پرآرایی
پرآرایی (به انگلیسی: Preening) یک رفتار نگهداری است که در پرندگان یافت می‌شود و شامل استفاده از نوک برای قرار دادن پرها، ریشک پرها از هم جدا شده، پرها تمیز و انگل‌های خارجی کنترل می‌شود. پرها به‌طور قابل توجهی به عایق بودن، ضدآب بودن و پرواز آیرودینامیک پرنده کمک می‌کنند و بنابراین برای بقای آن حیاتی هستند. به همین دلیل، پرندگان هر روز زمان قابل توجهی را صرف نگهداری از پرهای خود می‌کنند، در درجه نخست از طریق پرآرایی. چندین عمل رفتار پرآرایی را تشکیل می‌دهند. پرندگان پف می‌کنند و پرهای خود را تکان می‌دهند، که به «زیپ شدن دوباره» ریشه‌های پر که از قلاب باز شده‌اند کمک می‌کند. آنها با استفاده از نوک خود، روغن پرآرایی را از غده‌ای در پایه دم خود جمع‌آوری می‌کنند و این روغن را به پرهای خود پخش می‌کنند. آنها هر شاهپر را از طریق نوک خود می‌کشند و آن را از پایه تا نوک می‌چینند.
بلع آلاینده‌ها یا جانداران بیماری‌زا در دوران بارداری می‌تواند سبب مشکلاتی از آسیب کبد و کلیه تا ذات‌الریه و انتقال بیماری شود. زخم و عفونت می‌تواند سبب شکنجه زیاد در پرندگان قفسی شود، همان‌طور که یک پرنده با جفت قفس غالب یا تهاجمی محدود می‌شود.
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Preening». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۲.