرفهٔ قرار داشت. او در طول حرفه‌اش که هشت دهه ادامه داشت، بیش از ده‌ها کتاب به‌طور انفرادی یا مشترک با سایر نویسندگان نوشت و با برخی از برجسته‌ترین ریاضی‌دان‌های قرن بیستم همکاری داشت. پاول اردوش، جان هورتون کانوی، دانلد کنوت و مارتین گاردنر از جمله کسانی بودند که وی آن‌ها همکاری داشت و برخی دیگر از دانشمندانی که با آن‌ها همکاری نمود شامل: الوین برلیکمپ، جان ال. سلفریدج، کینیت فالکونر، فرانک هراری، لی سالوس، گرهارد رنجیل، بیلا بولوباس، سی.بی. لاکامپاگنی، بروس ساگان و نیل سلونی.

گای در طول حرفه خود بیش از ۱۰۰ مقاله پژوهشی در ریاضیات نوشت، از جمله چهار مقاله در همکاری با اردوش.

گای تأثیر قوی بر حوزه ریاضیات سرگرمی داشت. او در نوشتن روش‌های برنده شدن با برلیکمپ و کانوی همکاری نمود و مارتین گاردنر در ۱۹۹۸ میلادی آن را «بزرگ‌ترین کار در ریاضیات سرگرمی در این قرن» توصیف کرد. پس از این‌که گاردنر از ستونِ بازی‌های ریاضی در امریکن سانتیفیک باز نشسته شد، گای برای مدت کوتاهی جانشین او شد. گای پژوهش‌های گستردهٔ روی بازی زندگی کانوی انجام داد و در ۱۹۷۰ میلادی گلایدراین بازی را کشف کرد. گای در حوالی ۱۹۶۸ میلادی یک چندوجهی یونیستیبل را با ۱۹ چهره کشف کرد؛ تا سال ۲۰۱۲، این چنین یک ساخته با چهرهای کم‌تر کشف نشده بود. گای تا سال ۲۰۱۶ در انجام کارهای ریاضی، فعال بود. برای تجلیل از جشن تولد ۱۰۰ سالگی وی، دوستان و همکارانش بزرگ‌داشتی را از زندگی او به عمل آورده و یک آهنگ و ویدئو برای قدردانی از وی در گردهمایی ۴ گاردنر پخش شد.

گای یکی از روسای اصلی بنیاد نظریه اعداد بود و نقشی فعالی در حمایت از تلاش‌های این بنیاد برای «پروراندن یک روحیه همکاری و حسن نیت در میان خانوادهٔ از نظریه پردازان متعدد» برای بیشتر از بیست سال، ایفا کرد.

مسائل شطرنج

گای از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱ میلادی به عنوان ویراستار آخر بازی در مجله شطرنج بریتانیا خدمت کرد. او برای حدود ۲۰۰ مطالعه آخر بازی (شطرنج) شناخته می‌شود. او، همراه با هاگ بلاندفورد و جان رایکرافت، یکی از مخترعین کد GBR (کد گای-بلاندفورت-رایکرافت) است، کد GBR سیستمی جهت نمایش موقعیت مهره‌های شطرنج روی یک تخته شطرنج است. نشریه‌هایی چون EG از آن برای دسته‌بندی انواع پایان بازی و فهرست سازی مطالعات آخر بازی استفاده می‌کنند.

ترکیب پایان بازی ریچارد گای: ۱۹۳۸

	a	b	c	d	e	f	g	h
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	a	b	c	d	e	f	g	h

راه حل:
1. Kd1 Ka3
2. Kc1 a5
3. h4 a4
4. h5 Ka2
5. h6 a3
6. h7 Ka1
7. h8=N a2
8. Ng6 fxg6
9. f7 g5
10. f8=N g4
11. Ne6 dxe6
12. d7 e5
13. d8=N e4
14. Nc6 bxc6
15. b7 c5
16. Kd1 Kb2
17. b8=Q+ 1-0

