هاپتن
هاپتن ماده‌ای است که قادر است با آنتی‌بادی واکنش نشان دهد ولی به تنهایی نمی‌تواند محرک تولید آنتی‌بادی واقع شود. بنابراین یک هاپتن ممکن است یک شاخص آنتی ژنی یا بخشی از آن باشد.
هاپتن ماده‌ای با وزن مولکولی کم است که به تنهایی خاصیت آنتی ژنی نداردولی می‌تواند با سایر مولکولهای بدن (اغلب پروتئینها) ترکیب یافته و کمپلکسهای با خاصیت آنتی ژنی ایجاد نماید. به عنوان مثال در بدن مواد حاصل از تجزیه پنی‌سیلین به صورت هاپتن عمل کرده و می‌توانند با پروتئینهای درشت مولکول بدن ترکیب یافته و کمپکسهای ناقل هاپتن با خاصیت آنتی ژنی ایجاد نماید همچنین هیدرالازین و هالوتان. توانایی بسیاری از مولکولهای کوچک در ایجاد خاصیت هاپتن احتمال واکنشهای ایمنی را که علیه مواد بیگانه ایجاد می‌گردد فوق‌العاده افزایش می‌دهد.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- Peter Delves, Seamus Martin , Dennis Burton and Ivan Roitt (۲۰۰۶)، Roitt's Essential Immunology، Blackwell Publishing، شابک ۹۷۸-۱-۴۰۵۱-۳۶۰۳-۷