ف
بیست و سومین حرف الفبای فارسی
ف حرف بیست‌وسوم در الفبای فارسی و حرف بیستم در الفبای عربی و هفدهمین حرف از حروف الفبای عبری (په פ) است. نام این حرف «فِ» است.
| ف | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| نمایش آوانگاری | p, f (was سایشی دولبی بی‌واک), w | ||||||||||
| موقعیت در الفبا | ۱۷ | ||||||||||
| ارزش عددی | {{{gem}}} | ||||||||||
| مشتقات الفبایی فنیقی | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| شكل حرف | ||||
|---|---|---|---|---|
| جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
| ف | ف | ف | ف | |
در کتاب فرهنگ واژه‌های اوستا این حرف یعنی ف جزو واژه‌های اوستای است.[۱]
منابع
ویرایش| الفبای عربی | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ألِف | باء | تاء | ثاء | جيم | حاء | خاء | دال | ذال | راء | زاي | سين | شين | صاد | ضاد | طاء | ظاء | عين | غين | فاء | قاف | كاف | لام | ميم | نون | هاء | واو | ياء |
| سایر شکل‌های حرف فاء در عربی | |||||||||||||||||||||||||||
| ڤ | ڦ | ||||||||||||||||||||||||||
نگارخانه
ویرایش | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |