فارسی

ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • پهلوی

آوایش

ویرایش
  • /اِو/

او

  1. ضمیر منفصل، سوم شخص مفرد، معمولا برای انسان، اوی، وَی.
  2. خطاب ‍‍‍‍سوم شخص مفرد.
  3. (توهین‌آمیز): برای صدا زدن کسی به‌کار می‌رود.
  1. یکی از واکه‌های زبان فارسی مثال: صدای /او/ در «و» واژه‌های «رود» و «نور».

ریشه شناسی۲

ویرایش
  1. (سمنانی): مذکر ژو، مؤنث ژین.

ریشه شناسی۳

ویرایش
  1. (سیوندی): آب.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  NODES
eth 1