بستار

فارسی

(بِ)

ریشه‌شناسی

از فارسی میانه wastār «سرسخت، خودرای».

صفت

1. سست، نااستوار.

اسم

1. گرفتار، گرو.

منابع

• فرهنگ لغت معین

توضیح

این واژه در فرهنگ پهلوی مک‌کنزی معادل وستار فارسی میانه نهاده شده و به نظر می رسد در لغتنامه‌های فارسی غلط معنی شده باشد.

برگردان‌ها

انگلیسی

closure