عمر بن سعید
عمر بن سعید (۱۷۷۰–۱۸۶۴) عالم اهل سنگال که در سال ۱۸۰۷ به بردگی گرفته و به ایالات متحده منتقل شد. او مجموعه ای از آثار تاریخ و الهیات، از جمله زندگینامه معروف خود را نوشت.[۱][۲]
عمر بن سعید | |
|---|---|
 عمر بن سعید در سال ۱۸۵۰ | |
| زاده | ۱۷۷۰ فوتاتور، سنگال |
| درگذشته | ۱۸۶۴ شهرستان بلیدن، کارولینای شمالی، ایالات متحده |
| ملیت | سنگال، آمریکایی |
| دلیل سرشناسی | محقق اسلامی، نویسنده روایت بردگی |
زندگینامه
ویرایشعمر بن سعید در سنگال کنونی در فوتا تورو، منطقه‌ای در امتداد رودخانه سنگال میانه در غرب آفریقا، در یک خانواده ثروتمند متولد شد. وی یک دانشمند اسلامی و یک فولا بود که ۲۵ سال از عمر خود را صرف تحصیل با دانشمندان برجسته مسلمان کرد و دروس مختلفی از حساب تا الهیات را در آفریقا فرا گرفت. در سال ۱۸۰۷، در یک درگیری اسیر شد، به بردگی گرفته و از طریق اقیانوس اطلس به ایالات متحده منتقل شد.
یکبار از دست صاحب بی‌رحم خود در چارلستون، کارولینای جنوبی فرار کرد و به فایتویل، کارولینای شمالی رفت. در آنجا دوباره دستگیر و به جیمز اوون فروخته شد. سعید تا اواسط نود سالگی زندگی کرد و در زمان مرگ در ۱۸۶۴ هنوز برده بود. وی در شهرستان بلادن، کارولینای شمالی به خاک سپرده شد. عمر بن سعید به عمو مورو و شاهزاده عمروه نیز معروف بود.
دین
ویرایشاگرچه عمر در ۳ دسامبر ۱۸۲۰ به مسیحیت گروید، اما تقدیم‌هایی به پیامبر اسلام در انجیل خود نوشته‌است، مثلاً روی کارتی در انجیل خود در ۱۸۵۷ سوره النصر را نوشته، سوره ای کوتاه که به مسلمان شدن غیرمسلمانان اشاره دارد. در سیاهه پشت این کارت دست نوشته شخص دیگری به انگلیسی است که سوره را به عنوان دعای ربانی مسیحی اشتباه گرفته و وضعیت عمر را به عنوان یک مسیحی خوب تأیید می‌کند. در حالی که دیگران که از جانب عمر می‌نوشتند وی را مسیحی معرفی می‌کردند، زندگینامه و سایر نوشته‌های وی موضع بینابینی دارد.
خودنوشت
ویرایشاو در شرح حال خود، هنگام توصیف زندگیش در کشورش، پیامبر اسلام را ستایش می‌کند. اشارات او به «عیسی مسیح» در واقع توصیفات قرآنی حضرت مسیح (که در قرآن یازده بار «مسیح» نامیده می‌شود) و شئائر اسلامی معمول برای پیامبران است و نباید با روش مسیحی که عیسی را خداوند (ربّ) میدانند اشتباه گرفته شود..[۳]
تجزیه و تحلیل ادبی از زندگینامه سعید نشان می‌دهد که او آن را برای دو مخاطب، با سواد سفیدپوست و خوانندگان مسلمان که ابزارهای ادبی قرآن را تشخیص می‌دهند و موقعیت او را به عنوان یک مسلمان تحت بردگی درک می‌کنند، نوشته‌است. وی در نامه ای که در مورد زندگینامه اش به شیخ هانتر نوشت، به خاطر صحبت نکردن در مورد سرزمین مادری خود عذرخواهی کرده و در پایان‌نامه نوشته‌است: «ای برادران من، مرا سرزنش نکنید». بسیما کامل شاهین استدلال می‌کند که ممکن است سعید به گونه ای هدفمند ابهامی در نوشته های خود قرار داده تا بی عدالتی‌های برده داری را بر خوانندگان خود آشکار کند.
آثار
ویرایشعمر بن سعید به دلیل چهارده نسخه خطی به زبان عربی نوشت. وی بیشتر به خاطر مقاله زندگینامه خود، زندگی عمر بن سعید، که در سال ۱۸۳۱ نوشته مشهور است. این کتاب برخی از وقایع زندگی او را توصیف می‌کند و شامل تأملاتی در مورد پایبندی او به اسلام و گشودگی او نسبت به سایر افراد «خدا ترس» است.
