هانری بکرل
آنتوان آنری بکرل (به فرانسوی: Antoine Henri Becquerel) (۱۸۵۲–۱۹۰۸) فیزیک‌دان فرانسوی و یکی از کاشفان پرتوزایی بود. وی در پاریس و در خانواده‌ای اهل علم زاده‌شد. تحصیلات‌ش را در پلی‌تکنیک این شهر و مدرسهٔ «پل‌ها و راه‌ها» به پایان رساند. ۱۸۹۲، استاد موزهٔ ملّی تاریخ طبیعی پاریس شد؛ او سومین نفر از خانوادهٔ بکرل بود که به این سمت برگزیده می‌شد. ۱۸۹۴ ،مهندس ارشد وزارت راه و پل شد.
آنتوان هنری بکرل | |
|---|---|
 آنتوان هنری بکرل، فیزیک‌دان فرانسوی | |
| زادهٔ | ۱۵ دسامبر ۱۸۵۲ |
| درگذشت | ۲۵ اوت ۱۹۰۸ (۵۵ سال) |
| ملیت | فرانسوی |
| محل تحصیل | اکول پلی‌تکنیک École des Ponts et Chaussées |
| شناخته‌شده برای | پرتوزایی |
| جوایز |  جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۳) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک، شیمی |
| محل کار | Conservatoire des Arts et Metiers اکول پلی‌تکنیک موزه تاریخ طبیعی ملی |
| دانشجویان دکتری | ماری کوری |
| امضاء | |
 | |
| یادداشت‌ها | |
بکرل، ۱۸۹۶، که مشغول بررسی فسفرسانس در نمک‌های اورانیوم بود، پرتوزایی را کشف کرد. ۱۹۰۳، او، ماری کوری و پیر کوری، «به پاس خدمات برجسته در کشف پرتوزایی خودبه‌خودی»، نوبل فیزیک گرفتند. «بکرل»، واحد پرتوزایی، به نام او است. دو چاله در ماه و مریخ هم به افتخار او نام‌گذاری شده‌اند.
وی نوه آنتوان سزار بکرل، پسر آلکساندر ادمون بکرل و برادرزاده لوئی آلفرد بکرل بود.
منابع
ویرایش
 | این یک مقالهٔ خرد یک فیزیک‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |