در داستان‌های دینی، به گذاشتن تأثیری عجیب بر عالم مادّه به ارادهٔ «خدا» توسّط فردی که پیامبر نیست کِرامَت (جمع: کِرامات) می‌گویند. در این داستان‌ها، مرشد و پیر، کرامات را در راستای انجام آنچه آیین الهی‌اش به او دستور می‌دهد انجام می‌دهد.

در لغتنامه دهخدا آمده‌است: خارق عادتی که به دست ولی انجام یابد کرامت نامیده می‌شود، مقابل معجزه که از پیغمبر صادر گردد. در داستان‌های اسلامی داستان‌هایی چون شفا یافتن بیماران توسط بزرگان مذهبی و کارهایی مشابه به عنوان کرامات نامیده می‌شود.[۱]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴.
  NODES