فلفل تند
این مقاله ممکن است برای مطابقت با استانداردهای کیفی ویکی‌پدیا نیازمند بازنویسی باشد. (ژوئیه ۲۰۲۴) |
فلفل چیلی (نام علمی: Caps spicy nuum) میوه گیاهی از سرده فلفل (کپومسوسیس) است که عضوی از راسته بادنجانیان است. فلفل هالاپاینو و فلفل هوبانردو از انواع این فلفل هستند.
| فلفل تند | |
|---|---|
| |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | آوندداران |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | آستریدها |
| راسته: | بادنجان‌سانان |
| تیره: | بادنجانیان |
| سرده: | فلفل کارل لینه |
| گونه: | فلفل تند |
| نام دوبخشی | |
| Capsicum annuum | |
بزرگ ترین تولیدکنندگان فلفل‌تند در جهان
ویرایش| کشورهای برتر تولیدکننده فلفل‌تند - سال ۲۰۲۴ | |
|---|---|
| کشور | میزان تولید (تن) |
| 🇮🇷ایران | ۳,۸۰۰,۰۰۰ |
| 🇲🇽مکزیک | ۲٬۸۰۰٬۰۰۰ |
| 🇮🇩 اندونزی | ۲٬۸۰۰٬۰۰۰ |
| 🇹🇷ترکیه | ۲٬۶۰۰٬۰۰۰ |
| 🇨🇳چین | ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ |
| در کل دنیا | ۲۵,۰۰۰,۰۰۰ |
تاریخچه
ویرایشریشهها
ویرایشفلفلها از حدود ۷۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح جزوی از رژیم غذایی انسان‌ها بوده و از قدیمی‌ترین گیاهان کشت شده در قاره آمریکا هستند.[۱]
کشور پرو دارای بیشترین تنوع فلفل کشت شده‌است. کشور بولیوی جایی است که در آن بیشترین تنوع فلفل‌های وحشی مصرف می‌شود.
در ایران نیز، این محصول در جاهای مختلفی کشت می شود که در بین آنها، روستای هدف گردشگری فرومد، از توابع استان سمنان، یکی از (مهمترین) قطبهای اصلی کشت و تولید فلفل در کشور است.
گسترش به اروپا
ویرایشهنگامی که کریستف کلمب و گروهش به کارائیب رسیدند اولین اروپایی‌هایی بودند که با کپسیکوم (فلفل) مواجه شدند. آنها نام این گیاهان را فلفل نهادند زیرا همانند فلفل سیاه که برای آنها شناخته‌شده بود مزه ای تند داشتند.[۲]
گسترش به آسیا
ویرایشرسیدن فلفل‌های چیلی به آسیا توسط تجار پرتغالی اتفاق افتاد که به ارزش آن و شباهتش به فلفل سیاه واقف بودند. در اواخر قرن پانزدهم میلادی توسط پرتغالی‌ها به هند معرفی شد.
علت تند بودن فلفل چیست؟
ویرایشعلت احساس تندی کردن در دهان به وسیلهٔ فلفل، ماده‌ای به نام کوپیساسین است. کوپیساسین و تعدادی از ترکیبات مشابه دیگر که توسط برخی از گیاهان سرده کاپیوکامن تولید می‌شود موجب رانده شدن بعضی از علف‌خواران می‌گردد. کپسایسین نوعی آلکوائیدولیز است که در برخی از گیاهان مثل فلفل یافت می‌شود که برای پوست و مخاط محرک بوده و برای تهیه انواعی دارو که در تسکین برخی از دردها به کار می‌رود نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده هرگاه به مخاط دهان برخورد کند، مغز به اشتباه آن قسمت را داغ احساس می‌کند.
مصارف
ویرایش
فلفل‌های تند علاوه بر مصارف غذایی موارد استفاده دیگری هم دارند.
برای مثال از کپسایسین موجود در فلفل‌های چیلی برای ساخت اسپری فلفل یا برخی انواع گاز اشک‌آور استفاده می‌شود.
همچنین کپساسین، ماده‌ای که عامل تندی فلفل‌های چیلی است؛ به عنوان ضد درد کاربرد دارد.
رینیت آلرژیک در اثر واکنش‌های التهابی اعصاب مخاط بویائی ایجاد می‌گردد. براساس مطالعات و تحقیقات بسیار انجام شده فلفل قرمز بر روی اعصاب فیبرهای C بدون میلین و بعضی از فیبرهای A میلین دار مخاط بویائی اثر گذاشته و به عنوان عامل بلوک‌کننده نوروپپتیدها، رفلکس آکسون را مهار کرده و اثر درمانی ویژه‌ای بر رینیت آلرژیک دارد. مطالعات نوین ثابت کرده‌است که پس از درمان با کپسایسین میزان لکوترینهای ترشحات بینی تغییری نمی‌کند.[۳]
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ "Chili pepper". Wikipedia (به انگلیسی). 2021-09-06.
- ↑ Peppers: Vegetable and Spice Capsicums (به انگلیسی). به کوشش Bosland, Paul W. ; Votava, Eric.
- ↑ PDR for Herbal Medicine. ۲۰۰۴.
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Chili pepper». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۱.