آثار منتخب

کتب

• 1975 (with John L. Selfridge) Optimal coverings of the square, North-Holland, Amsterdam, OCLC Number: 897757276.
• 1976 Packing [1, n] with solutions of ax + by = cz — the unity of combinatorics Atti dei Conv. Lincei, 17, Tomo II, 173–179
• 1981 Unsolved problems in number theory, Springer-Verlag in New York, ISBN 0-387-90593-6
• 1982 Sets of integers whose subsets have distinct sums, North-Holland, OCLC Number: 897757256.
• 1982 (with Elwyn Berlekamp and John H. Conway) Winning Ways for your Mathematical Plays, Academic Press, ISBN 0120911507.
• 1987 Six phases for the eight-lambdas and eight-deltas configurations, North-Holland, OCLC Number: 897693235.
• 1989 Fair game how to play impartial combinatorial games, COMAP in Arlington, MA, ISBN 0912843160.
• 1991 Graphs and the strong law of small numbers, Wiley, OCLC Number: 897682607.
• 1994 (with Hallard T. Croft and Kenneth Falconer) Unsolved problems in geometry, Springer-Verlag, ISBN 0387975063.
• 1996 (with John H. Conway) The book of numbers, Copernicus, ISBN 9780387979939.
• 2002 (with Paul Vaderlind and Loren C. Larson) The inquisitive problem solver, Mathematical Association of America, ISBN 0883858061.
• 2020 (with Ezra A. Brown) The Unity of Combinatorics, Mathematical Association of America, ISBN 978-1-4704-5279-7

مقالات

• Guy, R. K.; Smith, Cedric A. B. (1956). "The G-values of various games". Math. Proc. Camb. Philos. Soc. 52 (3): 514–526. Bibcode:1956PCPS...52..514G. doi:10.1017/S0305004100031509.
• Guy, R. K. (1958). "Two theorems on partitions". Math. Gazette. 42 (340): 84–86. doi:10.2307/3609388. JSTOR 3609388.
• Guy, R. K.; Harary, Frank (1967). "On the Mobius ladders". Can. Math. Bull. 10 (4): 493–496. doi:10.4153/CMB-1967-046-4.
• Bremner, Andrew; Goggins, Joseph R.; Guy, Michael J. T.; Guy, R. K. (2000). "On rational Morley triangles". Acta Arith. 93 (2): 177–187. doi:10.4064/aa-93-2-177-187.
• Sallows, Lee; Guy, R. K.; Gardner, Martin; Knuth, Donald (1992). "New pathways in serial isogons". Math. Intell. 14 (2): 55–67. doi:10.1007/BF03025216. S2CID 121493484.
• Guy, R. K. (1967). "A coarseness conjecture of Erdös". J. Comb. Theory. 3: 38–42. doi:10.1016/S0021-9800 (67) 80014-0. {{cite journal}}: Check |doi= value (help)
• Guy, R. K.; Kelly, Patrick A. (1968). "The no-three-in-line problem". Can. Math. Bull. 11 (4): 527–531. doi:10.4153/CMB-1968-062-3.
• Guy, R. K.; Jenkyns, Tom; Schaer, Jonathan (1968). "The toroidal crossing number of the complete graph". J. Comb. Theory. 4 (4): 376–390. doi:10.1016/S0021-9800 (68) 80063-8. {{cite journal}}: Check |doi= value (help)
• Guy, R. K. (1969). "A many-facetted problem of zarankiewicz". The Many Facets of Graph theory. Lecture Notes in Mathematics. Vol. 110. pp. 129–148. doi:10.1007/BFb0060112. ISBN 978-3-540-04629-5.
• Guy, R. K.; Jenkyns, Tom (1969). "The toroidal crossing number of K (m,n)". J. Comb. Theory. 6 (3): 236–250. doi:10.1016/S0021-9800 (69) 80084-0. {{cite journal}}: Check |doi= value (help)
• Guy, R. K. (1970). "Latest results on crossing numbers". Recent Trends in Graph Theory. Lecture Notes in Mathematics. Vol. 186. pp. 143–156. doi:10.1007/BFb0059432. ISBN 978-3-540-05386-6.
• Guy, R. K. (1972). "The slimming number and genus of graphs". Can. Math. Bull. 15 (2): 195–200. doi:10.4153/CMB-1972-035-8.
• Guy, R. K. (1972). "Crossing numbers of graphs". Graph Theory and applications. Lecture Notes in Mathematics. Vol. 303. pp. 111–124. doi:10.1007/BFb0067363. ISBN 978-3-540-06096-3.
• Guy, R. K.; Selfridge, J. L. (1975). "What drives an aliquot sequence?". Math. Comput. 29 (129): 101–107. doi:10.1090/S0025-5718-1975-0384669-X.
• Guy, R. K.; Ringel, Gerhard (1976). "Triangular embedding of K_n – K₆". J. Comb. Theory B. 21 (2): 140–145. doi:10.1016/0095-8956 (76) 90054-X. {{cite journal}}: Check |doi= value (help)
• Béla Bollobás, R. K. Guy (1983). "Equitable and proportional coloring of trees". J. Comb. Theory B. 34 (2): 177–186. doi:10.1016/0095-8956 (83) 90017-5. {{cite journal}}: Check |doi= value (help)
• Guy, R. K.; Selfridge, J. L. (1980). "Corrigendum to 'What drives an aliquot sequence?'". Math. Comput. 34 (149): 319–321. doi:10.1090/S0025-5718-1980-0551309-8.
• Guy, R. K. (1983). "Conway's prime producing machine". Math. Mag. 56 (1): 26–33. doi:10.2307/2690263. JSTOR 2690263.
• Guy, R. K.; Lacampagne, C. B.; Selfridge, J. L. (1987). "Primes at a glance". Math. Comput. 48 (177): 183–202. doi:10.1090/S0025-5718-1987-0866108-3.
• Guy, R. K. (1988). "The strong law of small numbers". Am. Math. Mon. 95 (8): 697–712. doi:10.2307/2322249. JSTOR 2322249.
• Bremner, Andrew; Guy, R. K. (1988). "A dozen difficult diophantine dilemmas". Am. Math. Mon. 95 (1): 31–36. doi:10.2307/2323442. JSTOR 2323442.
• Guy, R. K. (1990). "The second strong law of small numbers". Am. Math. Mon. 63 (1): 3–20. doi:10.2307/2691503. JSTOR 2691503.
• Bremner, Andrew; Guy, R. K. (1992). "Nu-configurations in tiling the square". Math. Comput. 59 (199): 195–202. Bibcode:1992MaCom..59..195B. doi:10.1090/S0025-5718-1992-1134716-2.
• Guy, R. K.; Krattenthaler, C.; Sagan, Bruce E. (1992). "Lattice paths, reflections, and dimension-changing bijections". Ars Combinatoria. 34: 15. CiteSeerX 10.1.1.32.294.
• Bremner, Andrew; Guy, R. K.; Nowakowski, Richard J. (1993). "Which integers are representable as the product of the sum of three integers with the sum of their reciprocals?". Math. Comput. 61 (203): 117–130. Bibcode:1993MaCom..61..117B. doi:10.1090/S0025-5718-1993-1189516-5.
• Guy, R. K. (1994). "Every number is expressible as the sum of how many polygonal numbers?". Am. Math. Mon. 101 (2): 169–72. doi:10.2307/2324367. JSTOR 2324367.
• Guy, R. K.; Nowakowski, Richard (1995). "Coin-Weighing Problems". Am. Math. Mon. 102 (2): 164–167. doi:10.2307/2975353. JSTOR 2975353.
• Guy, R. K. (2000). "Catwalks, sandsteps and pascal pyramids". J. Integer Seq. 3: 00.1.6. Bibcode:2000JIntS...3...16G.
• Conway, John H.; Guy, R. K.; Schneeberger, W. A.; Sloane, N. J. A. (1996–1997). "The primary pretenders". Acta Arith. 78 (4): 307–313. doi:10.4064/aa-78-4-307-313.

