احمر

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحمَر

صفت

احمر (قدیم)‎

1. سرخ‌‌رنگ.

   مینا فروش چرخ ز مینا هر آنچه ساخت/ سوگند یاد کرد که یاقوتِ احمر است. «پروین اعتصامی»

واژه‌های مشتق شده

• احمری، احمرار، هلال احمر

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن