لوسیفر
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
لوسیفر (به انگلیسی: Lucifer) نام قبل از سقوط شیطانی است که بنابر متون ادیان ابراهیمی موجب سقوط آدم شد. ریشه نام لوسیفر از زبان لاتین به معنی آورنده نور است. در متون لاتینی پیش از مسیحیت لوسیفر نامی بود که به سیاره زهره گفته شده بود. عناوین «ستارهٔ صبحگاهی» و «ستارهٔ شامگاهی» تنها برای نورانی‌ترین سیاره یعنی سیارهٔ زهره (ناهید) به کار می‌رفت. سیارهٔ زهره بسیار درخشان‌تر از ستاره‌های حقیقی آسمان بوده، چشمک نمی‌زند بلکه با نوری ثابت و نقره‌فام نورافشانی می‌کند.[۲]
لوسیفر (/ lʲu:sɪfər / لو-SIF-ər) در عبری به شکل הֵילֵל در اشعیا ۱۴:۱۲ آمده‌است. این واژه، ترجمه تحت‌اللفظی hêlêl تنها یک بار در کتاب مقدس یهود آمده‌است و توسط مترجمان متاخر به معنی «درخشان و ستاره صبح» نیز ترجمه شده‌است. واژه لوسیفراز نسخه لاتین قدیمی کتاب مقدس گرفته شده‌است، که ترجمه הֵילֵל به معنای شیطان است،
در سنت مسیحی استفاده از واژه لاتین «ستاره صبح»، به عنوان یک نام مناسب برای شیطان قبل از سقوط او بود. در نتیجه، این اسم به‌صورت نامی پرکاربرد در «بهشت» جان میلتون و «دوزخ» دانته و در کلیسا و ادبیات عامه پسند تبدیل شده‌است. به‌طور کلی محققان بر این باور بودند که نام لوسیفر یک اسطوره قدیمی در اساطیر کنعانی است.
نگارخانه
ویرایش-
نقاشی لوسیفر از جهنم دانته -
لوسیفر کشیده شده توسط ویلیام بلیک از جهنم دانته -
جلد اشعار لوسیفر -
نقاشی لوسیفر از گوستاو دور از کتاب بهشت گمشده, کتاب نهم، ۱۷۹-۱۸۷ بایگانی‌شده در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine -
مایر هال و لوسیفر از هنرمندی نامعلوم