منابع

• Albers, Donald J. ; Alexanderson, Gerald L. (1985). Mathematical People: Profiles and Interviews, John Horton Conway by Richard K. Guy: pp. 36–46, Princeton University Press, ISBN 0817631917
• Albers, Donald J. ; Alexanderson, Gerald L. (2011). Fascinating Mathematical People : interviews and memoirs, Interview with Richard K. Guy: pp. 165–192, Princeton University Press, ISBN 0691148295
• Berlekamp, Elwyn R. (2014). The Mathematical Legacy of Martin Gardner Society for Industrial and Applied Mathematics (SIAM) , ۲ سپتامبر ۲۰۱۴
• Fortney, Valerie (2015). "Richard Guy to visit his namesake alpine hut" The Calgary Herald, ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۵
• Guiltenane, Erin (2016). Emeritus professor marks a century of life and learning University of Calgary: Faculty of Science, ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۶
• MMA (2016). Happy Birthday, Richard Guy! Mathematical Association of America, ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶
• Mulcahy, Colm (2016). Richard K. Guy turns 100 MMA: CardColm, ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶
• Roberts, Siobhan (2016). An “Infinitely Rich” Mathematician Turns 100, ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶
• Scott, Chic (2012). Young at Heart: The Inspirational Lives of Richard and Louise Guy, Pub by The Alpine Club of Canada, Canmore, Alberta, ISBN 978-0-920330-24-1

پیوند به بیرون

• ریچارد کی. گای در پروژه تبارشناسی ریاضی

• Richard K. Guy author profile on MathSciNet
• Personal web page