آستین

فارسی

ریشه‌شناسی

• فارسی

آوایش

• /آستین/

اسم

آستین

1. قسمتی از جامه که از شانه تا مچ دست را می‌پوشاند. در قدیم آستین‌ها را گشاد می‌دوختند و اشیایی در آن می‌نهادند، مانند جیب امروزی.

   در آستین مرقع پیاله پنهان کن/ که همچو صراحی زمانه خونریز است «حافظ»

2. (قدیم): مقدار چیزی که در آستین میگنجد.

مثل

1. آستین بالا زدن کنایه از: همت کردن، اقدام کردن.

واژه‌های مشتق شده

• آستین بلند، آستین بارانی، آستین افشاندن، آستین برافشاندن

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: sleeve ایتالیایی: اسم manica انگلیسی: sleeve sleevelet toga jumper habergeon dolman sleeve		camisole scapular raglan kaross chimere dolman tunic

منابع

• فرهنگ لغت معین