ناداستان

ناداستان یا ادبیات غیرداستانی (به انگلیسی: Non-fiction) به نوشته‌های واقعیت‌محور گفته می‌شود که عناصر تشکیل‌دهنده آنها وجود دارند. نمونه این عناصر انسان‌ها، اماکن، تاریخ‌ها، آمار، و اطلاعات مستند هستند. این درحالی است که در افسانه یا نوشته‌ غیر‌واقعیت‌محور، همه یا بخشی از اطلاعات صورت‌بندی واقعی ندارند و زاده‌ی طرح و تخیل نویسنده هستند. نوشته واقعیت‌محور، محتوایی است که گاه به شکل روایت و گاهی به شکلی غیر‌روایی نوشته می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعه حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص، یا ارائه اطلاعات، مسئولیت می‌پذیرد.^[۱] در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سربازمی‌زند و اینگونه به عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود.^[۱]^[۲]

هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم عامه مردم از طریق تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب، یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت است. البته به معنی آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصیِ عاری از ملاحظات زیباشناختی نیست . ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های متنوعی دارد. برخی از انواع ادبی غیر داستانی را می‌توان در بخش نثر تعلیمی که خود زیرمجموعه‌ی ادبیات تعلیمی است طبقه‌بندی کرد.

گونه‌ها

زندگی‌نامه
سفرنامه
دانشنامه
فرهنگ‌ها
اطلس‌ها و کتاب‌های جغرافیایی
کتاب‌های تاریخی
کتاب‌های درسی
نوشته‌های کمک‌درسی
کتاب‌های علمی-آموزشی
طرح درس‌ها
مقاله‌های پژوهشی
خبر
گزارش‌های ویژه
یادداشت‌ها
گفت‌وگو
یادداشت‌های روزانه
نامه
سند
نوشته‌های دین‌شناسی
نقدهای ادبی

جستارهای وابسته

ادبیات داستانی

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Farner, Geir (2014). "Chapter 2: What is Literary Fiction?". Literary Fiction: The Ways We Read Narrative Literature. Bloomsbury Publishing USA. Archived from the original on 3 August 2016. Retrieved 16 September 2016.
↑ Culler, Jonathan (2000). Literary Theory: A Very Short Introduction. Oxford University Press. p. 31. Non-fictional discourse is usually embedded in a context that tells you how to take it: an instruction manual, a newspaper report, a letter from a charity. The context of fiction, though, explicitly leaves open the question of what the fiction is really about. Reference to the world is not so much a property of literary [i.e. fictional] works as a function they are given by interpretation.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Non-fiction». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

https://1karbalad.com/non-fiction

[litfiction-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Farner, Geir (2014). "Chapter 2: What is Literary Fiction?". Literary Fiction: The Ways We Read Narrative Literature. Bloomsbury Publishing USA. Archived from the original on 3 August 2016. Retrieved 16 September 2016.

[2] Culler, Jonathan (2000). Literary Theory: A Very Short Introduction. Oxford University Press. p. 31. Non-fictional discourse is usually embedded in a context that tells you how to take it: an instruction manual, a newspaper report, a letter from a charity. The context of fiction, though, explicitly leaves open the question of what the fiction is really about. Reference to the world is not so much a property of literary [i.e. fictional] works as a function they are given by interpretation.

[۱]

[۲]