هوموسیستئین
هوموسیستئین (به انگلیسی: Homocysteine) یا به اختصار (Hcy)، با فرمول شیمیایی C4H9NO2S یک سایتوکاین ضدالتهابی با ترکیب شیمیایی و شناسه پابکم ۶۵۷۷ است؛ که جرم مولی آن ۱۳۵٫۱۸ گرم بر مول میباشد.[۱]
هوموسیستئین | |
---|---|
2-Amino-4-sulfanylbutanoic acid | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | ۴۵۴-۲۹-۵ , ۶۰۲۷-۱۳-۰ (L-isomer) |
پابکم | ۷۷۸ |
کماسپایدر | ۷۵۷ |
UNII | 0LVT1QZ0BA |
EC-number | 207-222-9 |
KEGG | C05330 |
ChEBI | CHEBI:17230 |
ChEMBL | CHEMBL۳۱۰۶۰۴ |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C4H9NO2S |
جرم مولی | 135.18 g/mol |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
Infobox references | |
|
سنتز هموسیستئین
ویرایشهموسیستئین یک آمینواسید غیر پروتئینی گوگرددار، است که از متیلاسیون متیونین و سیستئین تولید میشود؛ هموسیستئین در رژیم غذایی وجود ندارد؛ و بنابراین، تنها منبع سنتز آن در بدن متیونین موجود در رژیم غذایی میباشد.[۲]
هایپرهمو سیستئینمی
ویرایشهایپر هوموسیستئینمی یا هیپرهموسیستئینمی در نبود بیماری کلیوی، نشان دهنده اختلال در متابولیسم اسید آمینه گوگرددار است که در اثر کمبود ویتامینها (فولات،B12 و B6) یا نقص ژنتیکی بوجود میآید. شواهد اپیدمیولوژیکی نشان میدهد که هیپرهموسیستئینمی خفیف با افزایش خطر بیماری آترواسکلروز و موارد سکته مغزی ارتباط دارد؛ هیپرهموسیستئینمی عامل خطر مستقل بیماریهای عروق کرونر قلب است؛ افزایش دریافت این ویتامینها به صورت مکمل یا افزودن این ویتامینها به مواد غذایی مصرفی میتواند به طریق بسیار ارزان موجب کاهش سطح هموسیستئین خون و کاهش خطر بیماریهای قلبی- عروقی گردد.[۳]
همچنین، مشخص شدهاست که افزایش سطح پروتئین واکنشگر C پیشبینیکنندهای قویتری برای بیماری قلبی و عروقی نسبت به سطوح لیپوپرتئین با چگالی کم، هموسیستئین و اینترلوکین-۶ است؛ و خطر بیماری قلبی و عروقی در افراد با سطوح پروتئین واکنشگر C بالاتر از ۳ میلیگرم در لیتر در مقایسه با افراد با سطوح پروتئین واکنشگر C کمتر از ۱ میلیگرم در لیتر، دو برابر بیشتر است.[۴]
جستارهای وابسته
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایش- Homocysteine MS Spectrum
- Homocysteine at Lab Tests Online
- Homocysteine: analyte monograph[پیوند مرده] - The Association for Clinical Biochemistry and Laboratory Medicine
- Prof. David Spence on homocysteine levels, kidney damage, and cardiovascular disease, The Health Report, Radio National, ۲۴ مه ۲۰۱۰
منابع
ویرایش- ↑ "IUPAC GOLD BOOK" (به انگلیسی). International Union of Pure and Applied Chemistry. Retrieved 17 July 2013.
- ↑ Angelo A.D. and Selhub J. (1997). Homocysteine and Thrombotic Disease. Blood, 90 (1): 1-11.
- ↑ yavari, P. Homocysteine and cardiovascular disease. Hayat. 2000; 6 (2) :23-30 URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-322-fa.html
- ↑ Sarhadi M, Nasiri Farsani M, Hassanzadeh K. Comparing plasma levels of C-reactive protein, interleukin-10 and -15 in physically active and sedentary postmenopausal women Kane Ayntrlv. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2017; 12 (1) :104-115 URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1241-fa.html