کتاب ممکن است در برابر بردگی منعطف بنظر بیاید ولی سعید آن را با سوره الملک قرآن آغاز می‌کند، که می‌گوید فقط خداوند بر انسان‌ها حاکمیت دارد. این تنها زندگینامه عربی شناخته شده توسط یک برده در آمریکا است. این کتاب قبل از خرید توسط کتابخانه کنگره در سال ۲۰۱۷ بین مجموعه داران خصوصی دست به دست میشد . از آن زمان حفظ شده و به صورت آنلاین قابل مشاهده است.[۴]
بیشتر کارهای دیگر سعید شامل نسخه‌های خطی اسلامی به زبان عربی بود، از جمله یک نسخه دست‌نویس از برخی سوره‌های کوتاه قرآن که اکنون بخشی از مجموعه کارولینای شمالی در کتابخانه ویلسون در دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل است.
سعید که از بر می‌نوشت، اشتباهاتی هم داشت، به ویژه در آغاز سوره نصر ( که در انجیل خود نوشته است) اشتباهاتی دارد.او همچنین نویسنده نامه ای بود، به تاریخ ۱۸۱۹، خطاب به برادر جیمز اوون، سرگرد جان اوون، به عربی و حاوی منابع قرآنی (از جمله سوره الملک)، که شامل چندین نماد هندسی نیز می‌باشد. نمادها و اشکال که به اهداف احتمالی باطنی آن اشاره می‌کنند. این نامه که در حال حاضر در حوزه علمیه آندور نگهداری می‌شود، در مجله مسلمانان آفریقایی آلن آستین تجدید چاپ شده است.[۵]
یادگار
ویرایشدر سال ۱۹۹۱، مسجدی در فایتویل، کارولینای شمالی را بیاد او به مسجد عمر بن سعید تغییر نام دادند.[۶]
پانویس
ویرایش- ↑ Shaheen, Basima Kamel (2014). "Literary Form and Islamic Identity in The Life of Omar Ibn Said". In Aljoe, Nicole N. ; Finseth, Ian (eds.). Journeys of the Slave Narrative in the Early Americas. Charlottesville: University of Virginia Press. pp. 187–208. ISBN 978-0-8139-3637-6.
- ↑ "Omar ibn Said". Wikipedia (به انگلیسی). 2021-05-29.
- ↑ Curiel, Jonathan (2008). Al' America: Travels Through America's Arab and Islamic Roots. New York: The New Press. pp. 30–32. ISBN 978-1-59558-352-9.
- ↑ Al-Ahari, Muhammed (2006). Five Classic Muslim Slave Narratives. Chicago: Magribine Press. ISBN 978-1-4635-9327-8.
- ↑ Parramore, Thomas C. (2000). "Muslim Slave Aristocrats in North Carolina". North Carolina Historical Review. 77 (2): 127–150. JSTOR 23522130.
- ↑ "Al-Quran Surah 67. Al-Mulk, Ayah 1". Alim - Islamic Software for Quran and Hadith. Retrieved 2019-04-30.
منابع
ویرایش- شاهین، باسیما کامل (۲۰۱۴). «ادب و هویت اسلامی در زندگی عمر بن سعید».
- نیکول، آلجو و فینسث، یان (ویراستاران). سفرهای روایت برده در قاره‌های اولیه آمریکا. شارلوتسویل: انتشارات دانشگاه ویرجینیا. صص ۱۸۷–۲۰۸. شابک ۹۷۸-۰-۸۱۳۹-۳۶۳۷-۶.
- "عمر بن سعید". ویکی‌پدیا. ۲۰۲۱-۰۵-۲۹.
- کوریل، جاناتان (۲۰۰۸). آل آمریکا: روایتی از ریشه‌های عربی و اسلامی آمریکا نیویورک: نیو پرس. صص ۳۰–۳۲. شابک ۹۷۸-۱-۵۹۵۵۸-۳۵۲-۹.
- الاهری، محمد (۲۰۰۶). پنج روایت کلاسیک برده‌های مسلمان. شیکاگو: چاپ مگریبین. شابک ۹۷۸-۱-۴۶۳۵-۹۳۲۷-۸.
- پارامور، توماس سی. (۲۰۰۰). "اشراف مسلمان برده در کارولینای شمالی". بررسی تاریخی کارولینای شمالی 77 (2): 127-150. JSTOR ۲۳۵۲۲۱۳۰.
- " القرآن سوره ۶۷. الملک، آیه ۱" نرم‌افزار اسلامی برای قرآن و حدیث. بازیابی شده ۲۰۱۹-۰۴-۳۰